Rozdział 6 - Instalacje, w których używane są rozpuszczalniki organiczne - Standardy emisyjne z instalacji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.260.2181

Akt utracił moc

Wersja od: 2 lutego 2006 r.

Rozdział  6

Instalacje, w których używane są rozpuszczalniki organiczne

§  31.

1. Procesy prowadzone w instalacjach, w których używane są rozpuszczalniki organiczne, do których są stosowane przepisy niniejszego rozdziału, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

2. Standardy emisyjne lotnych związków organicznych z instalacji, w których używane są rozpuszczalniki organiczne, określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.

3. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do procesów określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, prowadzonych w instalacjach, których zdolność produkcyjna wymaga zużycia lotnych związków organicznych określonego w załączniku nr 8 do rozporządzenia, dla których wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie lub, gdy taka decyzja nie była wymagana, zawiadomienie o zamiarze przystąpienia do użytkowania złożono po dniu 28 marca 1999 r., lub które oddano do użytkowania po dniu 29 marca 2000 r., zwanych dalej "instalacjami nowymi", a od dnia 1 listopada 2007 r., z zastrzeżeniem § 38 ust. 4, także do instalacji, dla których taki wniosek lub takie zawiadomienie złożono przed dniem 29 marca 1999 r., jeżeli instalacje zostały oddane do użytkowania nie później niż do dnia 29 marca 2000 r., zwanych dalej "instalacjami istniejącymi".

4. W przypadku zmiany instalacji, którą jest:

1) istotna zmiana w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, dla instalacji wymagających pozwolenia zintegrowanego,

2) zmiana powodująca wzrost emisji lotnych związków organicznych o więcej niż 25 % dla instalacji, których zdolność produkcyjna wymaga zużycia lotnych związków organicznych mieszczącego się w dolnym przedziale progowym określonym w załączniku nr 8 do rozporządzenia w tabeli I lp. 1, 4, 6, 7, 10, 12, 15 i 18 oraz w tabeli II lp. 1 lub innych instalacji wymienionych w tym załączniku o zużyciu lotnych związków organicznych mniejszym niż 10 Mg w ciągu roku,

3) zmiana powodująca wzrost emisji lotnych związków organicznych o więcej niż 10 % dla pozostałych instalacji

- ta część instalacji, która podlega zmianie, jest traktowana jako istniejąca instalacja pod warunkiem, że emisja z całej instalacji nie przekroczy emisji, która następowałaby, gdyby część zmieniona była traktowana jak instalacja nowa.

5. Przez lotne związki organiczne, zwane dalej "LZO", rozumie się związki organiczne mające w temperaturze 293,15 K prężność par nie mniejszą niż 0,01 kPa, względnie posiadające analogiczną lotność w szczególnych warunkach użytkowania.

6. Przez rozpuszczalniki organiczne rozumie się LZO, stosowane oddzielnie bądź w połączeniu z innymi substancjami w celu rozpuszczania surowców, produktów, materiałów odpadowych lub zanieczyszczeń, lub LZO, które są stosowane jako czynnik rozpuszczający, czynnik dyspergujący, regulator lepkości, regulator napięcia powierzchniowego, plastyfikator lub konserwant.

7. Przez fluorowcowane LZO rozumie się LZO zawierające w cząsteczce co najmniej jeden atom bromu, chloru, fluoru lub jodu.

8. LZO podlegające przemianie chemicznej w instalacjach nie są uwzględniane w limitach zużycia LZO określonych w załączniku nr 8 do rozporządzenia.

§  32.

1. Standardy emisyjne LZO z niektórych instalacji określa załącznik nr 8 do rozporządzenia w tabeli I, dla LZO wprowadzanych do powietrza w sposób:

1) zorganizowany, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny i oznaczone jako S₁;

2) niezorganizowany, wyrażone jako procent masy LZO zużytych w ciągu roku, powiększonej o masę LZO odzyskanych, ponownie użytych w tej instalacji i oznaczone jako S₂;

3) zorganizowany i niezorganizowany, wyrażone jako stosunek masy LZO do jednostki produktu lub surowca i oznaczone jako S₄.

2. Standardy emisyjne LZO z niektórych instalacji określa załącznik nr 8 do rozporządzenia w tabeli II, dla LZO wprowadzanych do powietrza w sposób:

1) zorganizowany, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny i oznaczone jako S₁;

2) niezorganizowany, wyrażone jako procent masy LZO zużytych w ciągu roku, powiększonej o masę LZO odzyskanych, ponownie użytych w tej instalacji i pomniejszonej o masę LZO sprzedanych jako produkt opakowany w szczelny pojemnik i oznaczone jako S₃;

3) zorganizowany i niezorganizowany, wyrażone jako procent masy LZO zużytych w ciągu roku powiększonej o masę LZO odzyskanych, ponownie użytych w tej instalacji i oznaczone jako S₅.

3. Standardy emisyjne LZO z instalacji lakierowania nowych pojazdów, których zdolność produkcyjna wymaga zużycia nie mniej niż 15 Mg LZO w ciągu roku, określa załącznik nr 8 do rozporządzenia w tabeli III, dla LZO wprowadzanych do powietrza w sposób zorganizowany i niezorganizowany, wyrażone jako stosunek masy LZO wprowadzonej do powietrza do:

1) jednostki powierzchni produktu;

2) jednostki produktu.

4. W rozumieniu przepisów niniejszego rozdziału LZO wprowadzane do powietrza przez systemy wentylacji grawitacyjnej traktuje się jako LZO wprowadzane do powietrza w sposób niezorganizowany.

§  33.

1. Dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa w § 32 ust. 1 i 2, sprawdza się na podstawie pomiarów wielkości emisji LZO i rocznego bilansu masy LZO, stosując odpowiednio następujące wzory:

gdzie:

Z - oznacza zużycie LZO,

H - oznacza masę LZO zawartych w produktach o wartości handlowej,

D₁ - oznacza masę LZO odzyskanych w celu ich wtórnego użycia, lecz nie w tej instalacji,

D₂ - oznacza masę LZO odzyskanych, ponownie użytych w tej instalacji,

O - oznacza masę LZO zawartych w odpadach,

W - oznacza masę LZO zawartych w ściekach,

R - oznacza masę LZO utraconych lub zatrzymanych w urządzeniach redukujących emisję LZO, nieuwzględnionych w O i W,

B - oznacza masę LZO zawartych w produktach sprzedanych lub przeznaczonych do sprzedaży, opakowanych w szczelne pojemniki,

G - oznacza masę LZO zawartych w gazach odlotowych wprowadzanych do powietrza w sposób zorganizowany,

P - oznacza wielkość produkcji wyrażoną odpowiednio jako ilość, masę, powierzchnię lub objętość produktów, a w przypadku instalacji do wytłaczania tłuszczu zwierzęcego i instalacji do wytłaczania lub rafinowania oleju roślinnego - ilość przerabianego surowca.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do sprawdzania dotrzymywania standardów emisyjnych, o których mowa w § 32 ust. 3, z tym że zamiast S₄ przyjmuje się te standardy.

3. Sprawdzania dotrzymywania standardów emisyjnych, o którym mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w terminie 2 miesięcy od zakończenia roku objętego bilansem; o każdym przypadku niedotrzymania tych standardów informuje się niezwłocznie organ ochrony środowiska właściwy do wydania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego, przedkładając roczny bilans masy LZO.

§  34.

1. Emisja LZO z instalacji, wymienionych w tabeli I lp. 13 w załączniku nr 8 do rozporządzenia, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₂ lub standardu emisyjnego S₄.

2. Emisja LZO z instalacji, wymienionych w tabeli II w załączniku nr 8 do rozporządzenia, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₃ lub standardu emisyjnego S₅.

§ 35. Standard emisyjny S₁ dla LZO, klasyfikowanych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. Nr 11, poz. 84, z późn. zm.⁵⁾), jako substancje:

1) rakotwórcze kategorii 1 lub 2 z przypisanym zwrotem R45 lub R49,

2) mutagenne kategorii 1 lub 2 z przypisanym zwrotem R46,

3) działające szkodliwie na rozrodczość, kategorii 1 lub 2 z przypisanym zwrotem R60 lub R61

- jeżeli masa takich LZO wprowadzana do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 10 gramów, wynosi 2 mg/m³_u; standard dotyczy stężenia LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.

§ 36. Standard emisyjny S1 dla fluorowcowanych LZO, klasyfikowanych w przepisach, o których mowa w § 35, jako substancje rakotwórcze kategorii 3 z przypisanym zwrotem R40, w przypadku gdy masa takich LZO wprowadzana do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 100 gramów, wynosi 20 mg/m³_u, z wyłączeniem instalacji, w której prowadzi się proces czyszczenia na sucho, wymieniony w tabeli I lp. 5 w załączniku nr 8 do rozporządzenia; standard dotyczy stężenia LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.

§  37.

1. Wprowadzanie do powietrza LZO, o których mowa w § 35 i 36, następuje wyłącznie w sposób zorganizowany.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do instalacji wymienionej w tabeli I lp. 6 w załączniku nr 8 do rozporządzenia.

§  38.

1. Przepisu § 32 nie stosuje się do instalacji, w których nie są dotrzymywane standardy emisyjne, ale dla których spełniony jest warunek planu obniżenia emisji.

2. Warunek, którego spełnienie umożliwi odstąpienie od standardów emisyjnych, w związku z planem obniżenia emisji, określa załącznik nr 9 do rozporządzenia.

3. Prowadzący instalacje mogą opracować inny niż określony w ust. 2 plan obniżenia emisji, który zapewni spełnienie warunku obniżenia emisji równoważnego temu, które zostałoby osiągnięte przy zastosowaniu standardów emisyjnych; równoważne obniżenie emisji z instalacji powinno nastąpić w okresie:

1) do dnia 31 października 2010 r. - w przypadku instalacji istniejących;

2) trzech lat, licząc od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia - w przypadku instalacji nowych, oddanych do użytkowania do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia;

3) jednego roku, licząc od dnia oddania instalacji do użytkowania - w przypadku instalacji nowych, oddanych do użytkowania po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, dla których przed tym dniem zostało wydane pozwolenie na budowę.

4. Prowadzący istniejące instalacje, którzy chcą korzystać z możliwości, o której mowa w ust. 2 lub 3, przedstawią organowi ochrony środowiska właściwemu do wydania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego, najpóźniej do dnia 31 października 2007 r.:

1) bilans masy LZO potwierdzający spełnienie warunku planu obniżenia emisji określonego w załączniku nr 9 do rozporządzenia albo

2) plan obniżenia emisji zapewniający równoważne obniżenie emisji, o którym mowa w ust. 3.

5. W terminie dwóch miesięcy od zakończenia każdego roku objętego planem obniżenia emisji przedkłada się organowi ochrony środowiska właściwemu do wydania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego i ministrowi właściwemu do spraw środowiska sprawozdanie dotyczące poprzedniego roku, zawierające odpowiednio:

1) sprawdzenie spełnienia warunku planu obniżenia emisji określonego w załączniku nr 9 do rozporządzenia albo

2) rozliczenie realizowanego planu obniżenia emisji, o którym mowa w ust. 3, w tym roczny bilans masy LZO.

6. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 35 i 36.

§  39.

1. Do dnia 1 kwietnia 2013 r. przepisów § 32 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 1 nie stosuje się do istniejących instalacji, które są wyposażone w urządzenia ochronne ograniczające wielkość emisji LZO do wartości:

1) 50 mg/m³_u, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny - dla dopalania LZO,

2) 150 mg/m³_u, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny - dla innych sposobów redukcji emisji LZO

- jeżeli wielkość emisji LZO wprowadzonych do powietrza łącznie w sposób zorganizowany i niezorganizowany jest nie większa niż wielkość emisji LZO, jaka następowałaby w przypadku zastosowania standardów emisyjnych określonych w § 32 ust. 1 i 2.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 35 i 36.

§ 40. Przepisu § 32 ust. 1 nie stosuje się do instalacji wymienionej w tabeli I lp. 10 w załączniku nr 8 do rozporządzenia, jeżeli wprowadzanie do powietrza LZO z tych instalacji nie może odbywać się w sposób zorganizowany, zwłaszcza w przypadku powlekania samolotów, statków, pociągów; w takim przypadku stosuje się przepisy § 38.

§ 41. Przepisu § 32 ust. 1 nie stosuje się do instalacji wymienionej w tabeli I lp. 7 w załączniku nr 8 do rozporządzenia, jeżeli masa LZO zawartych w materiale czyszczącym, używanym w tej instalacji, jest nie większa niż 30 % masy tego materiału.

§  42.

1. Uznaje się standardy emisyjne LZO, o których mowa w § 32, z instalacji, w której prowadzi się dwa lub więcej procesów wymienionych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, za dotrzymane, jeżeli wielkość emisji LZO wprowadzanych do powietrza łącznie z tych procesów jest nie większa niż łączna wielkość emisji LZO, jaka następowałaby w przypadku dotrzymywania standardów emisyjnych.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 35 i 36.

§  43.

1. W przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji LZO z instalacji standard emisyjny S₁ uznaje się za dotrzymany, jeżeli średnia 24-godzinna wielkość emisji LZO w gazach odlotowych dla faktycznych godzin pracy instalacji nie przekracza tego standardu oraz są spełnione następujące warunki:

1) średnia piętnastominutowa wielkość emisji LZO nie przekracza 150 % tego standardu - w przypadku instalacji wymienionych w tabeli I lp. 8 w załączniku nr 8 do rozporządzenia;

2) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150 % tego standardu - w przypadku pozostałych instalacji.

2. Wielkości średnie 24-godzinne emisji LZO, o których mowa w ust. 1, oblicza się jako średnią arytmetyczną ze wszystkich odczytów, z tym że w obliczeniach nie uwzględnia się okresów rozruchu i zatrzymywania instalacji oraz konserwacji wyposażenia; regularnie przebiegających faz danego procesu w instalacji nie traktuje się jako rozruchu i zatrzymywania instalacji.

3. W przypadku prowadzenia okresowych pomiarów wielkości emisji LZO z instalacji standard emisyjny S₁ uznaje się za dotrzymany, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150 % tego standardu;

2) średnia z wszystkich odczytów nie przekracza tego standardu.

4. W przypadkach LZO, o których mowa w § 35 i 36, dotrzymanie standardu emisyjnego sprawdza się na podstawie sumy stężeń danych, indywidualnych LZO, a w pozostałych przypadkach na podstawie stężenia całkowitego węgla organicznego.

5. W przypadku dokonywania pomiarów wielkości emisji LZO nie uwzględnia się objętości gazów dodanych do gazów odlotowych w celu ich chłodzenia lub rozcieńczania.