Stany chorobowe stanowiące przeciwwskazanie do wykonywania niektórych czynności z zakresu produkcji środków spożywczych oraz obrotu nimi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.9.96

Akt utracił moc
Wersja od: 23 kwietnia 1971 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 30 marca 1971 r.
w sprawie stanów chorobowych stanowiących przeciwwskazanie do wykonywania niektórych czynności z zakresu produkcji środków spożywczych oraz obrotu nimi.

Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 29, poz. 245) zarządza się, co następuje:
Za stany chorobowe utrudniające utrzymanie higieny osobistej uważa się:
1)
przewlekłe ropne zapalenie oskrzeli, nosogardła, rozstrzenie oskrzeli, uporczywe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa (katar sienny),
2)
czyrak lub czyraczność oraz inne miejscowe ropne zakażenie skóry umiejscowione na odkrytych częściach ciała,
3)
przetoki kałowe i przetoki układu moczowego.
1.
Osoby wykazujące stany chorobowe określone w § 1 nie mogą wykonywać czynności wymagających bezpośredniego stykania się ze środkami spożywczymi przy ich produkcji i w obrocie nimi.
2.
W szczególności nie wolno zatrudniać tych osób:
1)
w produkcji - przy pracach związanych z przygotowaniem surowców, z wyjątkiem wstępnej obróbki płodów rolnych w stanie naturalnym, przy pracach objętych procesami technologicznymi, przy pracach wymagających stykania się z wyrobami gotowymi przed ich umieszczeniem w opakowaniach bezpośrednich lub w opakowaniach transportowych oraz przy wykonywaniu czynności wymagających stykania się z opakowaniami bezpośrednimi środków spożywczych, a także przy wydawaniu potraw,
2)
w transporcie środków spożywczych w odkrytych pojemnikach,
3)
w obrocie - przy pracach związanych ze sprzedażą detaliczną nie opakowanych środków spożywczych, a także opakowanych, jeżeli rodzaj stosowanych opakowań jednostkowych nie zapobiega przenikaniu zanieczyszczeń do środków spożywczych lub jeżeli z powierzchni tych opakowań nie można usunąć zanieczyszczeń w taki sposób, aby nie przenikały one do środków spożywczych,
4)
w magazynach hurtowych środków spożywczych,
5)
przy czynnościach z zakresu kontroli jakości środków spożywczych,
6)
przy myciu, czyszczeniu i dezynfekowaniu urządzeń oraz innych przedmiotów wyposażenia lub opakowań trwałych środków spożywczych, przy utrzymywaniu czystości pomieszczeń zakładu,
7)
przy pracach związanych z urzędowym badaniem mięsa,
8)
w państwowych gospodarstwach rolnych i hodowlanych przy pracach związanych z uzyskiwaniem mleka,
9)
w punktach skupu mleka i innych środków spożywczych, nie podlegających obróbce termicznej, z wyjątkiem płodów rolnych.
3.
Osoby, u których stwierdzono stany chorobowe określone w § 1, nie mogą trudnić się sprzedażą okrężną (obnośną, obwoźną) środków spożywczych ani wykonywać w indywidualnych gospodarstwach rolnych (hodowlanych) czynności związanych z uzyskiwaniem mleka przeznaczonego do obrotu.
1.
Kierownicy zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu środki spożywcze obowiązani są ustalić szczegółowy wykaz stanowisk, na których nie wolno zatrudniać osób ze stanami chorobowymi utrudniającymi utrzymanie higieny osobistej. Wykaz ten wymaga uzgodnienia z kierownikiem przyzakładowej lub międzyzakładowej przychodni, a w razie braku takiej przychodni - z powiatowym inspektorem sanitarnym.
2.
Osoby ubiegające się o zatrudnienie na stanowiskach objętych wykazem, o którym mowa w ust. 1, podlegają wstępnym badaniom lekarskim, a osoby zatrudnione na takich stanowiskach - okresowym badaniom lekarskim.
3.
Badania lekarskie, o których mowa w ust. 2, przeprowadza się łącznie z badaniami przewidzianymi w przepisach o warunkach zdrowia wymaganych ze względów sanitarno-epidemiologicznych od osób wykonujących niektóre zajęcia zarobkowe.
1.
Osoby, które na rachunek własny lub rachunek członka rodziny wykonują czynności wymagające bezpośredniego stykania się ze środkami spożywczymi przy produkcji albo w obrocie, obowiązane są zgłaszać się na badania lekarskie do ośrodka zdrowia (przychodni rejonowej) w celu poddania się badaniom i uzyskania orzeczenia stwierdzającego, czy nie zachodzą przeszkody do wykonywania przez nie określonych czynności, a następnie poddawać się badaniom okresowym w terminach wyznaczonych przez lekarza.
2.
Lekarz ośrodka zdrowia (przychodni rejonowej) może w razie potrzeby skierować osobę podlegającą obowiązkowym badaniom na badania specjalistyczne lub pomocnicze.
3.
Na podstawie przeprowadzonego badania lekarz ośrodka zdrowia (przychodni rejonowej) wydaje osobom, o których mowa w ust. 1, zaświadczenie stwierdzające istnienie lub brak przeszkód do wykonywania czynności wymagających bezpośredniego stykania się ze środkami spożywczymi.
4.
Badania lekarskie, o któych mowa w ust. 1-3, są odpłatne.
5.
Zaświadczenia lekarskie należy okazywać na żądanie organów sprawujących nadzór nad zdrowotną jakością środków spożywczych.
1.
Pracownik zatrudniony przy czynnościach określonych w § 2 ust. 2, w razie zauważenia objawów mogących uzasadniać podejrzenie co do stanu jego zdrowia, obowiązany jest bezzwłocznie zgłosić się na badania do zakładu społecznego służby zdrowia.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w § 4.
3.
Pracownik jest obowiązany poddać się badaniu lekarskiemu na polecenie kierownika zakładu pracy lub organu nadzoru nad zdrowotną jakością środków spożywczych, a osoba, o której mowa w § 4, obowiązana jest poddać się badaniu na żadanie organu nadzoru.
W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu, a dotyczących zasad przeprowadzania badań lekarskich, określenia społecznych zakładów służby zdrowia właściwych do przeprowadzania badań lekarskich, obowiązków kierownika zakładu pracy w zakresie nadzoru nad poddawaniem się pracowników badaniom lekarskim, postępowania w razie stwierdzenia stanów chorobowych utrudniających utrzymanie higieny osobistej - stosuje się odpowiednio przepisy o warunkach zdrowia wymaganych ze względów sanitarno-epidemiologicznych od osób wykonujących niektóre zajęcia zarobkowe.
Przepisy rozporządzenia stosuje się również do osób zatrudnionych przy produkcji używek i substancji dodatkowych dozwolonych oraz w obrocie nimi.
Rozporządzenie nie dotyczy osób wykonujących czynności w zakresie produkcji płodów rolnych w stanie naturalnym i obrotu nimi oraz osób, które wykonują czynności wymagające bezpośredniego stykania się ze środkami spożywczymi we własnych gospodarstwach i przeznaczonymi na potrzeby tego gospodarstwa.
W § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 1958 r. w sprawie warunków zdrowia wymaganych ze względów sanitarno-epidemiologicznych od osób wykonujących niektóre zajęcia zarobkowe (Dz. U. Nr 56, poz. 275) wprowadza się następujące zmiany:
1)
pkt 5-9 skreśla się,
2)
w pkt 11 skreśla się wyrazy "bądź ropnymi nieżytami nosa",
3)
w pkt 12 skreśla się wyrazy "a także niezakaźnymi, lecz umiejscowionymi na odkrytych częściach ciała i wzbudzającymi odrazę".
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.