§ 5. - Sposób znakowania żywności wartością odżywczą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.137.967

Akt utracił moc

Wersja od: 22 stycznia 2010 r.

§  5.

1. Znakowanie środka spożywczego wartością odżywczą może obejmować informacje dotyczące wartości odżywczej jednej z dwóch grup składników odżywczych wymienionych w następującej kolejności:

1) I grupa:

a) wartość energetyczna (energia),

b) zawartość białka, węglowodanów i tłuszczu;

2) II grupa:

a) wartość energetyczna (energia),

b) zawartość białka, węglowodanów, cukrów, tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, błonnika pokarmowego (błonnika) i sodu.

2. Jeżeli oświadczenie żywieniowe odnoszące się do danego środka spożywczego zawiera informację dotyczącą:

1) cukrów,

2) błonnika pokarmowego (błonnika),

3) kwasów tłuszczowych nasyconych,

4) sodu

- w oznakowaniu tego środka spożywczego podaje się informacje objęte grupą określoną w ust. 1 pkt 2.

3. Znakowanie środka spożywczego wartością odżywczą może określać również zawartość:

1) skrobi;

2) alkoholi wielowodorotlenowych (polioli);

3) kwasów tłuszczowych jednonienasyconych;

4) kwasów tłuszczowych wielonienasyconych;

5) cholesterolu;

6) witamin oraz składników mineralnych, jeżeli ich zawartość w 100 g albo 100 ml środka spożywczego lub w opakowaniu produktu zawierającym wyłącznie jedną porcję wynosi co najmniej 15 % zalecanego dziennego spożycia.

4. 3 Wykaz witamin i składników mineralnych, których zawartość można podawać w informacji dotyczącej wartości odżywczej środka spożywczego, oraz ich zalecane dzienne spożycie ustalone do celów znakowania żywności określa załącznik do rozporządzenia.

³ § 5 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 8 stycznia 2010 r. (Dz.U.10.9.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 stycznia 2010 r.