Statuty towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich oraz zmiana statutów instytucyj kredytowych, zatwierdzonych w drodze ustawodawczej przez b. władze zaborcze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.35.326

Akt utracił moc
Wersja od: 23 marca 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 17 marca 1928 r.
w sprawie statutów towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich oraz zmiany statutów instytucyj kredytowych, zatwierdzonych w drodze ustawodawczej przez b. władze zaborcze.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Upoważnia się Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości do zatwierdzania: statutów towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich, zmian statutów takich towarzystw oraz zmian statutów instytucyj kredytowych, zatwierdzonych w drodze ustawodawczej przez b. władze zaborcze.

Statuty, zatwierdzone na podstawie ustępu pierwszego nie mogą zawierać postanowień, przekraczających przepisy prawa ogólnie obowiązującego, z wyjątkiem postanowień, przewidzianych w art. 3 niniejszego rozporządzenia.

Statuty towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich winny zawierać przepisy, iż członkami towarzystwa są właściciele nieruchomości, którzy nabywają prawa i obowiązki członków z chwilą zaciągnięcia pożyczki w towarzystwie, oraz nabywcy nieruchomości, obciążonych pożyczkami towarzystwa, z chwilą nabycia tych nieruchomości, tych następnie, iż wypłata terminowa procentów od listów nastawnych (kuponów) i należności za wylosowane listy zastawne zabezpieczona jest hipoteką nieruchomości, na które udzielone zostały pożyczki, całym majątkiem towarzystwa oraz określoną w statucie dodatkową odpowiedzialnością członków.

Ponadto do towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich, których statuty zostały zatwierdzone względnie zmienione na podstawie niniejszego rozporządzenia, mają analogiczne zastosowanie przepisy artykułów: 70 ust. 1, 4 i 5 oraz art. 71 - 83 i 97 - 100 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1928 r. o prawie bankowem (Dz. U. R. P. Nr. 34, poz. 321).

Towarzystwom kredytowym ziemskim i miejskim mogą być udzielone w ich statutach przywileje proceduralne i egzekucyjne:

towarzystwom, uprawnionym do prowadzenia statutowej działalności: w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz w okręgu sądu okręgowego w Katowicach - w granicach przywilejów, przewidzianych w statucie Poznańskiego Ziemstwa Kredytowego w Poznaniu; w okręgach sądów apelacyjnych w Krakowie i Lwowie oraz w okręgu sądu okręgowego w Cieszynie - w granicach przywilejów, przewidzianych w statucie Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego we Lwowie; w okręgach sądów apelacyjnych w Warszawie i Lublinie - w granicach przywilejów, przewidzianych w ustawie (statucie) Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie, jeżeli chodzi o towarzystwa kredytowe ziemskie, i w granicach przywilejów, przewidzianych w ustawie (statucie) Towarzystwa Kredytowego m. Warszawy, jeżeli chodzi o towarzystwa kredytowe miejskie; w okręgu sądu apelacyjnego w Wilnie - w granicach przywilejów, przewidzianych w ustawie (statucie) Wileńskiego Banku Ziemskiego w Wilnie.

Statuty istniejących towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich winny być do dnia 31 grudnia 1928 r. uzgodnione z przepisami rozporządzenia niniejszego i przedłożone do zatwierdzenia. Zmiany statutu, potrzebne do osiągnięcia tej zgodności, może naczelny organ władz towarzystwa uchwalić zwykłą większością głosów oddanych bez względu na odmienne przepisy dotychczasowych statutów.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą sprzeczne z tem postanowienia ustaw i rozporządzeń, a w szczególności ustawa z dnia 30 lipca 1921 r. w przedmiocie udzielenia Radzie Ministrów pełnomocnictwa do wprowadzania zmian do statutów (ustaw) instytucyj kredytowych, zatwierdzonych w drodze ustawodawczej przez b. władze zaborcze (Dz. U. R. P. Nr. 75, poz. 512).