§ 1. - Sposób tworzenia niepowtarzalnego oznakowania umożliwiającego identyfikację dawcy tkanek lub komórek oraz sposób oznaczania tkanek lub komórek za pomocą tego oznakowania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2009.30.203

Akt utracił moc

Wersja od: 25 lutego 2009 r.

§  1.

1. Niepowtarzalnym oznakowaniem umożliwiającym identyfikację dawcy komórek lub tkanek, służącym w banku tkanek i komórek do oznaczania komórek lub tkanek, jest niepowtarzalny zestaw oznaczeń, zwany dalej "kodem", dotyczących:

1) identyfikacji pobrania, obejmującej w szczególności:

a) kraj pobrania,

b) nazwę i adres podmiotu pobierającego komórki lub tkanki,

c) rok pobrania,

d) numer seryjny pobrania;

2) identyfikacji pobranych komórek lub tkanek, w tym:

a) rodzaj komórek lub tkanek,

b) typ pobrania (allogeniczny albo autologiczny),

c) klasę, atrybuty i modyfikatory definiujące procesy, jakim komórki lub tkanki zostały poddane;

3) testowania, przetwarzania, sterylizacji, przechowywania i dystrybucji komórek lub tkanek;

4) daty ważności komórek lub tkanek.

2. Komórkom lub tkankom nadaje się kod niezwłocznie po ich przyjęciu do banku tkanek i komórek.

3. Kod w banku tkanek i komórek nadaje osoba odpowiedzialna, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, zwanej dalej "ustawą".

4. Kod zawierający dane, o których mowa w ust. 1, nanosi się na pojemnik, w którym są przechowywane komórki lub tkanki, w sposób uniemożliwiający jego zniszczenie lub uszkodzenie.

5. Kod zawierający dane, o których mowa w ust. 1, może mieć formę kodu paskowego, cyfrowego, opisowego lub dwuwymiarowego.

6. Dokumentację dotyczącą nadawania kodu komórkom lub tkankom prowadzi się i przechowuje w formie pisemnej lub elektronicznej.

7. Dokumentację, o której mowa w ust. 6, przechowuje się w sposób uniemożliwiający jej zniszczenie i dostęp osób nieuprawnionych.