§ 2. - Sprostowanie rozporządzenia z dnia 15 lutego 1924 r. w przedmiocie wykonania ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe, odnośnie do przepisów ustawowych o państwowym podatku dochodowym, zawartych w rozporządzeniu z dnia 14 lipca 1923 r. i w ustawie z dnia 10 stycznia 1924 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.27.276

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1924 r.

§ 2. Punkt 3 części drugiej § 4 powołanego rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 15 lutego 1924 r. otrzymuje brzmienie następujące:

"3) wyrażone w markach pozostałości bilansu zamknięcia tych rachunków, które przedstawiają wartości czysto markowe (kasa, dłużnicy i wierzyciele krajowi, rachunki markowe w bankach i t. p.), winny być przerachowane na franki złote według przeciętnej wartości franka złotego z ostatniego miesiąca roku operacyjnego, różnice zaś we frankach złotych, jakie okażą się przy porównaniu z pozostałościami wyprowadzonemi z przerachowań miesięcznych (p. p. 1 i 2), należy odnieść na specjalny rachunek różnic kursowych z przerachowania. Ostateczna pozostałość tego specjalnego rachunku winna być przeniesioną na rachunek frankowy strat i zysków, zestawiony (bez wyprowadzenia jakichkolwiek różnic kursowych) na podstawie pozostałości rachunków wynikowych, przerachowanych na franki złote w sposób wskazany pod p. p. 1 i 2.

Pozostałości tych rachunków bilansowych, które przedstawiają wartości stalsze (nieruchomości, maszyny, urządzenia, kapitały: zapasowy, rezerwowy, amortyzacyjny, należności i zobowiązania zagraniczne w obcych walutach), należy przyjąć do bilansu zamknięcia frankowego w kwotach otrzymanych z przerachowania na franki złote w sposób wskazany pod p. p. 1 i 2.

Natomiast pozostałości rachunków mieszanych (bilansowo-wynikowych jak np. towary, materjały, surowce, fabrykaty, dewizy i monety zagraniczne, papiery wartościowe i t. p.) należy przyjąć tak do frankowego bilansu zamknięcia, jak również do wyprowadzenia osiągniętych zysków, lub poniesionych strat na rachunkach, utworzonych z przerachowań miesięcznych na franki złote, w rzeczywistej wartości tych pozostałości, ustalonych we frankach złotych".