Sposoby prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2013.1067 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 14 sierpnia 2003 r.
w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych

Na podstawie art. 249 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
1. 
Rozporządzenie określa sposoby prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w ramach wykonywania kary pozbawienia wolności w zakładach karnych i wyodrębnionych oddziałach zakładu karnego w aresztach śledczych, zwanych dalej "zakładami", wobec skazanych, tymczasowo aresztowanych, ukaranych i osób, wobec których został zastosowany środek przymusu skutkujący pozbawienie wolności, zwanych dalej "skazanymi".
2. 
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
oddziaływania penitencjarne - zespół stosowanych w zakładzie środków i metod zmierzających do wzbudzenia w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw;
2)
grupa wychowawcza - wyodrębnioną poprzez miejsce zakwaterowania i wyznaczenie jej wychowawców grupę skazanych, wobec której są prowadzone oddziaływania penitencjarne;
3)
podkultura przestępcza - występujące w środowisku przestępczym negatywne wzorce, normy i sposoby postępowania.
1. 
W zakładzie prowadzi się, w każdym systemie wykonywania kary pozbawienia wolności, oddziaływania penitencjarne zmierzające do realizacji celów wykonywania kary pozbawienia wolności, określonych w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy, zwanej dalej "Kodeksem karnym wykonawczym".
2. 
Oddziaływania penitencjarne prowadzi się w formie zindywidualizowanych działań dostosowanych do psychofizycznych właściwości skazanego, a także działań wobec grupy skazanych.
3. 
Zakres oddziaływań penitencjarnych wobec skazanych zależy od systemu wykonywania kary pozbawienia wolności oraz od rodzaju i typu zakładu.
1. 
Dyrektor zakładu w ramach koordynowania oddziaływań penitencjarnych prowadzonych w zakładzie i sprawowanego nadzoru dba o jednolitość oddziaływań realizowanych w zakładzie.
2. 
Oddziaływania penitencjarne realizowane są w szczególności przez oddział penitencjarny oraz dział penitencjarny.
3. 
Kierujący oddziałem penitencjarnym odpowiada za realizację przez wychowawcę obowiązków służbowych związanych z prowadzeniem indywidualnego oddziaływania penitencjarnego wobec osadzonych należących do grup wychowawczych wchodzących w skład podległego mu oddziału oraz za organizację pracy wychowawcy w obrębie oddziału penitencjarnego.
4. 
Kierownik działu penitencjarnego organizuje prowadzenie przez funkcjonariuszy i pracowników działu oddziaływań penitencjarnych wobec osadzonych przebywających we wszystkich oddziałach penitencjarnych zakładu, wspierając merytorycznie wychowawców w realizacji prowadzonych przez nich indywidualnych oddziaływań penitencjarnych, w szczególności w zakresie:
1)
realizacji programów resocjalizacji i przygotowania do readaptacji społecznej skazanych;
2)
utrzymywania współpracy z podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego;
3)
realizacji zadań związanych z opieką psychologiczną i oddziaływaniami psychokorekcyjnymi;
4)
zatrudnienia skazanych, pracy kulturalno-oświatowej, działalności z zakresu kultury fizycznej i sportu, biblioteki oraz pomocy postpenitencjarnej.
5. 
Kierownik działu terapeutycznego organizuje i odpowiada za prowadzenie przez funkcjonariuszy i pracowników działu oddziaływań penitencjarnych wobec skazanych przebywających w oddziale terapeutycznym.
6. 
Wychowawca prowadzi oddziaływania penitencjarne w powierzonej mu grupie wychowawczej.
7. 
Psycholog prowadzi badania psychologiczne, udziela pomocy psychologicznej oraz obejmuje skazanych odpowiednimi oddziaływaniami psychokorekcyjnymi lub terapeutycznymi.
8. 
Pozostali funkcjonariusze i pracownicy zakładu prowadzą oddziaływania penitencjarne w zakresie wynikającym z powierzonych im zadań.
Oddziaływania penitencjarne prowadzi się, uwzględniając w szczególności warunki socjalno-bytowe i edukacyjne istniejące w społeczeństwie, wzajemne oddziaływanie skazanego i społeczeństwa oraz odpowiedzialność skazanego za skutki własnego postępowania.
1. 
W celu realizacji oddziaływań penitencjarnych kształtuje się w zakładzie wzajemne właściwe relacje pomiędzy skazanymi oraz pomiędzy skazanymi a osobami prowadzącymi oddziaływania penitencjarne w sposób zapewniający bezpieczeństwo, a także efektywność prowadzenia oddziaływań penitencjarnych.
2. 
Kształtowanie relacji, o których mowa w ust. 1, odbywa się przede wszystkim poprzez:
1)
poznawanie i kształtowanie środowiska skazanych;
2)
tworzenie właściwych relacji pomiędzy funkcjonariuszami, pracownikami i innymi osobami prowadzącymi oddziaływania;
3)
tworzenie właściwych relacji pomiędzy osobami, o których mowa w pkt 2, a skazanymi;
4)
dobór środków i metod oddziaływania wobec skazanych, stosownie do ich właściwości psychofizycznych.
Środowisko skazanych poznaje się w szczególności poprzez określenie:
1)
ról społecznych pełnionych przez skazanych w zakładzie;
2)
struktur, procesów grupowych i ich przemian;
3)
zagrożeń dla prawidłowego przebiegu oddziaływania penitencjarnego i bezpieczeństwa zakładu.
1. 
Prowadząc oddziaływania penitencjarne, należy podejmować działania zapobiegające w szczególności:
1)
wzajemnej demoralizacji skazanych;
2)
negatywnym przejawom podkultury przestępczej;
3)
występowaniu zachowań agresywnych wśród skazanych;
4)
samoagresji skazanych;
5)
różnym rodzajom uzależnień.
2. 
Prowadzenie oddziaływań penitencjarnych polega zwłaszcza na:
1)
kierowaniu skazanych do właściwego systemu wykonywania kary;
2)
kierowaniu skazanych do właściwych zakładów, a także do odpowiednich oddziałów w zakładach;
3)
odpowiednim rozmieszczaniu skazanych w miejscach zakwaterowania, pracy i nauki;
4)
organizowaniu grup wychowawczych;
5)
właściwym doborze grup wychowawczych do organizowanych zajęć;
6)
(uchylony);
7)
umożliwianiu tworzenia zespołów skazanych;
8)
wizytacji cel mieszkalnych, miejsc pracy i nauki skazanych;
9)
egzekwowaniu realizacji przez skazanych obowiązków, wynikających z Kodeksu karnego wykonawczego;
10)
utrzymywaniu ze skazanymi stałych kontaktów wychowawczych i motywowaniu ich do realizacji zadań określonych w indywidualnym programie oddziaływania lub w indywidualnym programie terapeutycznym;
11)
organizowaniu zajęć wzbudzających pożądaną aktywność skazanych;
12)
wdrażaniu skazanych do kształtowania poczucia odpowiedzialności, samokontroli i samodyscypliny;
13)
wspieraniu kontaktów skazanych z osobami najbliższymi;
14)
podawaniu, w uzasadnionych przypadkach, do wiadomości innych skazanych, decyzji dyrektora lub decyzji albo opinii komisji penitencjarnej, w szczególności, gdy są one wynikiem szczególnych osiągnięć i społecznie pożądanych postaw lub rażąco negatywnych zachowań;
15)
stwarzaniu warunków sprzyjających utrzymywaniu pozytywnych stosunków międzyludzkich;
16)
stwarzaniu warunków sprzyjających zwracaniu się skazanych do przedstawicieli administracji zakładu z osobistymi prośbami, skargami, wnioskami i problemami;
17)
wskazywaniu społecznie akceptowanych sposobów rozwiązywania sytuacji konfliktowych;
18)
udzielaniu pomocy skazanym w sytuacjach konfliktowych;
19)
łagodzeniu antagonizmów i zapobieganiu występowaniu wzajemnych szykan w środowisku skazanych.
W celu umożliwienia oddziaływań penitencjarnych, a zwłaszcza ustalenia stosunku skazanego do popełnionego przestępstwa, przyczyn i przebiegu wykolejenia społecznego, podatności na projektowane oddziaływania penitencjarne, prognozy penitencjarnej i kryminologiczno-społecznej, prowadzi się badania osobopoznawcze, a w zależności od potrzeb badania psychologiczne.
1. 
Badania osobopoznawcze polegają w szczególności na analizie:
1)
danych osobowych skazanego;
2)
informacji dotyczących życia rodzinnego skazanego;
3)
kontaktów społecznych skazanego;
4)
przyczyn i okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa;
5)
uprzedniej karalności;
6)
stopnia podatności skazanego na wpływy podkultury przestępczej;
7) 1
 zachowań wskazujących na możliwość występowania zaburzeń psychicznych albo uzależnienia od substancji psychoaktywnych;
8)
umiejętności przystosowania się skazanego do warunków i wymagań zakładu;
9) 2
 wyników badań psychologicznych, psychiatrycznych i seksuologicznych.
2. 
Badania osobopoznawcze realizuje się w szczególności poprzez:
1)
wywiad ze skazanym;
2)
rozmowy ze skazanym;
3)
obserwację zachowań skazanego;
4) 3
 wykorzystanie wyników badań psychologicznych, psychiatrycznych i seksuologicznych;
5)
analizę dokumentów dotyczących skazanego, w tym wywiadu środowiskowego, w przypadku zlecenia jego wykonania, oraz informacji dotyczących osoby skazanego przesłanych przez sąd;
6)
rozmowy i korespondencję z rodziną i innymi osobami bliskimi skazanemu;
7)
zapoznawanie się z treścią korespondencji skazanego, jeżeli podlega ona nadzorowi lub cenzurze.
3. 
Prowadzenie badań osobopoznawczych dokumentuje się poprzez wskazanie zastosowanych metod badania oraz zapis uzyskanych informacji dotyczących skazanego.
1. 
Badanie psychologiczne polega w szczególności na poznawaniu osobowości skazanego, jego psychospołecznych mechanizmów zachowania oraz określeniu wskazań i zaleceń dotyczących sposobów oddziaływania.
2. 
Dobór metod badawczych i ich zakres ustala psycholog.
3. 
Badanie, o którym mowa w ust. 1, kończy się orzeczeniem psychologiczno-penitencjarnym lub opinią psychologiczną, której zakres będzie uzależniony od okoliczności skutkującej potrzebą badania.
Orzeczenie psychologiczno-penitencjarne sporządza się w szczególności skazanemu:
1)
młodocianemu, któremu pozostało co najmniej 6 miesięcy do nabycia prawa do ubiegania się o warunkowe zwolnienie;
2)
sprawiającemu trudności wychowawcze, przede wszystkim takiemu, którego zachowanie wskazuje na poważny stopień demoralizacji, zaburzenia psychiczne albo szczególny brak umiejętności przystosowania się do warunków i wymagań zakładu;
3)
co do którego zachodzi podejrzenie konieczności stosowania oddziaływań w warunkach oddziału terapeutycznego dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo;
4)
na karę dożywotniego pozbawienia wolności, a także na karę 25 lat pozbawienia wolności, po orzeczeniu prawomocnego wyroku;
5)
za przestępstwo określone w art. 197-203 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), zwanej dalej "Kodeksem karnym", popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych;
6) 4
 odbywającemu karę za przestępstwo określone w art. 148 Kodeksu karnego przed udzieleniem pierwszej przepustki lub zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru.
Opinie psychologiczne sporządza się o skazanym:
1) 5
 przed sporządzeniem wniosku o zakwalifikowanie skazanego uzależnionego od substancji psychoaktywnych do odbywania kary w systemie terapeutycznym;
2)
na karę dożywotniego pozbawienia wolności, a także na karę 25 lat pozbawienia wolności przed podjęciem decyzji przez komisję penitencjarną o skierowaniu do zakładu typu półotwartego;
3)
przed podjęciem decyzji o złożeniu do sądu opiekuńczego wniosku o zgodę na oddzielenie dziecka od matki odbywającej karę, przebywającej z dzieckiem w domu dla matki i dziecka, lub o przedłużenie albo skrócenie okresu przebywania dziecka z matką;
4)
przed podjęciem decyzji o złożeniu wniosku do sądu penitencjarnego o wydanie orzeczenia o obciążeniu skazanego kosztami związanymi z leczeniem spowodowanego u siebie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia;
5)
przed wymierzeniem skazanemu kary dyscyplinarnej umieszczenia w celi izolacyjnej oraz po dokonaniu przez psychologa kontroli, o której mowa w art. 148 § 3 Kodeksu karnego wykonawczego, w przypadku stwierdzenia przesłanek uniemożliwiających dalsze odbywanie tej kary;
6)
w przypadku podejrzenia skłonności samobójczych;
7)
w innym, uznanym przez psychologa, szczególnie uzasadnionym przypadku.
1. 
Oddziaływania penitencjarne prowadzone wobec skazanych w systemie programowanego oddziaływania są zawarte w opracowanych dla nich indywidualnych programach oddziaływania, w których określa się zakres tych oddziaływań.
2. 
Oddziaływania wobec skazanych w systemie terapeutycznym, prowadzone poza oddziałem terapeutycznym, są określone w opracowanych dla nich indywidualnych programach terapeutycznych, a w oddziale terapeutycznym ponadto w programie tego oddziału.
3. 
W systemie zwykłym zakres stosowanych oddziaływań wyznaczają podstawowe uprawnienia skazanego.
1. 
Wychowawca w zakładzie przedkłada komisji penitencjarnej, opracowany przy udziale skazanego skierowanego do programowanego systemu odbywania kary, indywidualny program oddziaływania oparty w szczególności na:
1)
wynikach badań osobopoznawczych, o których mowa w § 9;
2)
analizie treści zapisów z rozmów przeprowadzonych ze skazanym oraz innych notatek dotyczących jego osoby;
3)
opisie i wyjaśnieniu przyczyn nieprzestrzegania przez skazanego norm prawnych lub niedostosowania społecznego;
4)
opisie funkcjonowania skazanego w kontaktach społecznych;
5)
opisie podstawowych problemów skazanego.
2. 
Opracowując indywidualny program oddziaływania, należy określić zadania do realizacji przez skazanego i terminy ich realizacji.
3. 
W indywidualnym programie oddziaływań obowiązkowo określa się zadania mające na celu eliminację przyczyn popełnionego przez skazanego przestępstwa oraz związane z naprawą szkód wyrządzonych tym przestępstwem.
4. 
Indywidualny program oddziaływania opracowuje się niezwłocznie po zgromadzeniu materiałów określonych w ust. 1, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji komisji penitencjarnej w przedmiocie klasyfikacji skazanego, na mocy której został on skierowany do odbywania kary pozbawienia wolności w systemie programowanego oddziaływania.
5. 
W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym mowa w ust. 4, może być wydłużony o 14 dni.
6. 
Indywidualny program oddziaływania aktualizuje się w zależności od potrzeb wynikających z oceny postępów skazanego w realizacji programu.
1. 
Skazanego zakwalifikowanego do odbywania kary w systemie terapeutycznym, skierowanego do oddziału terapeutycznego, umieszcza się w oddziale terapeutycznym dla skazanych:
1)
z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo;
2)
uzależnionych od alkoholu;
3) 6
 uzależnionych od innych niż alkohol substancji psychoaktywnych;
4)
niepełnosprawnych fizycznie.
2. 
Skazanych za przestępstwo określone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych, zakwalifikowanych do odbywania kary w systemie terapeutycznym, umieszcza się w wyznaczonych oddziałach, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
W razie stwierdzenia u skazanego:
1)
o którym mowa w § 15 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, konieczności stosowania oddziaływania specjalistycznego - wniosek o skierowanie do właściwego oddziału terapeutycznego zawiera się w orzeczeniu psychologiczno-penitencjarnym;
2) 7
 uzależnienia od substancji psychoaktywnych oraz stwierdzenia potrzeby skierowania do odpowiedniego oddziału terapeutycznego - wniosek o skierowanie do właściwego oddziału terapeutycznego sporządza psycholog w opinii psychologicznej lub orzeczeniu psychologiczno-penitencjarnym;
3)
niepełnosprawności fizycznej, wymagającej opieki lekarskiej lub rehabilitacyjnej - wniosek o skierowanie do odpowiedniego oddziału terapeutycznego sporządza lekarz.
Oddziaływania specjalistyczne wobec skazanych zakwalifikowanych do systemu terapeutycznego w oddziale terapeutycznym realizuje zespół terapeutyczny, a poza oddziałem terapeutycznym specjalistycznie przygotowany personel.
1. 
Prowadząc oddziaływania w systemie terapeutycznym, uwzględnia się w szczególności:
1)
indywidualne i grupowe metody oddziaływań terapeutycznych;
2)
nadrzędność oddziaływań terapeutycznych nad pozostałymi oddziaływaniami penitencjarnymi;
3)
integrację oddziaływań terapeutycznych z innymi oddziaływaniami prowadzonymi w zakładzie.
2. 
Zakres i sposób stosowania metod, o których mowa w ust. 1, ustala zespół terapeutyczny.
1. 
Programy oddziałów terapeutycznych zawierają w szczególności:
1)
założenia merytoryczne i organizacyjne oraz szczegółowe cele programu;
2)
metody i techniki oddziaływania;
3)
harmonogram realizacji i czas trwania programu;
4)
określenie sposobów pomiaru efektów oraz kryteriów realizacji celów programu.
2. 
Programy, o których mowa w ust. 1, zatwierdza Dyrektor Generalny Służby Więziennej.
1. 
Skazany zakwalifikowany do odbywania kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym jest poddawany zindywidualizowanym oddziaływaniom według opracowanego indywidualnego programu terapeutycznego.
2. 
W systemie terapeutycznym poza oddziałem terapeutycznym można dodatkowo prowadzić grupowe oddziaływania terapeutyczne.
1. 
W przypadku skazanego uzależnionego, skierowanego do systemu terapeutycznego poza oddziałem terapeutycznym, indywidualny program terapeutyczny polega na:
1) 8
 zastosowaniu krótkiej interwencji;
2)
określeniu, w miarę potrzeb, innych działań niezbędnych do rozwiązania problemów wynikających z uzależnienia.
2. 
Krótka interwencja obejmuje co najmniej 3 sesje. Program krótkiej interwencji zawiera co najmniej następujące elementy:
1)
ocenę stopnia nasilenia problemów wynikających z uzależnienia;
2)
przekazanie skazanemu informacji zwrotnej o wyniku oceny;
3)
rozmowę motywującą skazanego do podjęcia terapii lub samodzielnej zmiany oraz przekazanie skazanemu odpowiednich wskazówek dotyczących zmiany zachowań wynikających z uzależnienia.
3.  9
 (uchylony).
4. 
W przypadku skazanego skierowanego do oddziału terapeutycznego, indywidualny program terapeutyczny poprzedza się opracowaniem diagnozy, która zawiera:
1)
opis przyczyn zaburzeń skazanego;
2)
opis zaburzeń w zakresie procesów poznawczych, emocjonalnych i w zachowaniu skazanego;
3)
charakterystykę aktualnego stanu psychofizycznego skazanego;
4)
opis problemu stanowiącego podstawę skierowania skazanego do systemu terapeutycznego;
5)
opis indywidualnych problemów skazanego;
6)
ocenę motywacji skazanego do uczestnictwa w realizacji indywidualnego programu terapeutycznego;
7)
wskazanie pozytywnych cech osobowości i zachowania skazanego.
5. 
Opracowując indywidualny program terapeutyczny, należy określić:
1)
zakres prowadzonych oddziaływań;
2)
cele oddziaływań, możliwe do realizacji w warunkach oddziału terapeutycznego lub poza tym oddziałem, uwzględniające właściwości skazanego;
3)
metody oddziaływań specjalistycznych;
4)
kryteria realizacji.
6. 
Indywidualny program terapeutyczny opracowuje:
1)
zespół terapeutyczny w oddziale terapeutycznym;
2)
specjalistycznie przygotowany personel poza oddziałem terapeutycznym.
7. 
Opracowanie indywidualnego programu terapeutycznego następuje, w miarę możliwości, przy udziale skazanego.
8. 
Indywidualny program terapeutyczny aktualizuje się w zależności od potrzeb.
1.  10
 Do odbywania kary w systemie terapeutycznym poza oddziałem terapeutycznym kieruje się skazanego uzależnionego od substancji psychoaktywnych, w tym objętego programem leczenia substytucyjnego, wobec którego psycholog stwierdził w opinii lub w orzeczeniu psychologiczno-penitencjarnym możliwość realizacji oddziaływań specjalistycznych poza oddziałem terapeutycznym.
2. 
Jeżeli jest to uzasadnione zmianą sytuacji skazanego lub względami terapeutycznymi, skazanego uzależnionego po okresie pobytu w systemie terapeutycznym poza oddziałem można skierować do oddziału terapeutycznego.
1. 
Bezpośrednio po przyjęciu skazanego do zakładu ustala się występowanie aktów samoagresji w przeszłości.
2. 
Skazanych przejawiających skłonności do dokonywania aktów samoagresji obejmuje się oddziaływaniem profilaktycznym.
3. 
(uchylony).
1. 
Skazany, o którym mowa w art. 88 § 3 lub 4 Kodeksu karnego wykonawczego, poddawany jest oddziaływaniom penitencjarnym określonym w rozporządzeniu, z ograniczeniami wynikającymi z faktu stwarzania przez niego poważnego zagrożenia społecznego lub poważnego zagrożenia dla bezpieczeństwa zakładu.
2. 
Skazanego, o którym mowa w ust. 1, poddaje się ponadto oddziaływaniom służącym w szczególności zmniejszaniu napięć emocjonalnych, a także ograniczaniu tendencji do zachowań agresywnych i samoagresywnych.
1. 
Prognoza kryminologiczno-społeczna, sporządzana na czas pobytu skazanego poza zakładem, polega na pisemnym uzasadnieniu przypuszczenia, że skazany w czasie tego pobytu będzie przestrzegał porządku prawnego.
2. 
Prognozę sporządza się:
1)
przed zaopiniowaniem wniosku o udzielenie po raz pierwszy:
a)
przepustki, o której mowa w art. 91 pkt 7 lub art. 92 pkt 9 Kodeksu karnego wykonawczego,
b)
nagrody, o której mowa w art. 138 § 1 pkt 7 lub pkt 8 Kodeksu karnego wykonawczego;
2)
przed udzieleniem skazanemu zezwolenia lub zgody, o których mowa w:
a)
art. 141a § 1 Kodeksu karnego wykonawczego,
b)
art. 131 lub 165 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego, jeżeli skazany uprzednio nie korzystał z przepustki lub nagród wymienionych w ust. 2 pkt 1.
3. 
Prognozę sporządza się także skazanemu, który nabył uprawnienia do warunkowego przedterminowego zwolnienia.
4. 
Prognoza podlega aktualizacji, jeśli:
1)
skazany nadużył zaufania w trakcie korzystania z przepustek lub zezwoleń;
2)
zaszły zmiany w zachowaniu skazanego, w jego sytuacji rodzinnej lub istotne zmiany w jego sytuacji prawnej.
Prognoza kryminologiczno-społeczna powinna zawierać w szczególności analizę czynników charakteryzujących:
1)
środowisko rodzinne;
2)
cechy osobowości wraz z uwzględnieniem stopnia samodyscypliny oraz skłonności do używania przemocy;
3) 11
 problem alkoholowy albo związany z używaniem innych niż alkohol substancji psychoaktywnych;
4) 12
 przebyte leczenie uzależnień, a także motywację do zachowania abstynencji;
5)
drogę wykolejenia społecznego wraz z określeniem stopnia demoralizacji;
6)
rodzaj przestępstwa, za które skazany odbywa karę;
7)
zachowanie podczas uprzednio odbywanych kar, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu wykorzystywania zezwoleń na opuszczenia zakładu;
8)
środowisko, w którym przebywać będzie skazany w trakcie korzystania z przepustki.
1. 
Prowadzone oddziaływania penitencjarne dokumentowane są w teczce osobopoznawczej oraz w zbiorze danych zgromadzonych w systemie informatycznym. W teczce osobopoznawczej przechowuje się również dokumenty dotyczące skazanego.
2. 
Oddziaływania penitencjarne, których dokumentowanie nie wymaga umieszczania w teczce osobopoznawczej, mogą być dokumentowane wyłącznie w zbiorze danych zgromadzonych w systemie informatycznym.
3. 
Wzór formularza teczki osobopoznawczej określa załącznik do rozporządzenia.
1. 
W odniesieniu do tymczasowo aresztowanych nie stosuje się przepisów § 7 ust. 2 pkt 1 i 2, 9-11, § 15-22, § 25 ust. 2 i 3, o ile nie jest to tymczasowo aresztowany, o którym mowa w art. 139 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego.
2. 
W odniesieniu do ukaranych nie stosuje się przepisów § 11, § 12 pkt 1-3 i § 25 ust. 2.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 2003 r. 13

ZAŁĄCZNIK

WZÓR

wzór

1 § 9 ust. 1 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a tiret pierwsze rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
2 § 9 ust. 1 pkt 9 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a tiret drugie rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
3 § 9 ust. 2 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
4 § 11 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
5 § 12 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
6 § 15 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
7 § 16 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
8 § 21 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. a rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
9 § 21 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
10 § 22 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
11 § 26 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
12 § 26 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2022 r. (Dz.U.2022.2529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
13 Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia utraciło moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 kwietnia 2002 r. w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych (Dz. U. Nr 58, poz. 537).