§ 5. - Sposób przerachowania i konwersji obligacyj pożyczek państwowych z lat 1918-1920, podpadających pod postanowienia rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 września 1926 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.122.707

Akt utracił moc

Wersja od: 17 grudnia 1926 r.

§ 5. Do obliczenia wysokości zysku na spadku marki polskiej osiągniętego przez lombard konwertowanych obligacyj w instytucjach kredytowych, B podlegającego potrąceniu w myśl art. 7 ustawy Z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 90, poz. 629) w brzmieniu nadanem mu art. 6 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 września 1926 r. (Dz. U. R. P. № 96, poz. 560), kwotą marek polskich uzyskaną na zastaw tych obligacyj, przerachowuje się. na złote według skali § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 maja 1924 r. (Dz. U. R. P. № 42, poz. 441), stosując przy powyższym obrachunku stawki określone dla miesiąca zaciągnięcia pożyczki oraz miesięcy dokonania opłat. Otrzymana w ten sposób różnica będzie stanowiła zysk osiągnięty na spadku waluty. W razie braku dowodów co do daty spłaty pożyczki uzyskanej pod zastaw obligacyj, obligacje te nie będą podlegały Wyższemu przerachowaniu.