§ 7. - Sposób oznaczania w księdze hipotecznej (gruntowej) nieruchomości przejętych na cele reformy rolnej i sposób składania i przechowywania w sądzie wniosków oraz dokumentów dotyczących takich nieruchomości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.39.235

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 sierpnia 1946 r.

§ 7. Na obszarze mocy obowiązującej kodeksu cywilnego austriackiego do złożenia wniosku wraz z dokumentami stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia z dnia 26 marca 1916 r. o sądowym składaniu dokumentów celem nabycia praw rzeczowych na nieruchomościach i budowach, nie wpisanych do ksiąg gruntowych (Dz. u. p. aust. Nr 87), na obszarze mocy obowiązującej kodeksu Napoleona, tomu X cz. 1 Zwodu Praw i kodeksu cywilnego niemieckiego przepisy poniższe:

1) Dla każdej nieruchomości zakłada się oddzielne akta; założenie ich następuje z chwilą zgłoszenia wniosku o wpis.

2) Do akt należy składać wszelki pisma, dotyczące nieruchomości, a zwłaszcza wniosek urzędu ziemskiego wraz z dokumentami oraz postanowienie sądu o ich złożeniu. W karcie przeglądowej (§ 131 regulaminu ogólnego wewnętrznego urzędowania sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich - Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr 110, poz. 905) należy zaznaczyć krótką treść pisma i kartę akt.

3) Jeżeli dla nieruchomości, z której odłączono działkę, akta już zostały założone, zakłada się dla tej działki oddzielne akta i składa się do nich wniosek wraz z dokumentami oraz postanowienie sądu o złożeniu, czyniąc o tym wzmiankę w aktach nieruchomości, z której działkę odłączono.

4) Każde założenie akt wpisuje się do repertorium "Dh" (załącznik). Sygnatura akt odpowiadać powinna przepisowi § 123 powołanego w pkt 2 regulaminu ogólnego.

5) Właścicieli nieruchomości wpisuje się do ogólnego skorowidza właścicieli, przy czym należy odwołać się do akt zamiast do księgi hipotecznej (gruntowej).

6) Poza tym do spraw o złożenie wniosku wraz z dokumentami stosuje się odpowiednio obowiązujące na poszczególnych obszarach prawnych przepisy o postępowaniu hipotecznym.