Sprzedaż wywożonych towarów za walutę polską i zagraniczną.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.12.67

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 15 stycznia 1921 r.

w przedmiocie sprzedaży wywożonych towarów za walutę polską i zagraniczną.

Na podstawie art. 15, 17 i 23 ustawy o obrocie towarowym z zagranicą (Dz. Ust. Rz. P. z 1920 r. № 79 poz. 527) po zasięgnięciu opinji Głównego Urzędu Przywozu i Wywozu zarządzam co następuje:

§ 1. Eksporterom pozostawia się wolność sprzedawania wywożonych towarów za walutę polską lub zagraniczną.

§ 2. O ile zapłata za wywieziony zagranicę towar dokonana zostanie w walucie zagranicznej, sumy stąd uzyskane powinny być, w terminie oznaczonym w zaświadczeniu na prawo wywozu, postawione do dyspozycji Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej lub jednego z banków dewizowych.

§ 3. W poszczególnych wypadkach Ministerstwo Skarbu może żądać sprzedaży danej partji towarów za pewną określoną walutę, jako też żądać by sumy w walucie zagranicznej uzyskane z takiej sprzedaży były postawione do dyspozycji Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej.

O podobnych decyzjach należy zawiadamiać eksporterów jednocześnie z wydaniem im pozwolenia wywozowego,

§ 4. Niniejsze rozporządzenie uzyskuje moc obowiązującą z dniem ogłoszenia, nie dotyczy jednak transakcji, na które pozwolenia wywozowe udzielono przed ogłoszeniem niniejszego rozporządzenia, oraz warunków, na jakich pozwolenia te zostały wydane.