Art. 12. - Środki ochronne przeciw zarazie stadniczej u koni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.118.1064

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1924 r.

Art.  12.

Ustawa niniejsza zyskuje moc obowiązującą na obszarze województw: warszawskiego, łódzkiego, lubelskiego, kieleckiego i białostockiego, województw: poleskiego, nowogródzkiego i wołyńskiego oraz okręgu administracyjnego wileńskiego.

Jednocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych z dnia 15 listopada 1919 r. w przedmiocie tymczasowych środków ochronnych przeciw zarazie stadniczej u koni rozpłodowych (Dz. U. R. P. № 89, poz. 487) oraz rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych z dnia 20 grudnia 1921 r. w przedmiocie tymczasowych środków ochronnych przeciw zarazie stadniczej u koni rozpłodowych na obszarze wojejewództw: nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego oraz powiatów: białowieskiego, grodzieńskiego i wołkowyskiego województwa białostockiego (Dz. U. R. P. z 1922 r. № 4 poz. 28).