Rozdział 3 - Prawa. - Stosunek służbowy pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon".

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.4.25

Akt utracił moc
Wersja od: 16 stycznia 1934 r.

Rozdział  III.

Prawa.

§  39.
Pracownikowi P. P. T. T. służy przy pełnieniu służby prawo do ochrony prawnej, przewidzianej dla urzędników w ustawie karnej.
§  40.
Pracownik ma prawo do tytułu; tytułem jest nazwa stanowiska służbowego, na które pracownik został mianowany.
§  41.
Pracownik ma prawo do:
a)
uposażenia;
b)
awansu;
c)
pomocy lekarskiej;
d)
przejazdów ulgowych państwowemi środkami przewozowemi;
e)
noszenia munduru;
f)
urlopu;
g)
zaopatrzenia emerytalnego.
§  42.
(1)
Pracownik uzyskuje wyższą grupę uposażenia, jak również wyższe stanowisko według uznania przełożonego uprawnionego do mianowania, który przy mianowaniu, jak i awansie, bierze przedewszystkiem pod uwagę szczególne uzdolnienie, konieczne dla danego stanowiska służbowego, uzdolnienie ogólne i zawodowe, wyniki pracy w służbie, oraz stopień zaufania.
(2)
W czasie, w którym pracownik posiada niedostateczną kwalifikację służbową, lub którego nie zalicza się do czynnej służby, jak również w czasie trwania postępowania karno-sądowego lub dyscyplinarnego, albo zawieszenia w służbie, pracownik nie może uzyskać wyższego stanowiska, ani wyższej grupy uposażenia, a odbywający służbę przygotowawczą nie może być mianowany pracownikiem stałym.
(3)
Ministrowi Poczt i Telegrafów przysługuje prawo uzależnienia osiągnięcia wyższego stanowiska od złożenia specjalnego egzaminu, oraz ustalenia warunków, jakim powinni odpowiadać kandydaci na poszczególne stanowiska służbowe.
§  43.
(1)
Pracownik, posiadający więcej, aniżeli jeden rok służby, ma prawo do corocznego urlopu wypoczynkowego, z zachowaniem uposażenia, w ustalonym przez przełożonego porządku w następującym wymiarze, przyczem czas służby liczy się według zasad § 14:

jeżeli pobiera uposażenie według 3 lub wyższej grupy uposażenia - do 15 lat służby przez 5 tygodni;

jeżeli pobiera uposażenie według 3 lub wyższej grupy uposażenia ponad 15 lat służby przez 6 tygodni;

jeżeli pobiera uposażenie według 4 - 6 lub wyższej grupy uposażenia do 15 lat służby przez 4 tygodnie;

jeżeli pobiera uposażenie według 4 - 6 lub wyższej grupy uposażenia ponad 15 - 25 lat służby przez 5 tygodni;

jeżeli pobiera uposażenie według 4 - 6 lub wyższej grupy uposażenia ponad 25 lat służby przez 6 tygodni;

jeżeli pobiera uposażenie według 7 - 9 lub wyższej grupy uposażenia do 10 lat służby przez 3 tygodnie;

jeżeli pobiera uposażenie według 7 - 9 lub wyższej grupy uposażenia ponad 10 - 25 lat służby przez 4 tygodnie;

jeżeli pobiera uposażenie według 7 - 9 lub wyższej grupy uposażenia ponad 25 lat służby przez 5 tygodni;

jeżeli pobiera uposażenie według 10 - 11 lub wyższej grupy uposażenia do 10 lat służby przez 2 tygodnie;

jeżeli pobiera uposażenie według 10 - 11 lub wyższej grupy uposażenia ponad 10 - 25 lat służby przez 3 tygodnie;

jeżeli pobiera uposażenie według 10 - 11 lub wyższej grupy uposażenia ponad 25 lat służby przez 4 tygodnie;

odbywający służbę przygotowawczą przez 2 tygodnie.

(2)
Do wymiaru urlopu wypoczynkowego wlicza się zasadniczo wszystkie urlopy udzielone pracownikowi w ciągu roku, z wyjątkiem krótkich urlopów dla załatwienia ważnych spraw osobistych, rodzinnych i majątkowych, nieprzenoszących jednorazowo dni czterech.
(3)
Do wymiaru urlopu nie wlicza się przerw w służbie, spowodowanych chorobą, nieszczęśliwym wypadkiem, zarządzeniem władzy sanitarnej, oraz ćwiczeniami wojskowemi.
(4)
Ze względów służbowych, niecierpiących zwłoki, przełożony może wstrzymać pracownikowi rozpoczęcie udzielonego urlopu wypoczynkowego lub odwołać go z urlopu; z chwilą, gdy te względy ustaną, należy mu umożliwić rozpoczęcie lub dalsze korzystanie z urlopu. Pracownikowi odwołanemu z urlopu należy zwrócić koszty podróży, spowodowane odwołaniem z urlopu, według norm ustalonych dla podróży służbowych.
(5)
Jeżeli pracownikowi wstrzymano urlop lub skrócono jego czas, należy niewykorzystany przez niego okres urlopu uwzględnić w miarę możności przy wymiarze urlopu wypoczynkowego w roku następnym.
§  44.
(1)
Pracownik może otrzymać płatny lub bezpłatny urlop:
1)
dla załatwienia ważnych spraw osobistych, rodzinnych i majątkowych;
2)
dla poratowania zdrowia;
3)
dla dalszego kształcenia się zawodowego i
4)
z ważnych względów publicznych.
(2)
Płatne urlopy dla załatwienia spraw osobistych, rodzinnych i majątkowych nie mogą przekraczać w ciągu roku kalendarzowego dni 8; dłuższego urlopu może kierownik organu podległego bezpośrednio Ministrowi Poczt i Telegrafów udzielić tylko z zaliczeniem do wymiaru urlopu wypoczynkowego.
(3)
Płatny urlop dla poratowania zdrowia, nieobecność na służbie z powodu choroby lub płatny urlop dla poratowania zdrowia łącznie z okresem nieobecności z powodu choroby nie mogą trwać dłużej, niż 6 miesięcy.
(4)
W wyjątkowych przypadkach Minister Poczt i Telegrafów może przedłużyć czas tego urlopu do jednego roku.
(5)
Płatny urlop dla kształcenia się zawodowego może trwać najwyżej 6 miesięcy, a płatny urlop udzielony z ważnych względów publicznych - najwyżej 2 lata.
(6)
Urlop bezpłatny może trwać najdłużej 2 lata, a okresu jego trwania nie liczy się do służby czynnej.
(7)
Ministrowi Poczt i Telegrafów przysługuje prawo zaliczenia czasu bezpłatnego urlopu w całości lub w części do czasu służby czynnej, oraz przedłużenia płatnego lub bezpłatnego urlopu, jeżeli to jest pożądane z ważnych względów publicznych.
(8)
Przy obliczaniu okresów trwania urlopu, jako przerwy liczą się tylko te okresy odbywania czynnej służby, które wynoszą przynajmniej połowę czasu, spędzonego bezpośrednio przedtem na urlopie. Jeżeli służba czynna trwała krócej, nie stanowi ona przerwy, a poszczególne okresy urlopu liczą się razem.
(9)
Udzielony płatny lub bezpłatny urlop może właściwy przełożony odwołać, jeżeli wymaga tego dobro służby lub ważne względy publiczne.
§  45.
(1)
Pracownik otrzymuje w razie wyboru na posła lub senatora urlop na czas trwania mandatu, z równoczesnem wstrzymaniem uposażenia na cały czas, na jaki przysługuje mu prawo do diet poselskich i senatorskich.
(2)
Czas trwania mandatu do ciała ustawodawczego zalicza się całkowicie do czasu służby.
(3)
Działalność pracownika w czasie i z powodu wykonywania tego mandatu nie może pociągać dla niego żadnych następstw służbowych.
§  46.
(1)
Pracownik stały otrzymuje, w razie powołania do czynnej służby wojskowej, od dnia wcielenia bezpłatny urlop na czas trwania tej służby.
(2)
W razie powołania do służby wojskowej na skutek mobilizacji lub zarządzenia Rady Ministrów ze względu na wymogi bezpieczeństwa Państwa, pracownik stały otrzymuje urlop, który zalicza się do czasu służby czynnej.
(3)
Na czas powołania na ćwiczenia wojskowe otrzymuje pracownik płatny urlop.
§  47.
Ustępowanie pod jakimkolwiek tytułem prawa do uposażenia jest niedozwolone. Wszelka umowa przeciwna temu jest nieważna.
§  48.
Prawa wymienione w § 41 lit. a)-e) normują przepisy uposażeniowe dla pracowników P. P. T. T., zaś wymienione w § 41 lit. g) - przepisy o zaopatrzeniu emerytalnem.