Rozdział 6 - Instalacje, w których używane są rozpuszczalniki organiczne - Standardy emisyjne z instalacji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.163.1584

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lipca 2005 r.

Rozdział  6

Instalacje, w których używane są rozpuszczalniki organiczne

§  33.

1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do procesów określonych w załączniku nr 9 do rozporządzenia, prowadzonych w instalacjach, których zdolność produkcyjna wymaga zużycia lotnych związków organicznych określonego w załączniku nr 10 do rozporządzenia, dla których wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie lub, gdy taka decyzja nie była wymagana, zawiadomienie o zamiarze przystąpienia do użytkowania złożono po dniu 28 marca 1999 r., lub które oddano do użytku po dniu 29 marca 2000 r., zwanych dalej "instalacjami nowymi", a od dnia 1 listopada 2007 r., z zastrzeżeniem § 40 ust. 2, także do instalacji, dla których taki wniosek lub takie zawiadomienie złożono przed dniem 29 marca 1999 r., jeżeli instalacje zostały oddane do użytku nie później niż do dnia 29 marca 2000 r., zwanych dalej "instalacjami istniejącymi".

2. W przypadku zmiany instalacji, którą jest:

1) istotna zmiana w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska dla instalacji wymagających pozwolenia zintegrowanego;

2) zmiana powodująca wzrost emisji lotnych związków organicznych o więcej niż 25 % dla instalacji, których zdolność produkcyjna wymaga zużycia lotnych związków organicznych mieszczącego się w dolnym przedziale progowym określonym w tabeli I lp. 1, 4, 6, 7, 10, 12, 15 i 18 oraz tabeli II lp. 1 w załączniku nr 10 do rozporządzenia lub innych instalacji wymienionych w tym załączniku o zużyciu lotnych związków organicznych mniejszym niż 10 Mg w ciągu roku,

3) zmiana powodująca wzrost emisji lotnych związków organicznych o więcej niż 10 % dla pozostałych instalacji

- ta część instalacji, która podlega istotnej zmianie, jest traktowana jako istniejąca instalacja, pod warunkiem że emisja z całej instalacji nie przekroczy emisji, która następowałaby, gdyby część istotnie zmieniona była traktowana jak instalacja nowa.

3. Przez lotne związki organiczne, zwane dalej "LZO", rozumie się związki organiczne mające w temperaturze 293,15 K prężność par nie mniejszą niż 0,01 kPa, bądź posiadające analogiczną lotność w szczególnych warunkach użytkowania.

4. Przez rozpuszczalniki organiczne rozumie się LZO, stosowane oddzielnie bądź w połączeniu z innymi substancjami w celu rozpuszczania surowców, produktów, materiałów odpadowych lub zanieczyszczeń, lub LZO, które są stosowane jako czynnik rozpuszczający, czynnik dyspergujący, regulator lepkości, regulator napięcia powierzchniowego, plastyfikator lub konserwant.

5. LZO podlegające przemianie chemicznej w instalacjach nie są uwzględniane w limitach zużycia LZO określonych w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

§  34.

1. Standardy emisyjne LZO z niektórych instalacji określa tabela I w załączniku nr 10 do rozporządzenia, dla LZO wprowadzanych do powietrza w sposób:

1) zorganizowany, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny i oznaczone jako S₁;

2) niezorganizowany, wyrażone jako procent masy LZO zużytych w ciągu roku, powiększonej o masę LZO odzyskanych, ponownie użytych w tej instalacji i oznaczone jako S₂;

3) zorganizowany i niezorganizowany, wyrażone jako stosunek masy LZO do jednostki produktu i oznaczone jako S₄.

2. Standardy emisyjne LZO z niektórych instalacji określa tabela II w załączniku nr 10 do rozporządzenia, dla LZO wprowadzanych do powietrza w sposób:

1) zorganizowany, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny i oznaczone jako S₁;

2) niezorganizowany, wyrażone jako procent masy LZO zużytych w ciągu roku, powiększonej o masę LZO odzyskanych, ponownie użytych w tej instalacji i pomniejszonej o masę LZO sprzedanych jako produkt opakowany w szczelny pojemnik i oznaczone jako S₃;

3) zorganizowany i niezorganizowany, wyrażone jako procent masy LZO zużytych w ciągu roku powiększonej o masę LZO odzyskanych, ponownie użytych w tej instalacji i oznaczone jako S₅.

3. Standardy emisyjne LZO z instalacji lakierowania nowych pojazdów, których zdolność produkcyjna wymaga zużycia nie mniej niż 15 Mg LZO w ciągu roku, określa tabela III w załączniku nr 10 do rozporządzenia, dla LZO wprowadzanych do powietrza w sposób zorganizowany i niezorganizowany, wyrażone jako stosunek masy LZO wprowadzonej do powietrza do:

1) jednostki powierzchni produktu;

2) jednostki produktu.

§  35.

1. Dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa w § 34, sprawdza się na podstawie pomiarów wielkości emisji LZO i rocznego bilansu masy LZO, stosując odpowiednio następujące wzory:

1) 100 * (Z - (H + D₁ +O + W + R + G)) / (Z + D₂) < S₂;

2) 100 * (Z - (H + D₁ + O + W + R + G)) / (Z + D₂ - B) ≤ S₃;

3) (Z - (H + D₁ + O + W + R)) / P ≤ S₄;

4) 100 * (Z - (H + D₁ + O + W + R)) / (Z + D₂) ≤ S₅,

gdzie:

Z - zużycie LZO,

H - masa LZO zawartych w produktach o wartości handlowej,

D₁ - masa LZO odzyskanych w celu ich wtórnego użycia, lecz nie w tej instalacji,

D₂ - masa LZO odzyskanych, ponownie użytych w tej instalacji,

O - masa LZO zawartych w odpadach,

W - masa LZO zawartych w ściekach,

R - masa LZO utraconych lub zatrzymanych w urządzeniach redukujących emisję LZO,

nieuwzględnionych w O i W,

B - masa LZO zawartych w produktach sprzedanych lub przeznaczonych do sprzedaży,

opakowanych w szczelne pojemniki,

G - masa LZO zawartych w gazach odlotowych wprowadzanych do powietrza w sposób

zorganizowany.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do instalacji lakierowania nowych pojazdów, o których mowa w § 34 ust. 3.

§ 36. Emisja LZO z instalacji, wymienionych w tabeli II w załączniku nr 10 do rozporządzenia, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₃ lub

standardu emisyjnego S₅.

§ 37. Standard emisyjny S₁ dla LZO, klasyfikowanych w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem (Dz. U. Nr 129, poz. 1110) jako R45, R46, R60 lub R61, w przypadku gdy masa takich LZO wprowadzana do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 10 gramów, wynosi 2 mg/m³_u; standard dotyczy stężenia LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.

§ 38. Standard emisyjny S₁ dla LZO, klasyfikowanych w przepisach rozporządzenia, o którym mowa w § 37, jako R40, w przypadku gdy masa takich LZO wprowadzana do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 100 gramów, wynosi 20 mg/m³_u, z wyłączeniem instalacji, w której prowadzi się proces czyszczenia na sucho, wymieniony w tabeli I lp. 5 w załączniku nr 10 do rozporządzenia; standard dotyczy stężenia LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.

§ 39. Wprowadzanie do powietrza LZO, klasyfikowanych w przepisach rozporządzenia, o którym mowa w § 37, jako R40, R45, R46, R60 lub R61, następuje wyłącznie w sposób zorganizowany.

§  40.

1. Dopuszcza się odstąpienie od standardów emisyjnych określonych w § 34, jeżeli spełniony jest warunek określony w załączniku nr 11 do rozporządzenia.

2. Prowadzący istniejące instalacje, którzy chcą korzystać z możliwości, o której mowa w ust. 1, zawiadomią o tym właściwy organ ochrony środowiska najpóźniej do dnia 31 października 2005 r. i najpóźniej do dnia 31 października 2007 r. przedstawią mu plan obniżenia emisji do wielkości E ustalonej w sposób określony w załączniku nr 11 do rozporządzenia.

3. Prowadzący nowe instalacje, którzy chcą korzystać z możliwości, o której mowa w ust. 1, najpóźniej do dnia 31 października 2004 r. przedstawią właściwemu organowi ochrony środowiska plan obniżenia emisji do wielkości E ustalonej w sposób określony w załączniku nr 11 do rozporządzenia.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 37 i 38.

§  41.

1. Do dnia 1 kwietnia 2013 r. przepisów § 34 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 2 nie stosuje się do istniejących instalacji, które są wyposażone w urządzenia ochronne ograniczające wielkość emisji LZO do wartości:

1) 50 mg/m³_u, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny - dla dopalania LZO,

2) 150 mg/m³_u, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny - dla innych sposobów redukcji emisji LZO,

jeżeli wielkość emisji LZO wprowadzonych do powietrza łącznie w sposób zorganizowany i niezorganizowany jest nie większa niż wielkość emisji LZO w przypadku zachowania wymagań określonych w tych przepisach.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 37 i 38.

§ 42. Przepisu § 34 ust. 1 nie stosuje się do instalacji wymienionej w tabeli I lp. 10 w załączniku nr 10 do rozporządzenia, jeżeli wprowadzanie do powietrza LZO z tych instalacji nie może odbywać się w sposób zorganizowany, w szczególności w przypadku malowania okrętów, samolotów; w takim przypadku stosuje się przepisy § 40.

§ 43. Przepisu § 34 ust. 1 nie stosuje się do instalacji wymienionej w tabeli I lp. 7 w załączniku nr 10 do rozporządzenia, jeżeli masa LZO zawartych w materiale czyszczącym, używanym w tej instalacji, jest nie większa niż 30 % masy tego materiału.

§  44.

1. Uznaje się standardy emisyjne LZO, o których mowa w § 34, z instalacji, w której prowadzi się dwa lub więcej procesów wymienionych w załączniku nr 9 do rozporządzenia, za dotrzymane, jeżeli wielkość emisji LZO wprowadzanych do powietrza łącznie z tych procesów jest nie większa niż łączna wielkość emisji LZO w przypadku zachowania wymagań określonych w tym przepisie.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 37 i 38.

§  45.

1. Uznaje się, w przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji LZO z instalacji, standard emisyjny S₁ za dotrzymany, jeżeli średnia dobowa wielkość emisji LZO dla faktycznych godzin pracy instalacji nie przekracza tego standardu oraz spełnione są następujące warunki:

1) średnia piętnastominutowa wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu - w przypadku instalacji wymienionych w tabeli I lp. 8 w załączniku nr 10 do rozporządzenia;

2) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150 % tego standardu - w przypadku pozostałych instalacji.

2. Uznaje się, w przypadku prowadzenia okresowych pomiarów wielkości emisji LZO z instalacji, standard emisyjny S₁ za dotrzymany, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150 % tego standardu;

2) średnia ze wszystkich odczytów nie przekracza tego standardu.

3. W przypadkach LZO, o których mowa w § 37 i 38, dotrzymanie standardu emisyjnego sprawdza się na podstawie sumy stężeń danych, indywidualnych LZO, a w pozostałych przypadkach na podstawie stężenia całkowitego węgla organicznego.

4. W przypadku dokonywania pomiarów wielkości emisji LZO nie uwzględnia się objętości gazów dodanych do gazów odlotowych w celu ich chłodzenia lub rozcieńczania.