Sposób obliczania dodatku wyrównawczego przysługującego pracownikom podejmującym pracę po uprzednim rozwiązaniu z nimi stosunku pracy z przyczyn zakładu pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1990.17.102

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1992 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ

z dnia 22 lutego 1990 r.

w sprawie sposobu obliczania dodatku wyrównawczego przysługującego pracownikom podejmującym pracę po uprzednim rozwiązaniu z nimi stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

Na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 i Nr 10, poz. 59) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Dodatek wyrównawczy przysługujący pracownikowi po podjęciu pracy w innym zakładzie pracy za wynagrodzeniem niższym niż otrzymywane w zakładzie, w którym nastąpiło rozwiązanie z nim stosunku pracy z przyczyn określonych w ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 i Nr 10, poz. 59), zwanej dalej "ustawą", oblicza się według zasad określonych w § 13 ust. 2 i 3 i § 14 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 18 grudnia 1974 r. w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz. U. Nr 51, poz. 334 i z 1976 r. Nr 40, poz. 238); przy ustalaniu wynagrodzenia pracownika w celu określenia dodatku wyrównawczego uwzględnia się składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za czas urlopu, z wyłączeniem deputatów i innych świadczeń w naturze.

2. Deputaty i inne świadczenia w naturze lub w ekwiwalencie pieniężnym za te świadczenia przysługują pracownikowi według zasad obowiązujących przy pracy, którą podjął po uprzednim rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn określonych w ustawie.

3. 1 Wynagrodzenie za jeden dzień według składników określonych w stawkach godzinowych albo za inny okres krótszy niż jeden miesiąc, zmienne składniki wynagrodzenia oraz wynagrodzenie miesięczne przysługujące pracownikowi bezpośrednio przed rozwiązaniem stosunku pracy przelicza się w okresie, o którym mowa w art. 8 ust. 5 ustawy - stosownie do miesięcznego wskaźnika wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w 6 podstawowych działach gospodarki narodowej, ogłaszanego przez Główny Urząd Statystyczny w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Statystycznego w terminie do 15 dnia następnego miesiąca - do dnia 15 lutego 1992 r. wskaźnik ten liczony jest na podstawie wynagrodzeń nie uwzględniających podatku dochodowego od osób fizycznych.

4. 2 Jeżeli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło przed dniem 1 stycznia 1992 r., to w celu obliczenia dodatku wyrównawczego w 1992 r. wynagrodzenie przysługujące bezpośrednio przed rozwiązaniem stosunku pracy podlega przeliczeniu w sposób określony w ust. 3 po uprzednim ustaleniu jego wysokości według wzorów zamieszczonych w załączniku nr 1 do zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 11 grudnia 1991 r. w sprawie sposobu przeliczenia wynagrodzeń i zasiłków z ubezpieczenia społecznego w związku z wprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych (Monitor Polski Nr 45, poz. 320).

§ 2. Przepis § 1 stosuje się także do pracownika, z którym stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn określonych w ustawie, a który podjął pracę w innym zakładzie pracy przed dniem wejścia w życie rozporządzenia.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 stycznia 1992 r. (Dz.U.92.9.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1992 r.

² § 1 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 stycznia 1992 r. (Dz.U.92.9.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1992 r.