§ 5. - Sposób określania gruntów rolnych i leśnych zagrożonych erozją oraz zasady i tryb przeciwdziałania erozji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.48.305

Akt utracił moc

Wersja od: 24 listopada 1972 r.

§  5.

1. Na podstawie wyników inwentaryzacji sporządza się plan kompleksowej ochrony gruntów rolnych i leśnych przed erozją, zwany dalej "planem kompleksowej ochrony", ustalający właściwy w danych warunkach sposób użytkowania gruntów.

2. W planie kompleksowej ochrony należy określić termin, warunki, sposoby i zadania w zakresie:

1) wprowadzania ustalonego sposobu użytkowania rolniczego lub leśnego gruntów,

2) dostosowania przestrzennego rozmieszczenia gruntów rolnych i leśnych oraz układu dróg do wymagań ochrony gleby przed erozją,

3) wykonania podstawowych i szczegółowych zabiegów przeciwerozyjnych,

4) obowiązków właścicieli gruntów,

a w odniesieniu do gruntów leżących w zlewni potoków górskich należy dodatkowo określić sposób zabudowy koryta wodnego.

3. Do podstawowych zabiegów przeciwerozyjnych zalicza się:

1) zabudowę wąwozów,

2) budowę zbiorników retencyjno-kolmatacyjnych,

3) budowę tarasów,

4) umocnienia dróg, rowów przydrożnych i rzek na terenach ulegających erozji,

5) zakładanie pasów zieleni ochronnej, biologiczną zabudowę potoków górskich i ich zlewni oraz biologiczną zabudowę koryt rzek i cieków wodnych,

6) rekultywację nieużytków.

4. Do szczegółowych zabiegów przeciwerozyjnych zalicza się:

1) wykonywanie zabiegów technicznych na użytkach rolnych (płotki, groble, rowy),

2) zakładanie trwałych użytków zielonych,

3) zakładanie sadów na zboczach,

4) zadrzewianie i zakrzewianie,

5) wprowadzanie przeciwerozyjnego układu pól,

6) zabiegi agromelioracyjne.

5. Projekt planu kompleksowej ochrony powinien być wykonany co najmniej w 2 wariantach użytkowania gruntów z określeniem wartości niezbędnych nakładów i przewidywanych efektów.