Art. 7. - Stopień inżyniera.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.17.67

Akt utracił moc

Wersja od: 20 lutego 1947 r.

Art.  7.

W ciągu 7 lat od wejścia w życie niniejszego dekretu otrzymują stopień inżyniera osoby, które uzyskały świadectwo ukończenia średniej szkoły zawodowej technicznej, rolniczej, leśnej lub ogrodniczej, jeżeli

a) wykażą się co najmniej 10-letnią praktyką zawodową po ukończeniu studiów w wydziale pracy odpowiadającym kierunkowi tych studiów, w tym nie mniej jak 3 lata na stanowisku powierzanym zazwyczaj inżynierom, praktyka winna być potwierdzona przez właściwą organizację zawodową wskazaną przez Komisję Centralną Związków Zawodowych,

b) przedstawią zadawalające sprawozdanie z odbytej praktyki,

c) złożą egzamin w zakresie swej specjalności, wykazujący ich umiejętność rozwiązywania zagadnień na poziomie wymaganym od absolwentów odpowiednich szkół wyższych nieakademickich; od egzaminu mogą być zwolnione osoby, które posiadając wykształcenie 6 klas gimnazjalnych lub równorzędne, ukończyły przed dniem 1 września 1939 r. szkołę mierniczą i złożyły egzamin na mierniczego przysięgłego.

Stopień nadają komisje dla weryfikacji inżynierów dla poszczególnych specjalności, powołane przez Ministra Oświaty przy szkołach wyższych.

Każda komisja składa się z pięciu członków i dwóch zastępców. Przewodniczącego komisji, dwu członków i jednego zastępcę mianuje na jeden rok Minister Oświaty spomiędzy profesorów szkół akademickich lub nauczycieli szkół wyższych. Dwu członków komisji i jednego zastępcę mianuje na jeden rok Minister Oświaty w porozumieniu z właściwym ministrem spomiędzy wysoko kwalifikowanych pracowników odpowiedniej gałęzi gospodarstwa narodowego.

Rozporządzenie Ministra Oświaty określi szczegółowo przepisy o trybie działania komisji, zakresie sprawozdań i egzaminach oraz ustali wysokość opłat za weryfikacje i wynagrodzenia i diety członków komisji.