Statystyka stanu zatrudnienia w przemyśle w górnośląskiej części województwa śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.36.235

Akt utracił moc
Wersja od: 7 kwietnia 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 22 marca 1923 r.
w przedmiecie statystyki stanu zatrudnienia w przemyśle w górnośląskiej czyści województwa śląskiego.

Na podstawie art. 2 ustawy z dn. 21 października 1919 r. o organizacji statystyki administracyjnej (Dz. U. R. P. № 85, poz. 464) tudzież, na podstawi art. 2 punkt 15 ustawy z dn. 16 czerwca 1922 r. o rozciągnięciu na ziemie górnośląskie województwa śląskiego Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i niektórych ustaw innych oraz w przedmiocie zmian w ustawodawstwie na tych ziemiach obowiązującem (Dz. U. R. P. № 46, poz. 338) zarządza się co następuje:
Wszystkie zajmujące się wytwarzaniem lub przetwarzaniem dóbr zakłady przemysłowe tak państwowe, jak komunalne i prywatne, zatrudniające 20 robotników lub więcej oraz zakłady zatrudniające wprawdzie mniej robotników, lecz wyznaczone przez Główny Urząd Statystyczny, są obowiązana z upływem każdego miesiąca, najpóźniej dnia 5 następnego miesiąca, przesyłać sprawozdania o stanie zatrudnienia według wzoru przepisanego przez Główny Urząd Statystyczny do Głównego Urzędu Statystycznego oraz równocześnie odpis tego sprawozdania do urzędu wojewódzkiego.
Na wypadek zawieszenia lub zaprzestania albo wznowieni produkcji zakłady wymienione w § 1 mają obowiązek zawiadomić o tym fakcie w ciągu tygodnia z podaniem przyczyny Główny Urząd Statystyczny oraz urząd wojewódzki.
Zakłady wymienione w § 1, nawet w razie czasowego zmniejszenia się liczby robotników poniżej 20, powinny nieprzerwanie nadsyłać zwykłe sprawozdania miesięczne.
Za regularne nadsyłanie przepisanych sprawozdań oraz prawdziwość danych zawartych w sprawozdaniach, odpowiedzialność ponoszą właściciele, względnie kierownicy zakładów wskazanych w § 1.
Osoby wymienione w § 4, winne wykroczenia przeciw przepisom, zawartym w paragrafach 1 do 3 niniejszego rozporządzenia, podlegają karze grzywny do mk. 100.000, a w razie niemożności uiszczenia grzywny - karze aresztu do jednego miesiąca; w razie powtórnego wykroczenia może być wymierzona kara w wysokości podwójnej. Kary te wymierza władza administracyjna 1 instancji, stronie zaś służy odwołanie się według obowiązujących przepisów, a zwłaszcza przy odpowiedniem zastosowaniu przepisów pruskiej ustawy o wydawaniu policyjnych rozporządzeń karnych w sprawach o wykroczenia 2 dn. 23 kwietnia 1883 r. (Pr. zb. ust str. 65).
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.