Sposób obliczania ilości energii pierwotnej odpowiadającej wartości świadectwa efektywności energetycznej oraz wysokość jednostkowej opłaty zastępczej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2012.1039

Akt utracił moc

Wersja od: 19 września 2012 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI¹⁾

z dnia 4 września 2012 r.

w sprawie sposobu obliczania ilości energii pierwotnej odpowiadającej wartości świadectwa efektywności energetycznej oraz wysokości jednostkowej opłaty zastępczej²⁾

Na podstawie art. 15 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551 oraz z 2012 r. poz. 951) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) wielkość i sposób obliczania ilości energii pierwotnej odpowiadającej wartości świadectwa efektywności energetycznej, które są obowiązani uzyskać i przedstawić do umorzenia przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej, zwanej dalej "ustawą";

2) sposób uwzględniania w kalkulacji cen energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego ustalanych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy:

a) kosztów uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy, zwanych dalej "świadectwami",

b) poniesionej opłaty zastępczej, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwanej dalej "opłatą zastępczą";

3) wysokość jednostkowej opłaty zastępczej, o której mowa w art. 12 ust. 5 ustawy;

4) współczynniki sprawności procesów przetworzenia energii pierwotnej w energię finalną.

§  2.

1. Ilość energii pierwotnej odpowiadająca wartości świadectwa, które jest obowiązane uzyskać i przedstawić do umorzenia przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy, oznaczoną symbolem , wyrażoną w tonach oleju ekwiwalentnego, oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

uⁿ - wskaźnik procentowy na dany rok (n) powstania obowiązku, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, zwany dalej "rokiem rozliczeniowym", w [%],

Pⁿ - kwotę przychodu ze sprzedaży energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego odbiorcom końcowym, osiągniętego za rok rozliczeniowy przez dane przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, pomniejszonego o kwoty i koszty, o których mowa w art. 12 ust. 4 ustawy, w [zł],

O_zj - wysokość jednostkowej opłaty zastępczej określoną w § 4, w [zł/toe].

2. Ilość energii pierwotnej odpowiadająca wartości świadectwa, które jest obowiązany uzyskać i przedstawić do umorzenia odbiorca końcowy, towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy, oznaczoną symbolem , wyrażoną w tonach oleju ekwiwalentnego, oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

uⁿ - wskaźnik procentowy na dany rok rozliczeniowy, w [%],

Tⁿ - kwotę transakcji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy, w [zł],

O_zj - wysokość jednostkowej opłaty zastępczej określoną w § 4, w [zł/toe].

3. W celu obliczenia ilości energii pierwotnej, o której mowa w ust. 1 i 2, wskaźnik procentowy, oznaczony symbolem uⁿ , na dany rok rozliczeniowy wynosi:

1) 1% w 2013 r.;

2) 1,5% w 2014 r.;

3) 1,5% w 2015 r.

§  3.

1. Koszty uzasadnione uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw lub poniesionej opłaty zastępczej uwzględnia się w kalkulacji cen energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego ustalanych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy, przyjmując, że każda jednostka energii elektrycznej, ciepła lub gazu, ziemnego, dla poszczególnych rodzajów energii, sprzedawana przez dane przedsiębiorstwo energetyczne odbiorcom końcowym jest w tej samej wysokości obciążona tymi kosztami.

2. Maksymalna wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1, uwzględnianych w kalkulacji cen energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego ustalanych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy, jest równa wysokości kosztów:

1) uzyskania świadectw, obliczonych według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

- maksymalny koszt uzasadniony uzyskania świadectw w danym roku rozliczeniowym, w [zł],

O_zj - wysokość jednostkowej opłaty zastępczej określoną w § 4, w [zł/toe],

- ilość energii pierwotnej wynikającą ze świadectw, które dane przedsiębiorstwo energetyczne planuje przedstawić do umorzenia w danym roku rozliczeniowym, w [toe];

2) opłaty zastępczej poniesionej w roku poprzedzającym rok sporządzania taryfy.

3. Ilość energii pierwotnej, oznaczonej symbolem , o której mowa w ust. 2, nie może być większa od ilości energii pierwotnej obliczonej według wzoru, o którym mowa w § 2 ust. 2, pomniejszonej o ilość energii pierwotnej odpowiadającej poniesionej opłacie zastępczej w roku poprzedzającym rok sporządzania taryfy.

§ 4. Wysokość jednostkowej opłaty zastępczej, o której mowa w art. 12 ust. 5 ustawy, oznaczona symbolem O_zj , wynosi 1.000 zł za tonę oleju ekwiwalentnego.

§ 5. Wartości współczynników sprawności procesów przetworzenia energii pierwotnej w energię finalną, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy, określa się oddzielnie dla energii elektrycznej, ciepła i gazu ziemnego, przyjmując, że są one równe odwrotności współczynników nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej, stosownie do wykorzystywanego paliwa lub źródła energii, i wynoszą:

1) 0,33 - dla energii elektrycznej dostarczanej z sieci elektroenergetycznej;

2) 0,83 - dla ciepła dostarczanego z sieci ciepłowniczej;

3) 0,91 - dla gazu ziemnego.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

______

¹⁾ Minister Gospodarki kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 248, poz. 1478).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/76/EWG (Dz. Urz. UE L 114 z 27.04.2006, str. 64).