§ 3. - Standard organizacyjny leczenia bólu w warunkach ambulatoryjnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.271

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 lutego 2024 r.

§ 3. Ustala się standard organizacyjny leczenia bólu w warunkach ambulatoryjnych, zgodnie z którym:

1) dokonuje się oceny bólu na podstawie:

a) badania podmiotowego, obejmującego w szczególności pozyskanie informacji o:

– przyczynie bólu i jego umiejscowieniu,

– natężeniu bólu,

– charakterze bólu i okolicznościach związanych z jego występowaniem,

– dotychczasowym leczeniu,

– wpływie bólu na jakość życia pacjenta,

– zdarzeniach lub okolicznościach, które mogą być związane z bólem lub innymi zgłaszanymi przez pacjenta dolegliwościami,

b) badania przedmiotowego,

c) badań pomocniczych obejmujących:

– ocenę zaburzeń czucia,

– badania obrazowe,

– badania laboratoryjne,

d) numerycznej skali oceny bólu, a w przypadku pacjentów, u których brak możliwości zastosowania skali numerycznej - w innej skali oceny natężenia bólu; w przypadku dziecka również odpowiedniej do wieku i stanu intelektualnego pacjenta;

2) monitoruje się skuteczność leczenia bólu przez ocenę:

a) natężenia bólu - w spoczynku i w ruchu oraz średnie w ciągu ostatniego tygodnia,

b) osiągniętej poprawy w wyniku zastosowanego leczenia,

c) występowania działań niepożądanych po zastosowanym leczeniu,

d) skuteczności leczenia działań niepożądanych,

e) stopnia stosowania się pacjenta do zaleceń terapeutycznych,

f) stopnia satysfakcji pacjenta z zastosowanego leczenia;

3) ocenę zmiany natężenia bólu prowadzi się z użyciem tej samej skali oceny bólu;

4) prowadzi się postępowanie terapeutyczne mające na celu uśmierzanie i leczenie bólu, w tym zmianę leczenia w przypadku wystąpienia działań niepożądanych;

5) prowadzi się edukację pacjenta w zakresie farmakoterapii i stosowanego leczenia, w szczególności informuje się o działaniach niepożądanych po zastosowanym leczeniu.