§ 1. - Sposób obliczania współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej przez odbiorcę przemysłowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.1485

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 sierpnia 2020 r.

§  1. 

1. Współczynnik intensywności zużycia energii elektrycznej określony w sposób wskazany w art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, zwanej dalej "ustawą", oznaczony symbolem "Ei", oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

C - koszty energii elektrycznej zużytej na własne potrzeby w trzech ostatnich latach poprzedzających rok realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, a w przypadku gdy działalność gospodarcza, o której mowa w art. 52 ust. 6 pkt 1 ustawy, jest wykonywana w okresie krótszym niż trzy lata, w okresie wykonywania tej działalności, wyrażone w złotych,

GVA - wartość dodaną brutto w trzech ostatnich latach poprzedzających rok realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, a w przypadku gdy działalność gospodarcza, o której mowa w art. 52 ust. 6 pkt 1 ustawy, jest wykonywana w okresie krótszym niż trzy lata, w okresie wykonywania tej działalności, wyrażoną w złotych.

2. Do kosztów energii elektrycznej zużytej na własne potrzeby, oznaczonych symbolem "C", o którym mowa w ust. 1, zalicza się koszty:

1) zakupu lub wytworzenia energii elektrycznej na własne potrzeby przez odbiorcę przemysłowego, w tym także:

a) uiszczoną opłatę, o której mowa w art. 95 ust. 1 ustawy, zwaną dalej "opłatą OZE",

b) koszty realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy,

c) opłaty za usługi dystrybucji lub przesyłania energii elektrycznej,

d) uiszczoną opłatę kogeneracyjną, o której mowa w art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 250 i 843);

2) udziału w systemie wsparcia odnawialnych źródeł energii w danym roku, oznaczone symbolem "Ui", o którym mowa w ust. 3, które odbiorca przemysłowy poniósłby, gdyby nie skorzystał z ulg, o których mowa w art. 53 ust. 1 ustawy;

3) udziału w systemie wsparcia odnawialnych źródeł energii w danym roku, oznaczone symbolem "Uoi". o którym mowa w ust. 4, które odbiorca przemysłowy poniósłby, gdyby nie skorzystał z ulg, o których mowa w art. 96 ust. 2 ustawy;

4) udziału w systemie wsparcia wysokosprawnej kogeneracji w danym roku, oznaczone symbolem "Uki". o którym mowa w ust. 5, które odbiorca przemysłowy poniósłby, gdyby nie skorzystał z ulg, o których mowa w art. 62 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji;

5) akcyzy od energii elektrycznej, które odbiorca przemysłowy poniósłby, gdyby nie skorzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722);

6) akcyzy od energii elektrycznej, które odbiorca przemysłowy poniósłby, gdyby nie skorzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31d ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

3. Koszty udziału w systemie wsparcia odnawialnych źródeł energii w danym roku, oznaczone symbolem "Ui", oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eui - udział ilości energii elektrycznej określony w art. 53 ust. 1 ustawy, w odniesieniu do którego został dla danego odbiorcy przemysłowego wykonany obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, w danym roku "i", wyrażony w procentach,

- udział, o którym mowa w art. 59 pkt 1 ustawy albo w przepisach wydanych na podstawie art. 60 ustawy, w danym roku "i", wyrażony w procentach,

- udział, o którym mowa w art. 59 pkt 2 ustawy albo w przepisach wydanych na podstawie art. 60 ustawy, w danym roku "i", wyrażony w procentach,

Ozjoi - jednostkową opłatę zastępczą oznaczoną symbolem Ozjo, o której mowa w art. 56 ust. 1 ustawy, obowiązującą w danym roku "i", wyrażoną w zł/MWh.

Ozjbi - jednostkową opłatę zastępczą, oznaczoną symbolem Ozjb, o której mowa w art. 56 ust. 1 ustawy, obowiązującą w danym roku "i", wyrażoną w zł/MWh.

Eoi - ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek przez odbiorcę przemysłowego w danym roku "i", wyrażoną w MWh.

4. Koszty udziału w systemie wsparcia odnawialnych źródeł energii w danym roku, oznaczone symbolem "Uoi", oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eui - udział ilości energii elektrycznej określony zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy, w odniesieniu do której została od danego odbiorcy przemysłowego pobrana opłata OZE, w danym roku "i", wyrażony w procentach,

SRi - stawkę opłaty OZE, o której mowa w art. 98 ust. 1 ustawy, obowiązującą w danym roku "i", wyrażoną w zł/MWh.

Eoi - ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek przez odbiorcę przemysłowego w danym roku "i", wyrażoną w MWh.

5. Koszty udziału w systemie wsparcia wysokosprawnej kogeneracji w danym roku, oznaczone symbolem "Uki", oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eui - udział ilości energii elektrycznej, określony zgodnie z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, w odniesieniu do której została od danego odbiorcy przemysłowego pobrana opłata kogeneracyjna, o której mowa w art. 60 ust. 1 tej ustawy, w danym roku "i", wyrażony w procentach,

SRki - stawkę opłaty kogeneracyjnej, określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 64 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, obowiązującą w danym roku "i", wyrażoną w zł/MWh,

Eoi - ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek przez odbiorcę przemysłowego w danym roku "i", wyrażoną w MWh.

6. Wartość dodaną brutto, oznaczoną symbolem "GVA", o którym mowa w ust. 1, oblicza się dla:

1) jednostek sporządzających rachunek zysków i strat zgodnie z art. 47 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568) w wariancie porównawczym - jako przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi pomniejszone o koszty działalności operacyjnej po wyłączeniu kosztów amortyzacji, wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń pracowniczych, powiększone o pozostałe przychody operacyjne oraz pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

2) jednostek sporządzających rachunek zysków i strat zgodnie z art. 47 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości w wariancie kalkulacyjnym - jako przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów pomniejszone o koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów, koszty sprzedaży oraz koszty ogólnego zarządu po wyłączeniu kosztów amortyzacji, wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń pracowniczych, powiększone o pozostałe przychody operacyjne oraz pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

3) jednostek sporządzających sprawozdania finansowe jednostki zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości na podstawie art. 45 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - jako przychody ze sprzedaży powiększone o pozostałe przychody, pomniejszone o koszty działalności operacyjnej po wyłączeniu kosztów amortyzacji oraz kosztów świadczeń pracowniczych, w tym kosztów wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń pracowniczych, oraz pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

4) jednostek niesporządzających sprawozdań finansowych jednostki zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości na podstawie art. 45 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - w sposób określony dla jednostek, o których mowa w pkt 1 albo 2.

7. Do obliczania współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej stosuje się dane rzeczywiste, a dla okresu od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim danych tych nie da się jeszcze ustalić, dane oszacowane na podstawie dostępnych wielkości z analogicznego okresu dwóch lat poprzedzających ten rok, przy uwzględnieniu okoliczności mających wpływ na zmianę warunków wykonywania działalności gospodarczej przez odbiorcę przemysłowego.