Sprzedaż wyrobów tytoniowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.17.123

Akt utracił moc
Wersja od: 19 lutego 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 12 lutego 1925 r.
o sprzedaży wyrobów tytoniowych.

Na podstawie art. 13 i 62 ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym (Dz. U. R. P. № 47 poz. 409) zarządza się co następuje:
Koncesjonowani sprzedawcy wyrobów tytoniowych, posiadający na składzie wyroby tytoniowe wypuszczone w obieg handlowy przez b. koncesjonowane fabryki wyrobów tytoniowych i zaopatrzone w opaski, stwierdzające uiszczenie od tych wyrobów zysku monopolowego, jako też tytonie amerykańskie, wypuszczone w obieg handlowy na mocy zezwolenia b. Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego, mogą je rozsprzedawać do dnia 15 maja 1925 r. po cenie taryfowej, ustanowionej w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 137 poz. 1150) z obowiązkiem zgłoszenia posiadanych zapasów właściwemu terytorjalnie inspektorowi kontroli skarbowej, celem zaopatrzenia poszczególnych opakowań wyrobów w urzędową pieczęć inspektoratu.
Wyroby tytoniowe wymienione w § 1 niniejszego rozporządzenia, których niezaopatrzono w pieczęć właściwego inspektoratu kontroli skarbowej, tracą z dniem 1 marca 1925 r. charakter wyrobów dopuszczonych do sprzedaży na obszarze Rzeczypospolitej w rozumieniu ustawy z dn. 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym (Dz. U. R. P. № 47 poz. 409).

Wyroby tytoniowe wymienione w § 1 niniejszego rozporządzenia, zaopatrzone w pieczęć właściwego inspektoratu kontroli skarbowej, tracą charakter wyrobów dopuszczonych do obiegu na obszarze Rzeczypospolitej, w rozumieniu ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym (Dz. U. R. P. № 47 poz. 409), z dniem 16 maja 1925 r.

Sprzedaż i nabywanie wyrobów tytoniowych wymienionych w § 1 niniejszego rozporządzenia, po terminie określonym w § 2 tego rozporządzenia karane będzie po myśli postanowień art. 32, 33 i 34 ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 47 poz. 409).
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia; równocześnie ustaje moc obowiązująca §§ 1 i 2 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 19 listopada 1924 r. (Dz. U. R. P. № 101 poz. 934) oraz rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 23 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 117 poz. 1063).