Rozdział 8 - Doręczenie, terminy odwołania i przywrócenie terminu odwołania. - Stosunek służbowy pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon".

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.4.25

Akt utracił moc

Wersja od: 16 stycznia 1934 r.

Rozdział  VIII.

Doręczenie, terminy odwołania i przywrócenie terminu odwołania.

§  83.

(1) Orzeczenia i zarządzenia, wynikające z zastosowania postanowień rozporządzenia niniejszego lub przepisów na jego podstawie wydanych, powinny być doręczane do rąk pracownika lub jego pełnomocnika.

(2) Jeżeli miejsce pobytu pracownika nie jest znane, a nie ustanowił on pełnomocnika, albo, gdy pracownik lub jego pełnomocnik odmawia przyjęcia pisma, wówczas pismo składa się u kierownika organu, do którego personelu pracownik należy, a o złożeniu pisma wywiesza się w lokaju tego organu w widocznem miejscu zawiadomienie.

(3) Doręczenie uważa się za dokonane z upływem siódmego dnia, licząc od dnia następnego po wywieszeniu zawiadomienia.

§  84.

(1) Jeżeli rozporządzenie niniejsze inaczej nie stanowi, pracownik może przeciwko orzeczeniu lub zarządzeniu przełożonego wnieść odwołanie do pośredniego przełożonego w przeciągu czternastu dni.

(2) Orzeczenie Ministra Poczt i Telegrafów jest ostateczne i może być zaskarżone jedynie na zasadzie przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 806).

(3) Bieg terminu odwołania rozpoczyna się z dniem następnym po dniu doręczenia pisma.

(4) Niedziele i święta ustawowe nie wstrzymują ani rozpoczęcia, ani biegu terminu. Jeżeli koniec terminu przypada na niedzielę lub święto ustawowe, to za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy dzień powszedni.

(5) Odwołanie, nadane w polskim urzędzie pocztowym lub telegraficznym, w terminie ustalonym dla odwołania, uważa się za złożone w terminie.

§  85.

(1) W razie uchybienia terminu wniesienia odwołania, zarówno instancja odwoławcza, jak i przełożony, od którego decyzji odwołanie wniesiono, może przywrócić termin na prośbę pracownika, gdy ten udowodni, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy, z powodu przeszkód nie do przezwyciężenia.

(2) Prośbę o przywrócenie terminu może pracownik wnieść wraz z odwołaniem w terminie siedmiodniowym po ustaniu przeszkody, która uniemożliwiła dotrzymanie terminu. Decyzja w sprawie przywrócenia terminu nie może być zaskarżona, a odwołanie nie ma mocy wstrzymującej.

§ 86. Jeżeli rozporządzenie niniejsze inaczej nie stanowi, należy w postępowaniu, wynikłem w zastosowaniu jego postanowień, stosować postanowienia rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnem (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 341).