Sposób uznawania i upoważniana instytucji klasyfikacyjnej do wykonywania zadań administracji morskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.61.540

Akt utracił moc
Wersja od: 15 kwietnia 2005 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY 1
z dnia 21 marca 2005 r.
w sprawie sposobu uznawania i upoważniania instytucji klasyfikacyjnej do wykonywania zadań administracji morskiej 2

Na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 109, poz. 1156, z późn. zm. 3 ) zarządza się, co następuje:
Przepisy rozporządzenia określają sposób uznawania i upoważniania instytucji klasyfikacyjnej do wykonywania zadań administracji morskiej na podstawie:
1)
Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319), wraz z Protokołem z 1978 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177),
2)
Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, sporządzonej w Londynie dnia 5 kwietnia 1966 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 33, poz. 282),
3)
Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973, sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienionej Protokołem uzupełniającym, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101),
4)
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 782/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach 4

- wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, ogłoszonymi w trybie określonym odrębnymi przepisami.

1.
Uznania instytucji klasyfikacyjnej dokonuje Komisja Europejska na podstawie przepisów prawa wspólnotowego w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich 5 .
2.
Instytucja klasyfikacyjna może zwrócić się do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej o wystąpienie do Komisji Europejskiej z wnioskiem o uznanie.
3.
Instytucja klasyfikacyjna ubiegająca się o uznanie powinna spełniać kryteria określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
4.
Do wniosku o uznanie powinny być dołączone dokumenty potwierdzające spełnienie przez instytucję klasyfikacyjną kryteriów, o których mowa w ust. 3.
5.
W przypadku podjęcia przez Komisję Europejską decyzji w sprawie zawieszenia uznania, instytucja klasyfikacyjna nie może wystawiać lub odnawiać jakichkolwiek certyfikatów, wydawanych na podstawie przepisów, o których mowa w § 1, dla statków bandery państw członkowskich Unii Europejskiej, do czasu przywrócenia uznania.
1.
Upoważnienia instytucji klasyfikacyjnej do wykonywania zadań administracji morskiej dokonuje minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w drodze decyzji.
2.
Instytucja klasyfikacyjna, ubiegająca się o upoważnienie, składa ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej pisemny wniosek określający zakres upoważnienia.
3.
Upoważnienie może być udzielone wyłącznie instytucji klasyfikacyjnej uznanej zgodnie z przepisami, o których mowa w § 2 ust. 1.
4.
Zakres upoważnienia określa się w umowie obejmującej co najmniej postanowienia, o których mowa w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Szczegółowe informacje o treści zawartej umowy przekazuje się Komisji Europejskiej.
5.
Upoważnienie nie może obejmować uprawnienia do wydawania certyfikatów zwolnienia.
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może również udzielić upoważnienia uznanej instytucji klasyfikacyjnej mającej siedzibę w państwie, które nie jest członkiem Unii Europejskiej. W takim przypadku umowa o upoważnieniu instytucji klasyfikacyjnej powinna nakładać na tę instytucję obowiązek posiadania oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
1.
Upoważnienie bądź odmowa jego udzielenia powinny nastąpić w okresie nieprzekraczającym 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 3 ust. 2.
2.
Odmowa udzielenia upoważnienia może nastąpić w wypadkach uzasadnionych potrzebami polskiej administracji morskiej, z uwzględnieniem ilości statków podlegających inspekcji.
Jeżeli instytucja klasyfikacyjna, z powodu niespełniania kryterium dotyczącego ilości i pojemności klasyfikowanych statków lub liczby zatrudnionych własnych inspektorów, posiada uznanie ograniczone na okres 3 lat, wówczas upoważnienia takiej instytucji klasyfikacyjnej udziela się na ten okres.
1.
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej zawiesza upoważnienie instytucji klasyfikacyjnej w wypadku stwierdzenia, że działanie tej instytucji stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa żeglugi i środowiska morskiego.
2.
Zawieszenie upoważnienia następuje w drodze decyzji.
3.
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej informuje niezwłocznie Komisję Europejską oraz właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej o zawieszeniu upoważnienia, przekazując również informacje uzasadniające podjęcie takiej decyzji.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

KRYTERIA, KTÓRE POWINNA SPEŁNIAĆ INSTYTUCJA KLASYFIKACYJNA UBIEGAJĄCA SIĘ O UZNANIE

I.

Kryteria ogólne

1. Instytucja klasyfikacyjna powinna:

1) posiadać udokumentowane rozległe doświadczenie i szeroką praktykę w zatwierdzeniu dokumentacji technicznej i sprawowaniu nadzoru nad budową statków;

2) klasyfikować flotę złożoną co najmniej z 1.000 statków o pojemności brutto powyżej 100 ton, o łącznej pojemności brutto nie mniejszej niż 5 mln ton;

3) zatrudniać kadrę techniczną zapewniającą prawidłową obsługę klasyfikowanych statków; dla spełnienia wymogów określonych w pkt 2 instytucja klasyfikacyjna musi zatrudniać co najmniej 100 własnych inspektorów;

4) posiadać wyczerpujący zbiór przepisów technicznych dotyczących budowy, zasad nadzoru nad budową oraz zasad przeprowadzania przeglądów okresowych statków, publikować te przepisy i zasady w językach polskim i angielskim oraz ciągle je udoskonalać i rozwijać poprzez badania naukowo-techniczne i programy badawczo-rozwojowe;

5) prowadzić rejestr klasyfikowanych statków i corocznie go publikować lub prowadzić taki rejestr w ogólnodostępnej formie elektronicznej;

6) prowadzić swoją działalność zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w sprawie specyfikacji zadań instytucji uznanej do prowadzenia przeglądów i wystawiania dokumentów w imieniu administracji morskiej oraz zgodnie z postanowieniami niniejszego rozporządzenia.

2. Instytucja klasyfikacyjna nie może być kontrolowana przez właścicieli i armatorów statków, stocznie lub inne zakłady zaangażowane handlowo przy produkcji, wyposażaniu, naprawach i eksploatacji statków i nie może być w jakikolwiek sposób związana z nimi, a jej dochody nie mogą w sposób istotny być zależne wyłącznie od jednego przedsiębiorstwa handlowego.

3. Instytucja klasyfikacyjna nie może wykonywać ustawowych zadań, jeżeli są one identyczne lub związane zależnościami zawodowymi z osobą właściciela lub armatora statków lub gdy kadra zarządzająca instytucji klasyfikacyjnej jest powiązana zależnościami rodzinnymi, osobistymi lub zawodowymi z osobą właściciela lub armatora statków. Powyższe warunki odnoszą się również odpowiednio do inspektorów zatrudnionych przez instytucję klasyfikacyjną.

II.

Kryteria szczegółowe

1. Instytucja klasyfikacyjna powinna dysponować:

1) odpowiednią kadrą techniczną, zarządzającą, wspomagającą i badawczą, przy ogólnym poziomie zatrudnienia proporcjonalnym do realizowanych zadań i liczby klasyfikowanych statków, zapewniającą ponadto zdolność instytucji klasyfikacyjnej do doskonalenia i rozwoju przepisów technicznych i zasad nadzoru technicznego;

2) ogólnoświatową siecią własnej kadry technicznej lub, na podstawie umowy, kadry innych uznanych instytucji klasyfikacyjnych.

2. Funkcjonowanie instytucji klasyfikacyjnej powinno być regulowane postanowieniami określonego przez nią kodeksu etycznego.

3. Instytucja klasyfikacyjna powinna być:

1) zarządzana i administrowana w sposób zapewniający poufność informacji wymaganych przez administrację morską;

2) przygotowana do przekazywania określonych informacji o statku właściwemu terytorialnie organowi inspekcyjnemu, Komisji Europejskiej oraz innym zainteresowanym stronom.

4. Zarząd instytucji klasyfikacyjnej powinien opracować i udokumentować politykę i cele w zakresie jakości oraz zapewnić, żeby były one zrozumiałe, wdrożone i realizowane na każdym szczeblu organizacyjnym instytucji klasyfikacyjnej. Polityka instytucji klasyfikacyjnej powinna nawiązywać do realizacji celów i wskaźników w zakresie zapobiegania zanieczyszczeniom oraz bezpieczeństwa żeglugi.

5. Instytucja klasyfikacyjna opracowuje, wdraża i utrzymuje efektywny wewnętrzny system jakości oparty na wymaganiach odpowiednich Polskich Norm 6 lub odpowiadających im norm państw członkowskich Unii Europejskiej oraz interpretacjach tych wymagań opracowanych przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Instytucji Klasyfikacyjnych (IACS). System ten powinien zapewniać w szczególności:

1) systematyczne opracowywanie i aktualizowanie przepisów technicznych i zasad nadzoru technicznego;

2) przestrzeganie przepisów technicznych i zasad nadzoru technicznego oraz funkcjonowanie wewnętrznego systemu kontroli jakości usług w zakresie tych przepisów;

3) spełnienie wymogów działalności, do której prowadzenia jest uprawniona, oraz funkcjonowanie wewnętrznego systemu kontroli jakości usług w zakresie zgodności z umowami międzynarodowymi;

4) istnienie określonego i udokumentowanego zakresu obowiązków i uprawnień oraz wzajemnych relacji personelu pracującego w tym systemie;

5) wykonywanie wszystkich czynności w warunkach kontrolowanych;

6) istnienie sytemu kontroli działalności inspektorów oraz kadry technicznej i administracyjnej zatrudnionej bezpośrednio przez instytucję klasyfikacyjną;

7) realizację głównych obowiązków, do pełnienia których instytucja klasyfikacyjna jest upoważniona, bezpośrednio lub pod nadzorem własnych inspektorów lub inspektorów innej uznanej instytucji klasyfikacyjnej na podstawie umowy. Instytucja klasyfikacyjna zapewnia posiadanie przez inspektorów rozległej wiedzy o poszczególnych rodzajach statków, co do których wykonują ustawowe zadania - w odniesieniu do poszczególnych przeglądów oraz w zakresie mających zastosowanie odpowiednich wymagań;

8) realizację systemu kwalifikacji inspektorów oraz ciągłej aktualizacji ich wiedzy;

9) prowadzenie i przechowywanie w określonych warunkach dokumentacji potwierdzającej spełnianie wymaganych norm w zakresie świadczonych usług, a także efektywnego działania wewnętrznego systemu jakości;

10) planowanie, przeprowadzanie i dokumentowanie wewnętrznych audytów potwierdzających działanie każdej komórki organizacyjnej zgodnie z wewnętrznym systemem jakości;

11) wykonywanie przeglądów oraz inspekcji, do których instytucja klasyfikacyjna jest upoważniona, wymaganych przez zharmonizowany system przeglądów i certyfikacji, zgodnie postanowieniami wymagań ustanowionych przez IMO w zakresie Zharmonizowanego Systemu Przeglądów i Certyfikacji (Rezolucja IMO A.948(23));

12) funkcjonowanie przejrzystego i bezpośredniego zakresu odpowiedziałności i kontroli pomiędzy komórkami centralnymi i regionalnymi instytucji klasyfikacyjnej oraz pomiędzy uznanymi instytucjami klasyfikacyjnymi i ich inspektorami.

6. Instytucja klasyfikacyjna powinna wykazać się zdolnością do:

1) opracowania i aktualizowania własnych przepisów technicznych i zasad nadzoru technicznego w zakresie konstrukcji kadłuba i jego wyposażenia, urządzeń maszynowych, elektrycznych i automatyki zawierających światowo uznane standardy techniczne dla statków pasażerskich i towarowych pozwalające na wystawienie certyfikatów wymaganych konwencjami wymienionymi w ustawie o bezpieczeństwie morskim;

2) przeprowadzania przeglądów i wszystkich inspekcji statków konwencyjnych za pośrednictwem wykwalifikowanych inspektorów i zgodnie z wymaganiami ustanowionymi przez IMO w zakresie wytycznych dla wdrażania przez administracje Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobiegania zanieczyszczaniu, określonego w rozdziale IX Konwencji SOLAS (Rezolucja IMO A.913(22)), a także stosowania niezbędnych środków do oceny stanu technicznego statku.

7. Wewnętrzny system jakości instytucji klasyfikacyjnej jest zatwierdzony przez niezależny organ certyfikujący, uznany przez administrację państwa, na terenie którego instytucja klasyfikacyjna ma swoją siedzibę.

8. Instytucja klasyfikacyjna zapewnia możliwość uczestnictwa przedstawicieli organów administracji morskiej oraz zainteresowanych stron w pracach nad tworzeniem i rozwojem norm i przepisów technicznych.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

WZÓR

UMOWA

zawarta pomiędzy

ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej

Rzeczypospolitej Polskiej

a

..........................

(pełna nazwa instytucji klasyfikacyjnej)

o upoważnieniu instytucji klasyfikacyjnej do wykonywania zadań administracji morskiej

Umowa zawarta jest na podstawie postanowień § 3 ust. 4

rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 21 marca 2005 r.

w sprawie sposobu uznawania i upoważniania instytucji

klasyfikacyjnej do wykonywania zadań administracji morskiej

(Dz. U. Nr 61, poz. 540) pomiędzy ministrem właściwym do spraw

gospodarki morskiej Rzeczypospolitej Polskiej, zwanym dalej

"organem administracji morskiej",

a .............................................................

..............................................................,

(pełna nazwa instytucji klasyfikacyjnej i adres

siedziby jej centrali)

zwaną dalej "instytucją klasyfikacyjną".

1. Cel i zastosowanie

Na podstawie umowy upoważnia się

............................................................

(pełna nazwa instytucji klasyfikacyjnej)

jako instytucję klasyfikacyjną do wykonywania zadań

administracji morskiej w zakresie ..........................

.......................................................... .

(określić zakres upoważnienia)

2. Postanowienia ogólne

2.1. Szczegółowy zakres inspekcji koniecznych do wydania poszczególnych dokumentów statku, wymaganych umowami międzynarodowymi i przepisami prawa wewnętrznego, powierzonych instytucji klasyfikacyjnej, określa załącznik do umowy.

2.2. Powierzenie instytucji klasyfikacyjnej czynności organu inspekcyjnego wykraczających poza zakres określony w załączniku do umowy może nastąpić po uprzednim uzgodnieniu przez obie strony zakresu tych czynności.

2.3. W zakresie powierzonych czynności organu inspekcyjnego instytucja klasyfikacyjna jest zobowiązana do współpracy z inspektorami inspekcji portu w celu usunięcia braków wykrytych na statku podczas ich inspekcji i poinformowania organu administracji morskiej o podjętych działaniach.

2.4. W wypadku zatrzymania statku przez inspekcję portu organ administracji morskiej, po sprawdzeniu przyczyn wystąpienia braków i ich zakresu, może zażądać obecności przedstawiciela instytucji klasyfikacyjnej.

2.5. Jeżeli w czasie wykonywania przez instytucję klasyfikacyjną czynności organu inspekcyjnego zostaną na statku stwierdzone uszkodzenia lub braki mające wpływ na bezpieczeństwo wyjścia statku z portu i bezpieczeństwo żeglugi, instytucja klasyfikacyjna zobowiązana jest powiadomić o tym niezwłocznie organ administracji morskiej i podjąć działania naprawcze dla przywrócenia standardów bezpieczeństwa.

2.6. Instytucja klasyfikacyjna powinna unikać jakichkolwiek działań, które mogą wywoływać uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności.

2.7. Wykonywanie powierzonych czynności organu inspekcyjnego będzie akceptowane przez organ administracji morskiej, pod warunkiem utrzymywania przez instytucję klasyfikacyjną kryteriów ustalonych dla uznanej instytucji klasyfikacyjnej.

2.8. Instytucja klasyfikacyjna nie może wystawiać certyfikatu dla statku w wypadku, gdy statek został pozbawiony klasy lub zmienia klasę z przyczyn dotyczących bezpieczeństwa żeglugi, zanim nie zostanie umożliwione administracji państwa bandery wydanie w odpowiednim czasie opinii co do konieczności dokonania pełnej inspekcji na statku.

3. Interpretacje, zwolnienia

3.1. Interpretacje postanowień umów międzynarodowych, określanie rozwiązań równoważnych i akceptacja środków zastępczych należą do organu administracji morskiej, a instytucja klasyfikacyjna współpracuje z administracją morską przy ich określaniu.

3.2. Wydawanie zwolnień od wymogu stosowania przepisów umów międzynarodowych należy do organu administracji morskiej.

3.3. W uzasadnionych wypadkach, jeżeli postanowienia umów międzynarodowych nie są spełnione, a w porcie, w którym statek się znajduje, nie ma możliwości wykonania trwałej naprawy i wymiany lub uzupełnienia wyposażenia, instytucja klasyfikacyjna zobowiązana jest określić, a następnie uzgodnić z administracją morską czasowe warunki, które umożliwią bezpieczne przejście statku do portu, gdzie trwałe naprawy, wymiana lub uzupełnienie wyposażenia będą dokonane.

4. Przekazywanie informacji

4.1. Instytucja klasyfikacyjna będzie przekazywać organowi administracji morskiej aktualne przepisy techniczne, zasady nadzoru, instrukcje, formularze dokumentów i sprawozdań z zakresu objętego umową, a także informatory adresowe, w językach polskim i angielskim.

4.2. Instytucja klasyfikacyjna będzie przekazywać organowi administracji morskiej kopie dokumentów i sprawozdań potwierdzających wykonanie czynności objętych umową.

4.3. Instytucja klasyfikacyjna będzie przekazywać organowi administracji morskiej informacje o każdej awarii i wypadku statku, a także o stwierdzonych podczas przeglądów uchybieniach i niespełnianiu przez statek standardów bezpieczeństwa. Organ administracji morskiej informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz państwa bandery o stwierdzeniu okoliczności wystawienia ważnego certyfikatu dla statku, który nie spełnia odpowiednich wymagań międzynarodowych konwencji, lub o każdym uchybieniu statku posiadającego ważny certyfikat klasy w zakresie objętym powyższym certyfikatem. Przekazywane są jedynie informacje o statkach stanowiących poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa żeglugi i środowiska lub o wypadkach szczególnych zaniedbań innej instytucji klasyfikacyjnej. Instytucja klasyfikacyjna powinna być poinformowana o takich wypadkach w czasie inspekcji wstępnej.

4.4. Instytucja klasyfikacyjna zapewni organowi administracji morskiej automatyczny wgląd do baz danych o statkach, w tym do statusów klasyfikacyjnych statków.

4.5. Instytucja klasyfikacyjna zapewni organowi administracji morskiej wgląd do dokumentacji technicznej i zbiorów analiz awarii, w zakresie statków objętych umową.

4.6. Organ administracji morskiej będzie przekazywać instytucji klasyfikacyjnej kopie aktów prawnych, wymagań i instrukcji w zakresie obowiązującym statki o polskiej przynależności, o ile nie są one oficjalnie publikowane.

4.7. Organ administracji morskiej będzie co kwartał przekazywać instytucji klasyfikacyjnej aktualną listę statków morskich o polskiej przynależności objętych umową.

4.8. Strony zobowiązują się, w ramach współpracy, utrzymywać stałą łączność telekomunikacyjną.

4.9. Instytucja klasyfikacyjna będzie przekazywać Komisji Europejskiej oraz państwom członkowskim Unii Europejskiej, które udzieliły jej upoważnienia, wszystkie stosowne informacje o klasyfikowanej przez nią flocie, przeniesieniach, zmianach, zawieszeniach oraz wycofaniach klasy statku, niezależnie od jego bandery. Informacje o przeniesieniach, zmianach, zawieszeniach i wycofaniach klasy statku, łącznie z informacjami o wszystkich opóźnionych przeglądach i opóźnionych zaleceniach, warunkach uzyskania klasy statku, warunkach lub ograniczeniach operacyjnych określonych dla klasyfikowanych przez instytucję klasyfikacyjną statków - niezależnie od ich bandery - powinny być także przekazywane do systemu informacyjnego Sirenac Memorandum Paryskiego oraz powinny być publikowane na stronie internetowej instytucji klasyfikacyjnej.

4.10. Instytucja klasyfikacyjna powinna przeprowadzać okresowe konsultacje z innymi uznanymi instytucjami w celu utrzymania równoważności jej standardów technicznych oraz ich wdrażania zgodnie z postanowieniami rezolucji IMO A.847(20) dotyczącej wytycznych w sprawie pomocy państwom bandery we wprowadzaniu dokumentów IMO. Instytucja klasyfikacyjna przekazuje Komisji Europejskiej informacje o zasadniczych zmianach w jej standardach.

4.11. W wypadku zmiany klasyfikatora pomiędzy dwiema uznanymi instytucjami klasyfikacyjnymi, instytucja, od której statek odchodzi, ma poinformować instytucję przyjmującą statek o wszystkich zaległych przeglądach, zaleceniach, warunkach klasy, warunkach eksploatacyjnych i ograniczeniach eksploatacyjnych wydanych dla tego statku. Podczas zmiany klasyfikatora instytucja klasyfikacyjna, od której statek odchodzi, przekaże instytucji przyjmującej statek kompletne dokumenty historii statku. Instytucja klasyfikacyjna przyjmująca może wystawić dla statku certyfikaty jedynie po właściwym wykonaniu wszystkich zaległych przeglądów, a także wykonaniu, w sposób określony przez instytucję, od której statek odchodzi, wszystkich zaległych zaleceń i warunków klasy wydanych uprzednio dla tego statku. Przed wydaniem certyfikatów instytucja klasyfikacyjna przyjmująca statek musi powiadomić instytucję, od której statek odchodzi, o dacie wystawienia certyfikatów, a także potwierdzić datę, miejsce i działania podjęte dla właściwego wykonania każdego zaległego przeglądu, zaległego zalecenia i warunku klasy. W celu właściwego wprowadzania wymagań określonych w niniejszym punkcie uznana instytucja klasyfikacyjna powinna współpracować z innymi uznanymi instytucjami klasyfikacyjnymi.

5. Nadzór nad instytucją klasyfikacyjną

5.1. Organ administracji morskiej opiniuje projekty przepisów technicznych i zasad nadzoru technicznego nad statkami opracowywane przez instytucję klasyfikacyjną.

5.2. Organ administracji morskiej będzie otrzymywać roczne sprawozdania instytucji klasyfikacyjnej z realizacji powierzonych umową czynności, zawierające również potwierdzenie utrzymania kryteriów dla uznanej instytucji klasyfikacyjnej.

5.3. Organ administracji morskiej przynajmniej raz na dwa lata będzie dokonywać audytu uznanej instytucji klasyfikacyjnej w celu weryfikacji poprawności wykonywania przez tę instytucję zadań, do których została ona upoważniona. Raport zawierający informację o wynikach takiego audytu przekazuje się do Komisji Europejskiej oraz właściwym organom państw członkowskich Unii Europejskiej najpóźniej do dnia 31 marca w roku następującym po roku, w którym taki audyt się odbył.

5.4. Organ administracji morskiej, przez własne organy inspekcyjne, przeprowadza niezapowiedziane inspekcje kontrolne statków.

6. Inne warunki

6.1. Opłaty

6.1.1. Opłaty za przeprowadzane inspekcje i wystawione certyfikaty będą pobierane przez instytucję klasyfikacyjną bezpośrednio od zleceniodawcy, zgodnie z zasadami określonymi w odpowiednich aktach prawnych, i przelewane na konto budżetu państwa.

6.2. Poufność informacji

6.2.1. Instytucja klasyfikacyjna, jej kierownictwo, inspektorzy i pracownicy zapewnią pełną poufność informacji otrzymywanych od organów administracji morskiej.

6.3. Inspektorzy i podwykonawcy

6.3.1. Powierzone czynności organu inspekcyjnego będą wykonywane przez inspektorów zatrudnionych i odpowiednio wyszkolonych przez instytucję klasyfikacyjną.

6.3.2. W uzasadnionych wypadkach czynności powierzone umową mogą być zlecone inspektorom zatrudnionym przez inne uznane instytucje klasyfikacyjne, na zasadach określonych w umowach o zastępstwie.

6.3.3. Wykonywanie czynności inspekcyjnych lub działalność podwykonawcy może nastąpić wyłącznie za zgodą organu administracji morskiej.

6.4. Odpowiedzialność

6.4.1. Jeżeli w następstwie wypadku, wskutek prawomocnego orzeczenia sądu, ugody lub procedur arbitrażowych ustalona została odpowiedzialność organu administracji morskiej oraz został nałożony obowiązek naprawienia wyrządzonych szkód majątkowych i niemajątkowych osobom, które takich szkód doznały, a zostało udowodnione przed sądem wydającym orzeczenie, iż szkody te zostały wyrządzone w wyniku umyślnego działania lub zaniechania lub z powodu rażącego niedbalstwa instytucji klasyfikacyjnej, jej organów, pracowników, agentów lub przez inne osoby działające w imieniu instytucji klasyfikacyjnej, organ administracji morskiej jest uprawniony do otrzymania odszkodowania od instytucji klasyfikacyjnej w takim zakresie, w jakim zgodnie z treścią orzeczenia sądowego instytucja klasyfikacyjna przyczyniła się do wyrządzenia szkody.

6.4.2. Jeżeli w następstwie wypadku, wskutek prawomocnego orzeczenia sądu, ugody lub procedur arbitrażowych została ustalona odpowiedzialność organu administracji morskiej oraz został nałożony obowiązek naprawienia wyrządzonych szkód niemajątkowych osobom, które takich szkód doznały, a zostało udowodnione przed sądem wydającym orzeczenie, iż szkody te zostały wyrządzone wskutek nieumyślnego działania lub zaniechania instytucji klasyfikacyjnej, jej organów, pracowników, agentów lub przez inne osoby działające w imieniu instytucji klasyfikacyjnej, organ administracji morskiej jest uprawniony do otrzymania odszkodowania od instytucji klasyfikacyjnej w takim zakresie, w jakim zgodnie z treścią orzeczenia sądowego instytucja klasyfikacyjna przyczyniła się do wyrządzenia szkody. W takim wypadku organ administracji morskiej może ograniczyć maksymalną wysokość wypłacanego przez instytucję klasyfikacyjną odszkodowania, jednakże do wysokości nie niższej niż 4 miliony euro.

6.4.3. Jeżeli w następstwie wypadku, wskutek prawomocnego orzeczenia sądu, ugody, procedur arbitrażowych została ustalona odpowiedzialność organu administracji morskiej oraz został nałożony obowiązek naprawienia wyrządzonych szkód majątkowych osobom, które takich szkód doznały, a zostało udowodnione przed sądem wydającym orzeczenie, iż szkody te zostały wyrządzone wskutek nieumyślnego działania lub zaniechania instytucji klasyfikacyjnej, jej organów, pracowników, agentów lub przez inne osoby działające w imieniu instytucji klasyfikacyjnej, organ administracji morskiej jest uprawniony do otrzymania odszkodowania od uznanej instytucji klasyfikacyjnej w takim zakresie, w jakim zgodnie z treścią orzeczenia sądowego instytucja klasyfikacyjna przyczyniła się do wyrządzenia szkody. W takim wypadku organ administracji morskiej może ograniczyć maksymalną wysokość wypłacanego przez instytucję uznaną odszkodowania, jednakże do wysokości nie niższej niż 2 miliony euro.

6.4.4. W wypadku wszczęcia postępowania odszkodowawczego, instytucja klasyfikacyjna powinna być niezwłocznie o nim powiadomiona, a organ administracji morskiej, w celu informacyjnym, powinien przesłać instytucji klasyfikacyjnej treść roszczenia oraz inne odnoszące się do sprawy dokumenty.

6.4.5. Organ administracji morskiej nie podpisze ugody, wiążącej się z przyjęciem odpowiedzialności, bez zgody instytucji klasyfikacyjnej, której wydania instytucja klasyfikacyjna nie powinna bezpodstawnie odmawiać.

6.4.6. Instytucja klasyfikacyjna zobowiązana jest zawrzeć umowy ubezpieczenia odpowiedzialności i utrzymywać ich ważność przez cały okres obowiązywania umowy. Kopie umów będą przekazywane organowi administracji morskiej.

6.5. Rozwiązywanie sporów

6.5.1. W wypadkach nieuregulowanych umową stosuje się prawo polskie.

6.5.2. W czasie wykonywania powierzonych umową czynności instytucja klasyfikacyjna, jej kierownictwo i inspektorzy są chronieni na zasadach dotyczących funkcjonariuszy publicznych.

6.5.3. Spory wynikające z postanowień umowy powinny być rozwiązywane przez obie strony polubownie, drogą negocjacji, przy wzajemnym zrozumieniu.

6.5.4. Jeżeli rozwiązanie sporów nie nastąpi polubownie, właściwy do rozwiązania sporów wynikających z umowy jest sąd właściwy dla siedziby organu administracji morskiej.

7. Zmiany

7.1. Zmiany do umowy będą wprowadzane w formie aneksu, po uzgodnieniu przez obie strony.

8. Warunki ważności umowy

8.1. Umowa wchodzi w życie z dniem ...... i jest ważna na czas nieokreślony/określony ..... lat*), z zastrzeżeniem ust. 7.

8.2. Organ administracji morskiej może zawiesić upoważnienie instytucji klasyfikacyjnej ze skutkiem natychmiastowym w przypadku utraty przez instytucję klasyfikacyjną zdolności do wykonywania zadań administracji morskiej, do których została ona upoważniona. Zawieszenie upoważnienia oznacza zawieszenie wykonania umowy.

8.3. Każda ze stron ma prawo do pisemnego wypowiedzenia umowy z 12-miesięcznym wyprzedzeniem.

Umowa została sporządzona w dniu .......... w ........... w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w języku polskim i angielskim, po jednym egzemplarzu dla każdej ze stron, i została podpisana przez uprawnione osoby każdej ze stron.

.............................

(instytucja klasyfikacyjna)

.................................................

(minister właściwy do spraw gospodarki morskiej)

*) Niepotrzebne skreślić.

1 Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 134, poz. 1429).
2 Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy 94/57 z dnia 22 listopada 1994 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich (Dz. Urz. WE L 319 z 12.12.1994, str. 20; Dz. Urz. WE L 274 z 7.10.1997, str. 8; Dz. Urz. WE L 019 z 22.01.2002, str. 9; Dz. Urz. WE L 324 z 29.11.2002, str. 53). Dane dotyczące ogłoszenia powyższych aktów dotyczą ich ogłoszenia w polskim wydaniu specjalnym Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
3 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2060, z 2003 r. Nr 199, poz. 1936 i Nr 229, poz. 2277 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895 i 899 i Nr 273, poz. 2703.
4 Dz. Urz. WE L 115 z 9.05.2003, str. 1.
5 Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy 94/57 z dnia 22 listopada 1994 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich (Dz. Urz. WE L 319 z 12.12.1994, str. 20; Dz. Urz. WE L 274 z 7.10.1997, str. 8; Dz. Urz. WE L 019 z 22.01.2002, str. 9; Dz. Urz. WE L 324 z 29.11.2002, str. 53). Dane dotyczące ogłoszenia powyższych aktów dotyczą ich ogłoszenia w polskim wydaniu specjalnym Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
6 Normy te zostały wprowadzone do systemu norm krajowych przez:

- PN-EN 45004:1998, z późn. zm. Ogólne kryteria działania różnych rodzajów jednostek kontrolujących,

- PN-ISO 9001:2000, z późn. zm. Systemy zarządzania jakością - wymagania.