§ 2. - Sposób obliczania kosztu netto usługi telekomunikacyjnej wchodzącej w skład usługi powszechnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.1496

Akt obowiązujący
Wersja od: 31 października 2014 r.
§  2.
Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają:
1)
centrala lokalna - centralę telefoniczną, do której przyłączone są bezpośrednio lub pośrednio łącza abonenckie, zapewniającą komutację i taryfikację połączeń telefonicznych;
2)
grupa usług - usługi telekomunikacyjne, o których mowa w art. 81 ust. 3 pkt 1-3 ustawy, świadczone na obszarze nierentownym lub niezyskownym abonentom;
3)
nierentowny aparat publiczny lub inny nierentowny punkt dostępowy umożliwiający komunikację głosową - aparat publiczny lub inny punkt dostępowy umożliwiający komunikację głosową zlokalizowany na obszarze nierentownym, w tym przystosowany dla osób niepełnosprawnych;
4)
niezyskowny abonent - abonenta na obszarze rentownym, któremu przedsiębiorca wyznaczony nie świadczyłby usług telekomunikacyjnych, o których mowa w art. 81 ust. 3 pkt 1-3 ustawy, gdyby nie miał obowiązku ich świadczenia;
5)
obszar nierentowny:
a)
w przypadku świadczenia usług telekomunikacyjnych, o których mowa w art. 81 ust. 3 pkt 1-3 ustawy - obszar nie mniejszy niż obszar obsługiwany przez centralę lokalną, na którym różnica pomiędzy kosztami bezpośrednio związanymi ze świadczeniem tych usług a przychodami z ich świadczenia przyjmuje wartość dodatnią,
b)
w przypadku świadczenia usługi telekomunikacyjnej, o której mowa w art. 81 ust. 3 pkt 6 ustawy - gminę, w której różnica pomiędzy kosztami bezpośrednio związanymi ze świadczeniem tej usługi a przychodami z jej świadczenia przyjmuje wartość dodatnią;
6)
połączenia zastępcze - połączenia rozpoczęte i zakończone w innych zakończeniach sieci przedsiębiorcy wyznaczonego niż zakończenia, w których przedsiębiorca ten zaprzestał świadczenia:
a)
grupy usług,
b)
usługi, o której mowa w art. 81 ust. 3 pkt 6 ustawy, za pomocą nierentownych aparatów publicznych lub innych nierentownych punktów dostępowych umożliwiających komunikację głosową.