Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Środki przymusu bezpośredniego stosowane przez funkcjonariuszy celnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.286.2874

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 2004 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.
Rozporządzenie określa rodzaje środków przymusu bezpośredniego, do których stosowania są uprawnieni funkcjonariusze celni, szczegółowe warunki i sposoby ich użycia, a także tryb wyposażania funkcjonariuszy celnych w te środki.
§  2.
Użyte w rozporządzeniu określenie "właściwy organ celny" oznacza dyrektora izby celnej, w której funkcjonariusz celny, stosujący środek przymusu bezpośredniego, pełni służbę.
§  3.
1.
Środki przymusu bezpośredniego, zwane dalej "środkami przymusu", powinny być stosowane przez funkcjonariuszy celnych w taki sposób, aby osiągniecie podporządkowania się poleceniom wydanym na podstawie prawa albo skuteczne odparcie bezpośredniego i bezprawnego zamachu na funkcjonariusza celnego lub mienie powodowało możliwie najmniejszą dolegliwość.
2.
Można stosować jednocześnie więcej niż jeden środek przymusu, o których mowa w § 6 ust. 1.
3.
Odstępuje się od stosowania środków przymusu, gdy osoba, wobec której zastosowano te środki, podporządkowała się wydanym poleceniom.
§  4.
1.
Jeżeli następstwem zastosowania środka przymusu jest uszkodzenie ciała albo innego rodzaju zagrożenie dla życia lub zdrowia człowieka, funkcjonariusze celni są obowiązani natychmiast udzielić poszkodowanemu pierwszej pomocy, a w razie potrzeby zapewnić pomoc lekarską.
2.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku zastosowania środka przymusu nastąpiła śmierć człowieka lub szkoda w mieniu, funkcjonariusze celni są obowiązani:
1)
zabezpieczyć ślady na miejscu zdarzenia i nie dopuścić osób postronnych na to miejsce;
2)
ustalić świadków zdarzenia, jeżeli jest to możliwe w zaistniałych okolicznościach;
3)
niezwłocznie powiadomić przełożonego, najbliższą jednostkę Policji, a w przypadku działań w strefie nadgranicznej - również najbliższą jednostkę Straży Granicznej.
3.
Pomoc lekarską zapewnia się zawsze kobiecie ciężarnej, wobec której zastosowano środek przymusu, o ile ciąża jest widoczna lub kobieta złożyła stosowne oświadczenie.
§  5.
1.
O każdym przypadku użycia środka przymusu funkcjonariusz celny jest obowiązany niezwłocznie powiadomić właściwy organ celny, w formie notatki służbowej, za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego.
2.
Notatka, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności:
1)
wskazanie stanowiska służbowego, stopnia, imienia i nazwiska funkcjonariusza celnego oraz jednostki, w której pełni służbę;
2)
określenie czasu i miejsca użycia środka przymusu;
3)
opis sytuacji poprzedzającej użycie środka przymusu i sposobu postępowania przy użyciu środka przymusu;
4)
dane indentyfikacyjne osoby, wobec której użyto środka przymusu, określenie skutków użycia środka przymusu oraz sposobu udzielenia pomocy w przypadku uszkodzenia ciała albo innego rodzaju zagrożenia dla życia lub zdrowia tej osoby;
5)
dane identyfikacyjne ustalonych świadków zdarzenia;
6)
określenie godziny i trybu powiadomienia jednostki Policji i jednostki Straży Granicznej oraz wskazanie sposobu udzielenia pomocy przez te jednostki.
3.
Do obowiązków właściwego organu celnego należy:
1)
ustalenie, czy użycie środka przymusu nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami;
2)
podjęcie działań mających na celu wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, w przypadku ustalenia, że użycie środka przymusu było niezgodne z obowiązującymi przepisami;
3)
powiadomienie prokuratora rejonowego, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że w wyniku użycia środka przymusu zostało popełnione przestępstwo, oraz w każdym przypadku śmierci człowieka lub doznania rozległych obrażeń ciała.