Rozdział 2 - Urzędy podwładne Głównemu Urzędowi Miar. - Statut Urzędów Miar.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.74.429

Akt utracił moc
Wersja od: 9 września 1919 r.

II.

Urzędy podwładne Głównemu Urzędowi Miar.

Personel Urzędów Miar okręgowych lub miejscowych składa się z następujących urzędników etatowych: nadinspektorów legalizacji narzędzi mierniczych, inspektorów i starszych kontrolerów, pomocników inspektorów, starszych legalizatorów, legalizatorów i kontrolerów, sekretarzy Urzędów Miar, urzędników biurowych i ekspedjentów, pomocników legalizatorów i kancelistów starszych, aplikantów legalizacji, kancelistów i typistów oraz urzędników nieetatowych i oficjalistów.

Urzędników kategorii V-a-VII włącznie mianuje Minister Przemysłu i Handlu na wniosek dyrektora Głównego Urzędu Miar, pozostałych - dyrektor Głównego Urzędu Miar. Do niego należy również przyjmowanie urzędników nieetatowych z wynagrodzeniem miesięcznem do 900 mk. Oficjalistów mianuje, względnie przyjmuje, nadinspektor właściwego okręgu.

Do dyrektora Głównego Urzędu Miar należy wydawanie rozporządzeń, dotyczących sposobu prowadzenia spraw w urzędach miar i wewnętrznej organizacji urzędów.

Do nadinspektorów legalizacji narzędzi mierniczych należy: nadzór ogólny nad wykonywaniem w obrocie publicznym i wogóle przez osoby prywatne ustawy o miarach w okręgu, zwierzchni zarząd miejscowemi urzędami miar w okręgu, zwierzchni dokładnością używanych przez nie wzorców normalnych i bezpośrednie kierownictwo urzędami okręgowemi.

Nadinspektorowie mają prawo wyznaczać i odwoływać odpowiedzialnych zastępców do wykonywania poszczególnych swoich funkcji z pośród urzędników legalizacji narzędzi mierniczych nie niżej kategorji VIII, każdorazowo zawiadamiając swą władze przełożoną.

Urzędy miar wykonywują te czynności legalizowania i uwierzytelniania narzędzi mierniczych, które im są przekazane przez Główny Urząd Miar.

Urzędy miar są urzędami państwowemi. Główny Urząd Miar może dozwalać gminom miejskim i ziemskim na urządzenie i utrzymywanie na koszt własny komunalnych urzędów miar. Urzędy te podlegają przepisom ustawy niniejszej, narówni z urzędami państwowemi. Opłaty za czynności tych urzędów należą do utrzymujących je gmin. Na tych samych zasadach mogą otrzymać pozwolenie na otwarcie podobnych instytucji towarzystwa naukowe, techniczne, zakłady naukowe, zarządy kolejowe i t. p. Pozwolenia takie są odwołalne.

Instytucje, które uprzednio uzyskały prawo legalizowania narzędzi mierniczych lub sprawdzania (uwierzytelniania) takowych dla celów, przewidzianych w art. 13-ym dekretu o miarach (Dz. Praw r. 1919 Nr 15 poz. 211), winny w terminie miesięcznym od daty ogłoszenia niniejszego statutu wyjednać zezwolenie, w myśl art. 12 niniejszego statutu, na dalsze prowadzenie tych czynności, a w razie nieuzyskania zezwolenia przerwać je przed upływem dalszych dwuch miesięcy.

Warszawa, dnia 7 sierpnia 1919 r.