§ 3. - Sposób poboru przez notariuszy podatku od spadków i darowizn, prowadzenie rejestru podatku oraz tryb wykonywania przez notariuszy czynności związanych z poborem podatku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.234.1968

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 2003 r.

§  3.

1. Notariusz określa w treści sporządzanych aktów notarialnych i na odpisach wydawanych stronom podstawę i sposób obliczenia podatku, w szczególności w przypadku:

1) darowizny - określa przedmiot darowizny, jej wartość, grupę podatkową wynikającą z osobistego stosunku łączącego obdarowanego z darczyńcą, kwotę pobranego podatku bądź podstawę prawną niepobrania podatku;

2) nieodpłatnego zniesienia współwłasności - określa przedmiot czynności, wartość rzeczy lub prawa majątkowego w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności przysługującego nabywcy przed jej zniesieniem, grupę podatkową wynikającą z osobistego stosunku łączącego zbywcę z nabywcą, kwotę pobranego podatku bądź podstawę prawną niepobrania podatku.

2. Jeżeli przedmiotem darowizny jest prawo majątkowe polegające na obowiązku świadczenia na rzecz nabywcy, a wartość tego świadczenia nie może być przy sporządzaniu aktu ustalona, notariusz nie oblicza i nie pobiera podatku, lecz jest obowiązany przesłać urzędowi skarbowemu odpis sporządzonego aktu w terminie dwóch tygodni od dnia dokonania czynności.