§ 6. - Stawki podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń oraz zasady ustalania kwot wynagrodzeń wolnych od podatku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.15.110 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

§  6.

1. W jednostkach gospodarczych, stosujących zasadę ustalania kwoty wynagrodzeń wolnej od podatku, o której mowa w § 3 ust. 1 i 2, podatek ustala się według następującej skali:

Lp.	Nadwyżka kwoty rocznego wynagrodzenia indywidualnego w stosunku do kwoty wynagrodzenia wolnego od podatku (w tys. zł)	Stawka podatku w %
1	do 36	8
2	ponad 36 do 72	12
3	ponad 72 do 108	18
4	ponad 108 do 144	24
5	ponad 144 do 180	30
6	ponad 180 do 216	35
7	ponad 216 do 252	40
8	ponad 252 do 288	50
9	ponad 288 do 324	55
10	ponad 324	60

2. Jednostki gospodarcze, w których przyrost wynagrodzeń w pierwszym roku stosowania zasady określania kwoty wolnej od podatku, o której mowa w § 3 ust. 1 i 2, nie przekroczy procentowego wskaźnika wzrostu cen detalicznych określonego w centralnym planie rocznym na ten rok, z uwzględnieniem skutków wzrostu cen detalicznych przechodzących z roku poprzedniego, z wyłączeniem skutków wzrostu cen alkoholu i wyrobów tytoniowych, uiszczają podatek obliczony na podstawie stawek, o których mowa w ust. 1, do wysokości kwoty nie przekraczającej 25% zysku do podziału za ten rok.

3. Przepis ust. 2 nie dotyczy jednostek, które w 1987 r. stosowały opodatkowanie indywidualnych wynagrodzeń.

4. W jednostkach gospodarczych innych niż określone w ust. 1 podatek ustala się według następującej skali:

Lp.	Nadwyżka kwoty wynagrodzeń w stosunku do kwoty wolnej od podatku w %	Stawka podatku
1	do 3	40
2	ponad 3 do 4	80
3	ponad 4 do 5	150
4	ponad 5 do 6	300
5	ponad 6	500

5. W jednostkach organizacyjnych spółdzielczości inwalidów, spółdzielczości niewidomych, Zakładzie Wydawnictw i Nagrań Polskiego Związku Niewidomych, w zakładach szkoleniowo-produkcyjnych Polskiego Związku Głuchych oraz w przedsiębiorstwach podległych Ministrowi Sprawiedliwości, stosujących zasadę ustalania kwoty wynagrodzeń wolnej od podatku, o której mowa w ust. 4, najwyższa stawka podatku wynosi 200%.

6. W jednostkach gospodarczych realizujących usługi bytowe opłacane bezpośrednio ze środków pieniężnych ludności, usługi produkcyjne dla rolnictwa, a także realizujących produkcję w systemie pracy nakładczej, podatek obliczony według stawek, o których mowa w ust. 1 i 4, zmniejsza się o 35% podstawy określonej zgodnie z ust. 7.

7. Podstawę zmniejszenia podatku stanowi część należnego podatku odpowiadająca udziałowi procentowemu wartości sprzedaży usług bytowych opłacanych ze środków pieniężnych ludności, usług produkcyjnych dla rolnictwa, a także udziału wartości produkcji nakładczej, w wartości sprzedaży ogółem, obliczonej w cenach realizacji.

8. Kwotę podatku należnego od wynagrodzeń wypłaconych w 1988 r. w jednostkach stosujących opodatkowanie indywidualnych wynagrodzeń zmniejsza się o 15%, jeżeli w 1987 r. nie wystąpiło zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń w ciężar kosztów, lub o 25%, jeżeli zobowiązanie podatkowe nie wystąpiło również w 1986 r.

9. Uprawnienie do zmniejszenia podatku w 1988 r. o 15% przysługuje także jednostkom stosującym w 1987 r. opodatkowanie indywidualnych wynagrodzeń, pod warunkiem że nie wystąpiło zobowiązanie podatkowe z tytułu przekroczenia wskaźnika wzrostu kwoty wynagrodzeń wypłaconych w ciężar kosztów, ustalonego w centralnym planie rocznym na 1987 r., o którym mowa w art. 30 ust. 3 ustawy.