Sposób prowadzenia w programach radiowych i telewizyjnych działalności reklamowej i telesprzedaży.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.204 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 lutego 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE

KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI

z dnia 30 czerwca 2011 r.

w sprawie sposobu prowadzenia w programach radiowych i telewizyjnych działalności reklamowej i telesprzedaży

Na podstawie art. 16 ust. 7 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) warunki nadawania, w tym wyodrębniania, oznaczania i umieszczania reklam i telesprzedaży w programach;

2) szczegółowe wymagania dla ogłoszeń nadawców, o których mowa w art. 16 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, zwanej dalej "ustawą", oraz sposób ich oznaczania i umieszczania w programach;

3) wymagania dotyczące osób, których głos lub wizerunek jest wykorzystywany w reklamach, z uwzględnieniem zakresu ograniczeń w prowadzeniu przez nie innych audycji w programach radiowych i telewizyjnych;

4) zakres udostępniania przez nadawcę czasu wykorzystywanego na reklamy i telesprzedaż, w tym maksymalny wymiar czasu w okresie rocznym dla jednego przedsiębiorcy lub ugrupowania gospodarczego;

5) sposób prowadzenia i przechowywania przez nadawcę ewidencji czasu nadawanych reklam i telesprzedaży oraz zakres danych objętych tą ewidencją.

§  2.

1. Dzienny czas rozpowszechniania programu oznacza ilość godzin programu rozpowszechnianego przez nadawcę w okresie 24 godzin liczonych od godziny 6⁰⁰.

2. Godzina zegarowa oznacza jedną godzinę dziennego czasu rozpowszechniania programu, o którym mowa w ust. 1.

3. W przypadku rozpowszechniania programu przez niepełną godzinę zegarową dopuszczalny godzinowy czas nadawania reklam i telesprzedaży ulega proporcjonalnemu skróceniu.

§  3.

1. Reklama i telesprzedaż powinny być wyodrębnione od innych części programu i oznaczone w sposób wizualny, dźwiękowy lub przestrzenny na początku i na końcu bloku.

2. Oznaczenie reklamy, z wyłączeniem autopromocji, powinno zawierać słowo "reklama" lub "ogłoszenie płatne".

3. Oznaczenie autopromocji powinno zawierać słowo "autopromocja", chyba że autopromocja nadawana jest łącznie z innymi reklamami w bloku oznaczonym zgodnie z ust. 1 i 2.

4. Oznaczenie telesprzedaży powinno zawierać słowo "telesprzedaż", chyba że telesprzedaż nadawana jest łącznie z reklamami w bloku oznaczonym zgodnie z ust. 1 i 2.

§  4.

1. Reklama lub telesprzedaż na podzielonym ekranie powinny być w wyraźny sposób wyodrębnione od reszty programu za pomocą środków wizualnych, a oznaczenie części ekranu zajmowanej przez reklamę lub telesprzedaż powinno zawierać słowo "reklama", "autopromocja" lub "telesprzedaż" umieszczone przez cały czas jej trwania.

2. Przekazy, o których mowa w ust. 1, oznacza się zgodnie z zasadami określonymi w § 3 ust. 2-4.

3. Podczas emisji przekazu, o którym mowa w ust. 1, część ekranu zajmowana przez reklamę lub telesprzedaż nie może zajmować więcej niż 25% powierzchni ekranu.

§  5.

1. W przypadku rozpowszechniania w programie telewizyjnym przekazu handlowego dotyczącego loterii audioteksowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540, z późn. zm.), oraz przekazu handlowego dotyczącego publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej obejmującej usługę telekomunikacyjną z dodatkowym świadczeniem, o której mowa w art. 64 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.):

1) napis informujący o cenie za jednostkę rozliczeniową usługi albo cenie za połączenie, w przypadku usługi taryfikowanej za całe połączenie, ze wskazaniem ceny brutto oraz o nazwie podmiotu realizującego dodatkowe świadczenie umieszcza się każdorazowo podczas całego czasu rozpowszechniania informacji zawierającej numer usługi;

2) rozmiar czcionki napisu, o którym mowa w pkt 1, nie może być mniejszy niż 60% rozmiaru czcionki numeru tej usługi;

3) napis, o którym mowa w pkt 1, powinien być emitowany w sposób czytelny, a jego forma graficzna powinna być zgodna z formą graficzną informacji zawierającej numer usługi, w szczególności w zakresie:

a) kroju i koloru czcionki,

b) rodzaju i koloru tła,

c) rodzaju i koloru wypełnienia liter.

2. W przypadku rozpowszechniania w programie radiowym przekazów handlowych, o których mowa w ust. 1, komunikat informujący o cenie za jednostkę rozliczeniową usługi albo cenie za połączenie, w przypadku usługi taryfikowanej za całe połączenie, ze wskazaniem ceny brutto oraz o nazwie podmiotu realizującego dodatkowe świadczenie, czytany przez lektora, umieszcza się bezpośrednio przed lub po komunikacie zawierającym numer telefonu.

§  6.

1. Ogłoszenia nadawców telewizyjnych, o których mowa w art. 16 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy, powinny być wyodrębnione od innych części programu oraz przekazów handlowych i oznaczone w sposób wizualny komunikatem "ogłoszenie nadawcy".

2. Ogłoszenia nadawców radiowych, o których mowa w art. 16 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy, powinny być oznaczone dźwiękowo w sposób niebudzący wątpliwości, że pochodzą od nadawcy, oraz wyodrębnione od innych części programu i przekazów handlowych.

3. Do ogłoszeń nadawców, o których mowa w art. 16 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy § 5.

4. Oznaczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wlicza się do czasu nadawania ogłoszeń, o których mowa w art. 16 ust. 5 ustawy.

§ 7. Nadawca, nadając reklamy lub telesprzedaż, w programie powinien uwzględnić charakter audycji poprzedzających ich nadanie i następujących po nich.

§ 8. W reklamach, z wyłączeniem autopromocji, zakazane jest wykorzystywanie głosu lub wizerunku osób, które prowadziły audycje informacyjne, publicystyczne lub audycje dla dzieci w programach radiowych lub telewizyjnych w okresie krótszym niż 3 miesiące przed nadaniem reklamy.

§ 9. Nadawca nie może udostępnić więcej niż 35% czasu wykorzystywanego na reklamy i telesprzedaż w okresie jednego roku na reklamę i telesprzedaż produktów i usług jednego przedsiębiorcy lub ugrupowania gospodarczego.

§  10.

1. Poziom głośności reklam i telesprzedaży emitowanych w trakcie audycji lub bezpośrednio po niej nie może przekroczyć poziomu głośności tej audycji.

2. Poziom głośności reklam i telesprzedaży emitowanych w trakcie audycji emitowanych w czasie rzeczywistym bądź z wykorzystaniem pętli opóźniającej lub bezpośrednio po tej audycji nie może przekroczyć poziomu głośności części tej audycji wyemitowanej po ostatniej reklamie lub telesprzedaży o wartość większą niż 1 wyrażoną w jednostce pomiarowej głośności, o której mowa w załączniku do rozporządzenia.

§  11.

1. Nadawca prowadzi ewidencję czasu nadawanych reklam i telesprzedaży.

2. Ewidencja nadanych reklam i telesprzedaży zawiera następujące dane:

1) nazwę produktu lub usługi;

2) nazwę zleceniodawcy;

3) datę nadawania;

4) godzinę nadawania i czas trwania reklamy i telesprzedaży;

5) czas trwania bloku reklamowego i telesprzedaży;

6) łączny czas trwania reklam w godzinie zegarowej;

7) dzienną liczbę i czas wyemitowanych bloków telesprzedaży.

3. Nadawca przechowuje ewidencję, o której mowa w ust. 1, przez okres 1 roku od zakończenia roku kalendarzowego, w którym reklama lub telesprzedaż została nadana.

§ 12. Traci moc rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 3 czerwca 2004 r. w sprawie sposobu prowadzenia działalności reklamowej i telesprzedaży w programach radiowych i telewizyjnych (Dz. U. Nr 148, poz. 1565 oraz z 2010 r. Nr 3, poz. 20).

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

W celu ujednolicenia warunków nadawania w zakresie głośności emitowanych reklam i telesprzedaży nadawcy są obowiązani do emitowania reklam i telesprzedaży w taki sposób, aby wynik pomiaru głośności przeprowadzonego z zachowaniem procedury pomiarowej i warunków technicznych opracowanych przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji na podstawie zaleceń ITU: ITU-R BS. 1770-3, ITU-R BS. 1771-1 oraz EBU: R 128, EBU-TECH 3341 spełniał obowiązki określone w § 10 rozporządzenia.

1. Ilekroć w załączniku do rozporządzenia jest mowa o:

1) LU (Loudness Unit) - należy przez to rozumieć jednostkę pomiarową głośności. Wskaźnik przyrządu do oceny głośności powinien być skalibrowany w jednostkach głośności LU. Jest ona jednostką skali miernika głośności. Wartość głośności wyrażona w jednostkach głośności reprezentuje tłumienie lub wzmocnienie w decybelach, jakie jest wymagane do sprowadzenia poziomu sygnału do 0 LU. Na przykład sygnał o wartości -10 LU będzie wymagał wzmocnienia o +10 dB, aby osiągnął odczyt 0 LU;

2) LUFS (Loudness Unit Full Scale) - należy przez to rozumieć jednostkę głośności wyrażoną w LU w odniesieniu do pełnej skali, 0 LU = -23 LUFS;

3) uśrednionym poziomie głośności (I) - należy przez to rozumieć uśredniony wynik pomiaru głośności wykonany systemem pomiarowym w odcinku czasu określonym manualnie lub w inny sposób;

4) poziomie głośności audycji - należy przez to rozumieć uśredniony poziom głośności (I) danej audycji, zmierzony za pomocą systemu pomiarowego w określonym czasie trwania tej audycji i wyrażony w jednostkach głośności LU z dokładnością do jednego miejsca po przecinku;

5) poziomie głośności audycji wyprodukowanej przed emisją - należy przez to rozumieć poziom głośności audycji zmierzony w pełnym czasie trwania audycji, z wyłączeniem przerw, podczas których emitowane są reklamy i telesprzedaż;

6) poziomie głośności audycji emitowanej w czasie rzeczywistym bądź z wykorzystaniem pętli opóźniającej - należy przez to rozumieć poziom głośności audycji zmierzony w czasie pomiędzy przerwami, podczas których emitowane są reklamy i telesprzedaż;

7) poziomie głośności reklam i telesprzedaży - należy przez to rozumieć uśredniony poziom głośności reklam i telesprzedaży zmierzony od momentu rozpoczęcia emisji oznaczenia początku emisji reklam i telesprzedaży do momentu zakończenia emisji oznaczenia końca emisji reklam i telesprzedaży, wyrażony w jednostkach głośności LU z dokładnością do jednego miejsca po przecinku;

8) systemie pomiarowym - należy przez to rozumieć profesjonalne urządzenie lub oprogramowanie komputerowe wraz z interfejsami fonicznymi przeznaczone do pomiaru głośności sygnału fonicznego. System pomiarowy powinien być wyskalowany w jednostkach LU i umożliwiać wskazanie wartości poziomu głośności z dokładnością do 0,1 LU oraz uśrednionego poziomu głośności (I) w odcinku czasu określanym manualnie lub w inny sposób. Prawidłowo skalibrowany system pomiarowy powinien wskazywać określone wartości poziomów głośności podczas pomiaru sygnałów testowych wymienionych w pkt 3 załącznika;

9) urządzeniu odbiorczym - należy przez to rozumieć urządzenie pozwalające na odbiór programów radiowych i telewizyjnych rozpowszechnianych w sposób analogowy rozsiewczy naziemny, cyfrowy rozsiewczy naziemny w multipleksie, rozsiewczy satelitarny, w sieciach telekomunikacyjnych innych niż wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego lub rozsiewczego satelitarnego oraz programów telewizyjnych rozpowszechnianych wyłącznie w systemie teleinformatycznym wyposażone w przyłącze sygnału fonicznego, pozwalające na jego pomiar w postaci analogowej w formie sygnału dwukanałowego lub wielokanałowego zmiksowanego do postaci dwukanałowej. W przypadku urządzenia do odbioru programu rozpowszechnianego w sposób cyfrowy rozsiewczy naziemny w multipleksie spełnia ono wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 18 grudnia 2009 r. w sprawie wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla urządzeń konsumenckich służących do odbioru cyfrowych naziemnych transmisji telewizyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 1742);

10) EBU (European Broadcasting Union) - należy przez to rozumieć Europejską Unię Nadawców;

11) ITU (International Telecommunication Union) - należy przez to rozumieć Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny;

12) dBFS (dB Full Scale) - należy przez to rozumieć jednostkę pomiarową poziomu szczytowego cyfrowego sygnału fonicznego. Wskaźnik przyrządu do pomiaru wartości szczytowej sygnałów cyfrowych powinien być wyskalowany w dB, a wartość 0 dBFS powinna oznaczać maksymalny poziom szczytowy sygnału;

13) LPCM (Linear Pulse Code Modulation) - należy przez to rozumieć metodę kodowania sygnału fonicznego w postaci cyfrowej.

2. Procedura pomiarowa

Nadawca w celu realizacji obowiązków, o których mowa w § 10 rozporządzenia, ma obowiązek stosować następującą procedurę pomiarową:

1) pomiaru głośności reklam i telesprzedaży oraz audycji dokonuje się za pomocą systemu pomiarowego podłączonego do przyłącza dwukanałowego analogowego sygnału fonicznego urządzenia odbiorczego;

2) urządzenie odbiorcze powinno być skonfigurowane tak, aby na wyjściowym przyłączu, o którym mowa w ppkt 1, uzyskać sygnał dwukanałowy odpowiadający treści audycji, reklam i telesprzedaży;

3) sygnał analogowy na wyjściu kanału fonicznego urządzenia odbiorczego może być poddany jedynie liniowej regulacji wzmocnienia i konwersji do postaci cyfrowej w formacie liniowym, minimum 16-bitowym LPCM z próbkowaniem 48 kHz tak, aby miernik cyfrowy o skali dBFS, o ile to możliwe, wskazywał wartość zbliżoną do -23 dBFS dla sygnału wypowiedzi słownej. Tak skalibrowane urządzenie odbiorcze i przetwornik analogowo-cyfrowy mogą być wykorzystane do rejestracji audycji w postaci plikowej (format liniowy *.wav). W celu odróżnienia reklam i telesprzedaży od audycji, rejestracji sygnału pochodzącego z kanału fonicznego może towarzyszyć rejestracja sygnału z kanału wizyjnego;

4) w celu weryfikacji wypełniania obowiązków określonych w § 10 rozporządzenia, za pomocą systemu pomiarowego dokonuje się pomiaru poziomu głośności odpowiednich fragmentów reklam i telesprzedaży oraz audycji utrwalonej w postaci pliku;

5) zmierzone poziomy głośności audycji wyprodukowanej przed emisją i audycji emitowanej w czasie rzeczywistym bądź z wykorzystaniem pętli opóźniającej oraz poziom głośności reklam i telesprzedaży porównuje się.

3. Sygnały testowe do kalibracji systemu pomiarowego

Nadawca obowiązany jest emitować sygnał zgodny z opisanymi w poniższej tabeli sygnałami testowymi, przeznaczonymi do kalibracji systemu pomiarowego wraz z oczekiwaną wartością uśrednionego poziomu głośności (I) w jednostkach LU i LUFS.

Lp.	Sygnał testowy	Oczekiwany wynik oraz akceptowane tolerancje
1	Sygnał 1 kHz, stereo, -23,0 dBFS (poziom szczytowy każdego z kanałów, sygnał w tej samej fazie jednocześnie w obu kanałach), czas trwania 20 s	I = -23,0 ±0,1 LUFS I = 0,0 ±0,1 LU
2	Sygnał 1 kHz, stereo, -33,0 dBFS (poziom szczytowy każdego z kanałów, sygnał w tej samej fazie jednocześnie w obu kanałach), czas trwania 20 s	I = -33,0 ±0,1 LUFS I = -10,0 ±0,1 LU
3	Sygnały 1 kHz, stereo, -36,0 dBFS (poziom szczytowy każdego z kanałów, sygnał w tej samej fazie jednocześnie w obu kanałach), czas trwania 10 s; -23,0 dBFS, czas trwania 60 s; -36,0 dBFS, czas trwania 10 s	I = -23,0 ±0,1 LUFS I = 0,0 ±0,1 LU
4	Sygnały 1 kHz, stereo, -75,0 dBFS (poziom szczytowy każdego z kanałów, sygnał w tej samej fazie jednocześnie w obu kanałach), czas trwania 10 s; -36,0 dBFS, czas trwania 10 s; -23,0 dBFS, czas trwania 60 s; -36,0 dBFS, czas trwania 10 s; - 75,0 dBFS, czas trwania 10 s	I = -23,0 ±0,1 LUFS I = 0,0 ±0,1 LU
5	Sygnały 1 kHz, stereo, -26,0 dBFS (poziom szczytowy każdego z kanałów, sygnał w tej samej fazie jednocześnie w obu kanałach), czas trwania 20 s; -20,0 dBFS, czas trwania 20 s; -26,0 dBFS, czas trwania 20 s	I = -23,0 ±0,1 LUFS I = 0,0 ±0,1 LU
6	Sygnał 1 kHz, stereo, -20,0 dBFS (poziom szczytowy każdego z kanałów, sygnał w tej samej fazie jednocześnie w obu kanałach), czas trwania 20 s	I = -20,0 ±0,1 LUFS I = 3,0 ±0,1 LU
7	Sygnał 1 kHz, stereo, -26,0 dBFS (poziom szczytowy każdego z kanałów, sygnał w tej samej fazie jednocześnie w obu kanałach), czas trwania 20 s	I = -26,0 ±0,1 LUFS I = -3,0 ±0,1 LU
8	Sygnał 1 kHz, stereo, -40,0 dBFS (poziom szczytowy każdego z kanałów, sygnał w tej samej fazie jednocześnie w obu kanałach), czas trwania 20 s	I = -40,0 ±0,1 LUFS I = -17,0 ±0,1 LU