Rozdział 2 - Obowiązki. - Stosunek służbowy pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon".

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.4.25

Akt utracił moc
Wersja od: 16 stycznia 1934 r.

Rozdział  II.

Obowiązki.

§  18.
(1)
Pracownik obowiązany jest wiernie służyć Rzeczypospolitej, przestrzegać ściśle ustaw i przepisów, regulaminów służbowych i instrukcyj, strzec interesów państwa i P. P. T. T., unikać wszystkiego, co tym interesom może przynieść szkodę, dbać o mienie, stanowiące własność Skarbu Państwa i P. P. T. T., lub powierzone mu jako pracownikowi P. P. T. T. przez osoby trzecie.
(2)
Pracownik powinien zaniechać wszystkiego, co mogłoby zakłócić prawidłowy bieg pracy poczty, telegrafu i telefonu.
§  19.
(1)
Pracownik obowiązany jest wykonywać wszystkie czynności, połączone z jego stanowiskiem, gorliwie, według swej najlepszej wiedzy i woli, pracować celowo i wydajnie, oraz wypełniać w tym zakresie wszystkie zlecenia służbowe, otrzymane od przełożonego, jeżeli nie sprzeciwiają się one wyraźnie przepisom lub nie zagrażają jawnie dobru służby.
(2)
Jeżeli zlecenie służbowe jest w przekonaniu pracownika przeciwne dobru służby, albo dobru publicznemu w ogólności lub też zawiera znamiona pomyłki co do faktu, albo co do prawa, pracownik obowiązany jest swe spostrzeżenie wyjawić przełożonemu, a w razie potwierdzenia zlecenia, wykonać je. Jeżeli zlecenie wydane było ustnie, pracownik może żądać potwierdzenia go na piśmie.
(3)
Gdy porozumienie się z przełożonym, albo pisemne potwierdzenie zlecenia służbowego pociągnęłoby za sobą niewykonalność lub bezprzedmiotowość zlecenia, niesprzeciwiającego się wyraźnie przepisom, pracownik obowiązany jest zlecenie to wykonać, wyjąwszy przypadek grożącej stąd niepowetowanej szkody.
(4)
O otrzymaniu zlecenia wprost od pośredniego przełożonego powinien pracownik zawiadomić bezpośredniego przełożonego.
§  20.
(1)
Pracownik zajmujący stanowisko kierownicze, powinien poza innemi obowiązkami dbać również o celową organizację i podział pracy między podległym mu personelem, uzasadnioną wydajność pracy każdego pracownika, czuwać nad należytem spełnianiem obowiązków służbowych, zachowaniem się pracowników w służbie, starać się o pogłębienie wyrobienia obywatelskiego, wydawać pracownikom instrukcje potrzebne do wykonywania służby, dawać wskazówki i wyjaśnienia, oraz dbać o ład i porządek w służbie.
(2)
Do obowiązków pracowników, zajmujących stanowiska kierownicze należy również dawanie sumiennych i bezstronnych opinij o swoich podwładnych, oraz postępowanie wobec nich w sposób bezstronny i uprzejmy, jednak z należytą stanowczością.
§  21.
(1)
Przełożonemu nie wolno wdawać się z podwładnymi w interesy pieniężne, ani też przyjmować od nich, bądź dla siebie, bądź dla swej rodziny (domowników) podarunków lub domagać się świadczeń i korzyści w jakiejkolwiek formie.
(2)
Przełożonemu nie wolno nawet za wynagrodzeniem używać podwładnego do posług prywatnych swoich i osób trzecich zarówno w czasie wykonywania przezeń służby, jak i w czasie wolnym od służby. W wyjątkowych przypadkach kierownik organu bezpośrednio wyższego może zezwolić na odstępstwo od zasady, wyrażonej w niniejszym ustępie.
§  22.
(1)
Pracownik powinien zachowywać się wobec swych przełożonych z szacunkiem.
(2)
W stosunkach wzajemnych pracownicy obowiązani są zachowywać się uprzejmie i taktownie, oraz pomagać sobie przy spełnianiu obowiązków służbowych.
(3)
W stosunku do publiczności, a w szczególności do osób, korzystających z usług poczty, telegrafu i telefonu, pracownik powinien być bezstronnym, zachowywać się uprzejmie oraz w granicach dopuszczalnych służyć im radą i pomocą.
(4)
W służbie i poza służbą powinien pracownik zachowywać się w sposób, odpowiadający godności instytucji i swego stanowiska, oraz unikać wszystkiego, co mogłoby obniżyć poważanie i zaufanie, jakiego stanowisko wymaga. Obowiązek ten ciąży również na pracownikach, pozostających w stanie nieczynnym i w stanie spoczynku.
§  23.
(1)
Pracownik ma zachować w ścisłej tajemnicy wszelkie sprawy, o których dowiedział się dzięki swemu stanowisku służbowemu lub przy wykonywaniu swych obowiązków służbowych, jeśli sprawy takie wyraźnie uznano za poufne, albo, gdy utrzymania ich w tajemnicy wymagają względy służbowe lub dobro publiczne. Pracownik powinien zachować tajemnicę wobec każdego, komu nie jest obowiązany donosić o tem służbowo, jeżeli jego przełożony w poszczególnym przypadku nie uwolni go od tego obowiązku.
(2)
Obowiązek zachowania tajemnicy służbowej trwa zarówno w czasie czynnej służby, jako też po przejściu w stan spoczynku lub po rozwiązaniu stosunku służbowego.
(3)
Pracownikowi nie wolno informować osób postronnych nawet o takich sprawach służbowych, które nie mają charakteru spraw tajnych lub poufnych.
§  24.
(1)
Pracownik obowiązany jest strzec tajemnicy listów i innych przesyłek pocztowych, korespondencji telegraficznej i rozmów telefonicznych, jak również zachować w ścisłej tajemnicy wszelkie wiadomości o przesyłkach i korespondencji.
(2)
Również nie wolno pracownikowi zezwalać osobom nieupoważnionym na przeglądanie ksiąg i aktów organów pocztowo-telegraficznych.
§  25.
(1)
Bez zezwolenia kierownika organu podległego bezpośrednio Ministrowi Poczt i Telegrafów, nie wolno pracownikowi występować w charakterze biegłego w sprawach, pozostających w bezpośrednim związku z jego czynnościami służbowemi, wyjąwszy przypadek, gdy opinji jego, jako biegłego, zażąda sąd.
(2)
Kierownik organu udzieli zezwolenia, jeśli wydanie opinji, ze względu na jej przedmiot, oraz stanowisko i zakres działania pracownika, nie narazi dobra służby.
(3)
Pracownik obowiązany jest bezzwłocznie zawiadomić swego przełożonego o każdorazowem wezwaniu go jako biegłego przez sąd do złożenia opinji w sprawach, w których zainteresowane jest P. P. T. T.
§  26.
(1)
Pracownik obowiązany jest obrać sobie miejsce stałego zamieszkania w ten sposób, aby mógł stale, bez przeszkód zjawiać się na czas do pracy, oraz podać przełożonemu dokładny swój adres i donosić bezzwłocznie o każdej jego zmianie.
(2)
Przełożony może w przypadkach, uzasadnionych ważnemi względami służbowemi, chwilowo zarządzić, aby poszczególni pracownicy bez zawiadomienia i uzyskania zezwolenia przełożonego nie wydalali się poza godzinami pracy z miejsca swego zamieszkania.
§  27.
(1)
Pracownik obowiązany jest na zlecenie kierownika organu podległego bezpośrednio Ministrowi Poczt i Telegrafów pełnić czasowo służbę poza stałem miejscem służbowem.
(2)
Na zlecenie przełożonego, wydane w razie potrzeby, uzasadnionej ważnemi względami służbowemi, pracownik obowiązany jest również załatwiać i takie czynności służbowe, które nie odpowiadają wprawdzie obowiązkom, przywiązanym do zajmowanego przez niego stanowiska, jednakże mieszczą się w jego kwalifikacjach służbowych lub zawodowych.
§  28.
(1)
W nagłych wypadkach, zagrażających przerwą w komunikacji pocztowej, telegraficznej lub telefonicznej, oraz w razie przerwy w tej komunikacji, ciąży na każdym pracowniku obowiązek samorzutnego objęcia nieobsadzonego przez innego pracownika stanowiska w znanym mu dziale służby.
(2)
Każdy pracownik ma obowiązek współdziałania przy zapobieganiu wszystkiemu, co mogłoby spowodować przeszkodę w prawidłowem działaniu poczty, telegrafu i telefonu, zagrażać życiu ludzkiemu skutkiem wadliwego działania urządzeń pocztowo-telegraficznych, mieniu Skarbu Państwa lub P. P. T. T., albo mieniu osób trzecich powierzonemu P. P. T. T. Pracownik powinien przedsięwziąć niezwłocznie będące w jego dyspozycji wszystkie środki dla uchylenia grożącego niebezpieczeństwa i udzielenia pomocy, oraz zawiadomić o tem przełożonego.
§  29.
(1)
Pracownikowi nie wolno przyjmować, ani oddawać się takim zajęciom, których wykonywanie stałoby w sprzeczności z jego obowiązkami służbowemi lub jego stanowiskiem, przeszkadzałoby mu w należytem wykonywaniu czynności służbowych, mogłoby uchybić powadze stanowiska lub godności pracownika, albo wywołać uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność.
(2)
Pracownik obowiązany jest donieść przełożonemu o każdem zajęciu ubocznem, przynoszącem mu jakiekolwiek korzyści materjalne i zaniechać takich zajęć, które organ podległy bezpośrednio Ministrowi Poczt i Telegrafów uzna za niedopuszczalne.
§  30.
(1)
Pracownik obowiązany jest przestrzegać ustalonych godzin pracy.
(2)
W wyjątkowych przypadkach uzasadnionych względami służbowemi pracownik obowiązany jest pełnić służbę także poza ustalonemi godzinami pracy.
(3)
O każdej przeszkodzie w pełnieniu służby, wywołanej czy to chorobą, czy innemi uzasadnionemi powodami, pracownik powinien donieść bezzwłocznie przełożonemu.
(4)
Przełożony może żądać od pracownika w każdym przypadku jego nieobecności w pracy, aby udowodnił istnienie przeszkody w pełnieniu obowiązków służbowych, a w przypadku choroby, aby przedstawił świadectwo lekarskie, oraz może zarządzić poddanie go badaniu lekarskiemu.
§  31.
(1)
Wszelkie prośby, przedstawienia i zażalenia w sprawach osobistych lub wynikających ze stosunku służbowego, pracownik powinien wnosić w drodze służbowej na ręce bezpośredniego przełożonego, który powinien je, jeżeli sprawa nie należy do jego zakresu działania, przedstawić bezzwłocznie pośredniemu przełożonemu.
(2)
Zażalenia na bezpośredniego przełożonego może pracownik wnosić wprost do kierownika organu, któremu ten przełożony podlega.
§  32.
(1)
Pracownik obowiązany jest o spostrzeżonych nadużyciach służbowych innych pracowników, bez względu na ich stanowisko, donieść bezzwłocznie swemu bezpośredniemu lub pośredniemu przełożonemu.
(2)
Jeśli doniesienie okaże się oczywiście nieuzasadnione, pracownik będzie pociągnięty do odpowiedzialności służbowej, niezależnie od odpowiedzialności karnej.
§  33.
Pracownikowi nie wolno żądać, ani przyjmować darów w jakiejkolwiek postaci ofiarowanych w związku z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych bezpośrednio lub pośrednio jemu lub jego rodzinie (domownikom) oraz wogóle przysparzać sobie lub rodzinie jakichkolwiek korzyści przez wyzyskiwanie swego stanowiska.
§  34.
Pracownikowi nie wolno wchodzić w związki i zmowy, które mogą zakłócać działalność władz państwowych, P. P. T. T. lub normalną pracę.
§  35.
Pracownikowi nie wolno bez zezwolenia kierownika organu podległego bezpośrednio Ministrowi Poczt i Telegrafów w żadnej formie poruszać w prasie spraw, wiążących się z jego urzędowaniem lub stanowiskiem służbowem.
§  36.
Pracownik obowiązany jest donieść przełożonemu o zawarciu małżeństwa i wszelkich zmianach w stanie rodzinnym, najdalej w przeciągu 14 dni.
§  37.
(1)
Pracownik, znieważony w czasie pełnienia służby lub w związku z jej pełnieniem, obowiązany jest zawiadomić o tem swego przełożonego.
(2)
Przełożony znieważonego, niezależnie od wszczętego postępowania karnego, zawiadamia o fakcie zniewagi władzę przełożoną znieważającego, jeżeli zniewagi dopuścił się funkcjonarjusz państwowy, samorządowy lub żołnierz.
§  38.
Pracownik ponosi odpowiedzialność karną narówni z urzędnikami państwowymi.