§ 7. - Sposób przerachowania i konwersji obligacyj pożyczek państwowych z lat 1918-1920, podpadających pod postanowienia rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 września 1926 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.122.707

Akt utracił moc

Wersja od: 17 grudnia 1926 r.

§ 7. Posiadacze obligacyj 8% państwowej pożyczki złotej z roku 1922 (bez względu na to czy były zgłoszone do konwersji czy też nie) nabytych za obligacje 5% wewnętrznej pożyczki długo lub krótkoterminowej z r. 1920, o ile są pierwotnymi nabywcami tych pożyczek w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U R. P. № 90, poz. 629) i ubiegać się pragną o ich przerachowanie na zasadzie art. 8 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 września 1926 r. powinni złożyć oprócz obligacyj wymienionej na wstępie pożyczki:

a) dowody wymienione w p. 1, 2 § 2 niniejszego rozporządzenia,

b) rachunek względnie odpis rachunku b. Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej lub zaświadczenie innej instytucji, uprawnionej urzędowo do przyjmowania przy zapisach na obligacje 8% pożyczki złotej częściowej wpłaty w obligacjach 5°/o wewnętrznej pożyczki długo lub krótkoterminowej z r. 1920.

W zaświadczeniu winny być uwidocznione: cena nabytych obligacyj 8% pożyczki złotej z r. 1922, kurs złotego, przyjęty do obrachunku przez instytucję, przyjmującą subskrypcje; do obrachunku, oraz suma nominalna wpłacona w obligacjach 5% wewnętrznej krótko i długoterminowej pożyczki państwowej z r. 1920 na obligacje 0% pożyczki złotej z r. 1922.