Stosowanie leków przez lekarzy-dentystów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.7.41

Akt utracił moc
Wersja od: 30 stycznia 1939 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 16 stycznia 1939 r.
o stosowaniu leków przez lekarzy-dentystów.

Na podstawie art. 26 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 10 czerwca 1927 r. o wykonywaniu praktyki dentystycznej (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 4, poz. 32) zarządzam, co następuje:
Lekarze-dentyści, mający prawo wykonywania praktyki lekarsko-dentystycznej, mogą stosować oraz zapisywać w postaci recept środki lecznicze, zmierzające do leczenia chorób jamy ustnej i zębów, objęte farmakopeą polską i szczególnymi rozporządzeniami.
1)
Lekarze-dentyści mogą wystawiać zapotrzebowania na środki odurzające tylko do stosowania ich przez siebie samych.
(2)
Zapotrzebowania na środki odurzające oprócz nazwy i oznaczenia ilości powinny zawierać:
a)
własnoręczny podpis i jego wyraźną odbitkę,
b)
adres lekarza-dentysty,
c)
datę wystawienia zapotrzebowania i
d)
napis "do stosowania we własnej praktyce".
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.