Statut Państwowej Rady Spirytusowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.25.166

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW: SKARBU, PRZEMYSŁU I HANDLU ORAZ ROLNICTWA I DÓBR PAŃSTWOWYCH

z dnia 19 lutego 1925 roku

w przedmiocie statutu Państwowej Rady Spirytusowej.

Na podstawie art. 4, 97 i 99 ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. № 78 poz. 756) zarządza się co następuje:

§ 1. Członków Państwowej Rady Spirytusowej przewidzianych art. 4 p. a) ustawy z dn. 31 lipca 1924 r. o monopolu spirytusowym mianują:

a) Minister Przemysłu i Handlu z pośród wyższych urzędników bądź Ministerstwa, bądź też innych władz jemu podległych lub wreszcie z pośród wykładających w wyższych uczelniach państwowych, pracujących naukowo w dziedzinie przemysłu spirytusowego,

b) Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych z pośród wyższych urzędników Ministerstwa i innych władz jemu podległych oraz z pośród profesorów wyższych uczelni państwowych, pracujących naukowo w dziedzinie kultury rolnej lub przemysłu rolnego,

c) Minister Skarbu z pośród wyższych urzędników skarbowych, oraz z pośród wykładających na wyższych uczelniach państwowych, pracujących naukowo w dziedzinie skarbowości i gospodarstwa społecznego.

§ 2. Minister Skarbu mianuje członków P. R. S. przewidzianych w art. 4 p. b) ustawy z dn. 31 lipca 1924 r. o monopolu spirytusowym w trybie następującym:

Organizacje, obejmujące rolnych i przemysłowych producentów spirytusu, rektyfikatorów, fabrykantów wódek oraz eksporterów i handlujących, ubiegające się o prawo przedstawiania kandydatów do P. R. S. winny złożyć Ministrowi Skarbu swoje statuty, imienne listy swoich członków i stosunek procentowy produkcji fabryk należących do członków organizacji do produkcji ogółu przedsiębiorców danej grupy.

Organizacjom, reprezentującym co najmniej połowę producji ogółu przedsiębiorstw danej grupy, bądź to w całym kraju, bądź też w województwie przy organizacjach wojewódzkich przysługuje prawo przedstawiania kandydatów bez żadnych dalszych formalności. Natomiast organizacjom, obejmującym mniej niż połowę produkcji przedsiębiorstw, może Minister Skarbu przyznać na wniosek to prawo.

Każda do prezentowania kandydatów uprawniona organizacja przedstawia w zakreślonym przez Ministra Skarbu terminie po 3 kandydatów na każde miejsce.

Minister Skarbu, wybrawszy z poszczególnych list potrzebną ilość kandydatów, przesyła wybranym piśmienną nominację na członka Państwowej Rady Spirytusowej.

Nie może być przedstawicielem jednej grupy przemysłu lub handlu spirytusowego, kto prowadzi przedsiębiorstwa należące do dwóch lub więcej grup przemysłu spirytusowego.

W braku organizacji uprawnionej do przedstawienia kandydatów, tudzież w wypadku, gdy organizacje nie przedstawią w oznaczonym terminie właściwej listy kandydatów, powoła Minister Skarbu członków P. R. S., w całości lub w części z pośród osób, należących do grup, wymienionych w ustępie 2 b) art. 4 ustawy.

§ 3. Członkowie P. R. S. sprawują swe czynności w zakresie posiedzeń P. R. S. bezpłatnie. Za specjalne prace i ekspertyzy może im być przyznane osobne wynagrodzenie, którego wysokość ustali Minister Skarbu w każdym wypadku. Pozamiejscowi członkowie P. R. S. otrzymują diety i zwrot kosztów podróży w wysokości unormowanej dla urzędników IV st. sł.

§ 4. Członków P. R. S. mianuje się najpóźniej w marcu danego roku na kalendarzowy okres 4-letni.

W 1926 r. ustępuje wskazana przez los połowa członków pierwszej Rady Spirytusowej, a w jej miejsce winna nastąpić do 30 dni nominacja nowych członków. Członkowie wylosowani mogą być ponownie wybrani. Nominacja dokonuje się na zasadach ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. - (Dz. U. R. P. № 78 poz. 756) i zgodnie z §§ 1 do 3 niniejszego rozporządzenia.

§ 5. Do zakresu działania P. R. S. należy opinjowanie:

1) preliminarza rocznego dochodów i rozchodów D. P. M. S. (art. 3 ustawy),

2) ceny nabycia spirytusu (art. 5),

3) taryf przewozowych (art. 8),

4) wysokości dopuszczalnych zaników (art. 9),

5) podstawowej ceny monopolowej za spirytus (art. 10 ust. 2),

6) wysokości i terminów przedpłaty (art. 10 ust. 5),

7) warunków rektyfikacji i magazynowania w zakładach prywatnych, wykonywujących zamówienia Ministerstwa Skarbu (art. 12),

8) zasad, na jakich ma się odbywać oczyszczanie spirytusu, przeznaczonego na wywóz zagranicę (art. 12),

9) najwyższego procentu zaniku spirytusu przy oczyszczaniu (art. 14 ust. 1),

10) najwyższego procentu odpadków, które można przeznaczyć do zniszczenia (art. 14 ust. 2),

11) sposobu zbierania odpadków (art. 14 p. 3),

12) środków niezbędnych w celu zapobieżenia przedstawieniu innych produktów, niepodlegających opodatkowaniu w miejsce odpadków od rektyfikatu (art. 14 p. 3),

13) sposobów badania gatunków odpadków i określania ilości zawartych w nich procentów czystego spirytusu w celu zwolnienia ich od opłaty skarbowej (art. 14 ust. 4),

14) sposobów niszczenia odpadków i niezbędnych przytem formalności (art. 14 p. 5).

15) cen spirytusu skażonego do celów technicznych, oświetleniowych i napędowych (art. 22 ust. 4),

16) zezwoleń na postawienie nowych gorzelni (art. 41 ust. 1),

17) oznaczenia na okres 3-letni, ile nowych gorzelni rolniczych może powstać w każdem województwie (art. 41 ust. 3),

18) oznaczenia najmniejszych i największych rozmiarów, jakie nowe gorzelnie posiadać mogą (art. 42),

19) rozporządzenia w sprawie przeprowadzenia nadzoru urządzeń technicznych gorzelni i oczyszczania surowców (art. 48),

20) okresu pędzenia spirytusu (art. 48),

21) mocy spirytusu (art. 48),

22) transportu, magazynowania i oczyszczania spirytusu przez gorzelnie, posiadające aparaty rektyfikacyjne (art. 48),

23) ksiąg gorzelniczych i t.p. (art. 48),

24) ustalenia wysokości prawa odpędu dla całego Państwa na-okres trzyletni (art. 49 ust. 2),

25) wymiaru odpędu pomiędzy poszczególne województwa (art. 49 ust. 3),

26) ogólnej ilości, jaką w danym roku odebrać winna D. P. M. S. na pokrycie zapotrzebowania krajowego (art. 58 ust. 1),

27) granicy dopuszczalnych wahań, tak co do procentu alkoholu, jak i zawartości płynu w butelkach (art. 60 ust. 2),

28) sposobów technicznych i metod skażania spirytusu (art. 68 p. 1),

29) wymagań, którym odpowiadać winien spirytus, uboczne, produkty i odpadki rektyfikacji, zwolnione przez władze skarbowe do skażenia, tudzież środków, używanych do skażenia (art. 68 p. 2),

30) przepisów o obrocie spirytusu skażonego, tudzież o kontroli (art. 68 pkt. 3),

31) przepisów, regulujących użycie spirytusu metylowego (art. 68 pkt. 4),

32) takich spraw z dziedziny gospodarki spirytusowej, które Ministerstwo Skarbu do zaopinjowania przedłoży. Do przygotowania poszczególnych opinij P. R. S. może wyłaniać z pośród swego grona komisje.

§ 6. P. R. S. oraz jej komisje obradują według ustalonego przez pełną Radę Spirytusową regulaminu obrad, zatwierdzonego przez Ministra Skarbu.

§ 7. Na posiedzenia P. R. S. celem wyrażenia opinji w sprawach wymienionych w ustawie lub innych, zleconych przez Ministra Skarbu zaprasza się członków wezwaniem imiennem z wymienieniem spraw mających wpłynąć na porządek obrad i z reguły z dołączeniem wszelkich materjałów wyjaśniających.

Zaproszenia należy rozesłać na 12 dni przed dniem obrad.

§ 8. Przewodniczący P. R. S. układa porządek obrad i wyznacza referentów przedmiotów obrad.

§ 9. Minister Skarbu może bądź to z własnej inicjatywy, bądź to na wniosek członków P. R. S. zapraszać na posiedzenia P. R. S. nie będących jej członkami rzeczoznawców. Również może Minister Skarbu wzywać urzędników celem dawania wyjaśnień w sprawach będących na porządku obrad.

§ 10. Dla odbycia się posiedzenia P. R. S. konieczna jest obecność przynajmniej 9 jej członków.

W razie nieprzybycia tej liczby, wyznacza się bez względu na przepis § 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, posiedzenie w nowym terminie i wtedy może się ono odbyć przy każdej liczbie obecnych.

§ 11. Z obrad P. R. S. prowadzi się protokół stenograficzny, który podpisuje przewodniczący, jeden z członków P. R. S. i protokólant. Głosowanie nad poszczególnemi sprawami zarządza przewodniczący wedle swego uznania lub na wniosek najmniej 3 członków P. R. S. Głosowanie odbywa się imiennie.

§ 12. Członkowie P. R. S. obowiązani są do zachowania tajemnicy w sprawach, które przewodniczący ogłosi za poufne. W razie stwierdzenia przez trzech najstarszych wiekiem członków P. R. S. zdrady tajemnicy obrad może Minister Skarbu zwolnić winnego z jego obowiązków, a nominacja nowego członka na resztę czasokresu następuje trybem przewidzianym w §§ 1 - 3.

§ 13. W razie śmierci, złożenia mandatu, upadłości, utraty własnowolności, obywatelstwa polskiego, prawomocnego skazania za przestępstwo z chęci zysku lub defraudację podatkową - wygasa mandat członka, a nominacja nowego członka na resztę czasokresu następuje trybem przewidzianym w §§ 1-3.

§ 14. Członkowie P. R. S., którzy bez usprawiedliwienia opuszczą trzy z rzędu jej posiedzenia, tracą swój mandat i na ich miejsce mianuje się na resztę czasokresu inne osoby w trybie wyżej przepisanym §§ 1, 2, 3.

§ 15. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.