Środki techniczne służące do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku w postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.1549

Akt obowiązujący

Wersja od: 7 listopada 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 6 listopada 2014 r.

w sprawie środków technicznych służących do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku w postępowaniu w sprawach o wykroczenia

Na podstawie art. 37a ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 395, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku;

2) sposób i tryb sporządzania zapisów dźwięku albo obrazu i dźwięku;

3) identyfikację osób sporządzających zapisy dźwięku albo obrazu i dźwięku;

4) sposób użycia systemu teleinformatycznego służącego do utrwalania przebiegu rozprawy za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk do sporządzenia protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, zwanej dalej "ustawą";

5) sposób przechowywania zapisów dźwięku albo obrazu i dźwięku;

6) warunki i sposób wprowadzania zmiany wymaganej względami technicznymi lub zakresem czynności, z której sporządza się protokół.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) adnotacjach - rozumie się przez to dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114), powiązany z zapisem i zawierający informacje dotyczące przebiegu rozprawy, w szczególności o rozpoczęciu wypowiedzi osób uczestniczących w posiedzeniu umożliwiające automatyczne znalezienie wskazanego fragmentu zapisu;

2) metadanych - rozumie się przez to zestaw logicznie powiązanych z zapisem usystematyzowanych informacji opisujących ten zapis, ułatwiających jego wyszukiwanie, kontrolę, zrozumienie i długotrwałe przechowanie oraz zarządzanie;

3) zapisie - rozumie się przez to realizowane w systemie teleinformatycznym:

a) utrwalenie obrazu i dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających obraz i dźwięk,

b) utrwalenie dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających dźwięk,

c) utrwalenie dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających dźwięk, po dokonaniu zmiany tych fragmentów, w trakcie których żadna wypowiedź osoby uczestniczącej w czynności nie jest rejestrowana,

d) sporządzenie zapisu tekstowego treści protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy, na który składają się informacje wprowadzone przez protokolanta obejmujące treść protokołu oraz treść adnotacji.

§  3.

1. Utrwalenie zapisu następuje za pomocą urządzeń i środków technicznych wykorzystujących technikę cyfrową, pozwalających na zachowanie tego zapisu na informatycznym nośniku danych.

2. Urządzenia, środki techniczne i informatyczne nośniki danych, o których mowa w ust. 1, zapewniają:

1) integralność zapisu;

2) kopiowanie zapisu pomiędzy urządzeniami, środkami technicznymi i informatycznymi nośnikami danych;

3) zabezpieczenie zapisu, w szczególności przed utratą, zniekształceniem, nieuprawnionym dostępem, usunięciem lub inną nieuprawnioną zmianą;

4) rozpoznawalność każdej wprowadzonej zmiany;

5) odtworzenie zapisu także przy użyciu urządzeń i środków technicznych korygujących lub wzmacniających utrwalony dźwięk lub obraz;

6) udostępnienie zapisu na informatycznym nośniku danych;

7) możliwość bieżącej kontroli dokonywanego zapisu;

8) możliwość przekazania zapisów, stanowiących materiały archiwalne, do archiwów państwowych.

§  4.

1. Dla każdego zapisu w metadanych należy podać następujące informacje:

1) dla metadanej - identyfikator - jednoznaczny znacznik zapisu nadawany przez system teleinformatyczny, który umożliwia jego identyfikację;

2) dla metadanej - twórca - nazwę sądu, wydziału, sekcji, o ile występuje, oraz dane identyfikujące protokolanta sporządzającego zapis albo osobę upoważnioną do dokonania zmiany, z podaniem ich roli w procesie tworzenia lub akceptacji zapisu albo jego zmiany;

3) dla metadanej - tytuł - oznaczenie sprawy i sygnaturę akt sprawy;

4) dla metadanej - data - datę sporządzenia zapisu;

5) dla metadanej - kwalifikacja - kategorię archiwalną, do której zalicza się akta sprawy, w której sporządzono zapis albo jego uprawnioną zmianę;

6) dla metadanej - grupowanie - wskazanie przynależności zapisu do akt sprawy, określone sygnaturą tych akt;

7) dla metadanej - format - wskazanie nazwy formatu albo formatów danych zastosowanych do zapisu;

8) dla metadanej - dostęp - określenie komu, na jakich zasadach i w jakim zakresie można udostępnić dokument;

9) dla metadanej - typ - określenie podstawowego typu zapisu na podstawie listy typów Dublin Core Metadata Initiative.

2. Dla każdego zapisu podaje się wszystkie metadane określone w ust. 1.

3. Zapis utrwala się w sposób umożliwiający jego automatyczne wyodrębnienie oraz wyodrębnienie poszczególnych metadanych.

§ 5. Przed przystąpieniem do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku z przebiegu rozprawy protokolant identyfikuje się w systemie teleinformatycznym za pomocą podpisu elektronicznego gwarantującego identyfikację osoby protokolanta.

§  6.

1. Zapis obejmuje utrwalanie w systemie teleinformatycznym:

1) obrazu widoku ogólnego sali z pozycji przewodniczącego, ze szczególnym uwzględnieniem widoku wszystkich pozostałych osób uczestniczących w rozprawie oraz, jeżeli pozwalają na to względy techniczne, publiczności;

2) obrazu osoby wypowiadającej się z miejsca przeznaczonego dla świadka, obejmującego polem widzenia górną połowę ciała w sposób umożliwiający utrwalenie gestów oraz uzyskanie widoku twarzy;

3) dźwięku z podłączonych do systemu teleinformatycznego:

a) urządzeń transmitujących dźwięk z miejsc przeznaczonych dla oskarżyciela publicznego i obwinionego,

b) urządzenia transmitującego dźwięk z miejsca przeznaczonego dla składu orzekającego,

c) urządzenia transmitującego dźwięk z miejsca przeznaczonego dla świadka;

4) tekstu jednobrzmiącego z treścią protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy.

2. W przypadkach uzasadnionych liczbą osób uczestniczących w rozprawie dopuszcza się zwiększenie liczby urządzeń transmitujących dźwięk z miejsc, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

3. Jeżeli liczba osób uczestniczących w rozprawie jest inna niż liczba podłączonych do systemu teleinformatycznego urządzeń transmitujących dźwięk, przewodniczący ustala, którego urządzenia należy używać; przepis stosuje się odpowiednio do składu sądu w przypadku, o którym mowa w art. 14 § 5 ustawy.

§ 7. Protokolant wprowadza do systemu teleinformatycznego lub sprawdza i w razie potrzeby uzupełnia dane w postaci elektronicznej dotyczące oznaczenia sądu, miejsca i daty rozprawy, nazwiska sędziego, protokolanta, oskarżyciela, obwinionego, jak również obecnych na posiedzeniu przedstawicieli ustawowych i obrońców, oznaczenia sprawy oraz wzmianki co do jawności.

§  8.

1. Protokolant pod kierownictwem przewodniczącego sporządza dla każdego zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku adnotacje.

2. Adnotacjom sporządzonym dla danego zapisu przyporządkowuje się metadane, o których mowa w § 4 ust. 1.

§ 9. Po zakończeniu rozprawy, której przebieg utrwalono za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk, protokolant podpisuje zapis dźwięku albo obrazu i dźwięku podpisem elektronicznym gwarantującym identyfikację osoby protokolanta oraz rozpoznawalność jakiejkolwiek późniejszej zmiany protokołu.

§ 10. Zapis i jego metadane przechowuje się w systemie teleinformatycznym, zapewniając ich poufność i integralność oraz ochronę przed utratą lub zniszczeniem.

§  11.

1. Dozwolone jest dokonywanie wyłącznie takich zmian zapisu, które są konieczne dla jego prawidłowego odtworzenia, przechowywania lub udostępniania, w szczególności za pomocą urządzeń korygujących lub wzmacniających utrwalony dźwięk lub obraz. Zmiany dokonywane są na zarządzenie przewodniczącego.

2. Zmian, o których mowa w ust. 1, dokonuje się na kolejnych egzemplarzach zapisu. Sąd odnotowuje w aktach sprawy sporządzenie kolejnego egzemplarza zapisu.

3. Zmiany, o których mowa w ust. 1, nie mogą wpływać na treść utrwalonych czynności procesowych dokonanych podczas rozprawy.

4. Pracownik sądu podpisuje każdy egzemplarz zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku podpisem elektronicznym gwarantującym rozpoznawalność jakiejkolwiek późniejszej zmiany protokołu oraz przyporządkowuje temu zapisowi adnotacje.

§ 12. Zapis oraz jego metadane są przechowywane w systemie teleinformatycznym.

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 listopada 2014 r.