Art. 42. - [Zagospodarowanie przestrzenne i gospodarowanie gruntami] - Stosunek Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1966 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 16 listopada 2023 r.

Art.  42.  [Zagospodarowanie przestrzenne i gospodarowanie gruntami]

1. Plany zagospodarowania przestrzennego obejmują także inwestycje sakralne i kościelne oraz katolickie cmentarze wyznaniowe. Przeznaczenie terenu na te cele ustala się w tych planach na wniosek biskupa diecezjalnego lub wyższego przełożonego zakonnego.

2. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, a przeznaczone w planach zagospodarowania przestrzennego na cele wskazane w ust. 1, będą oddawane w użytkowanie wieczyste albo podlegały sprzedaży kościelnym osobom prawnym na ich wniosek.

3. Grunty stanowiące własność jednostki samorządu terytorialnego przeznaczone na te cele mogą być sprzedawane za cenę ustaloną uchwałą odpowiedniej rady lub sejmiku tej jednostki.

4. Biskupi diecezjalni lub wyżsi przełożeni zakonni uzgadniają kolejność realizacji inwestycji sakralnych i kościelnych na okres narodowego planu społeczno-gospodarczego ²⁶ .

5. Szczegółowy tryb i zakres uzgadniania, o którym mowa w ust. 4, terminy uzgadniania oraz postępowania w przypadkach losowych określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z Sekretariatem Konferencji Episkopatu Polski.

²⁶ Narodowe plany społeczno-gospodarcze obowiązywały na podstawie ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o planowaniu społeczno-gospodarczym (Dz.U.1987.4.26), która została uchylona z dniem 17 grudnia 1990 r. na podstawie art. 1 ustawy z dnia 30 listopada 1990 r. o uchyleniu ustawy o planowaniu społeczno-gospodarczym oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.1990.87.505), która weszła w życie z dniem 17 grudnia 1990 r.