§ 3. - Sposób i tryb zwalczania choroby pęcherzykowej świń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.40.237

Akt obowiązujący

Wersja od: 10 marca 2008 r.

§  3.

1. Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby w gospodarstwie, podejmuje niezwłocznie czynności mające na celu stwierdzenie albo wykluczenie choroby oraz zapobieżenie szerzeniu się choroby, w szczególności:

1) przeprowadza:

a) dochodzenie epizootyczne,

b) badanie kliniczne świń podejrzanych o chorobę lub zakażenie;

2) pobiera próbki do badań diagnostycznych w sposób określony w przepisach Unii Europejskiej⁴⁾ i wysyła je do laboratorium, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 842);

3) nakazuje:

a) posiadaczowi świń sporządzenie i aktualizowanie spisu wszystkich świń w gospodarstwie, w którym jest podawana liczba świń padłych, świń podejrzanych o chorobę lub zakażenie, a także liczba świń urodzonych od dnia podejrzenia wystąpienia choroby, i kontroluje ten spis podczas każdej wizyty w gospodarstwie,

b) zamknięcie świń w pomieszczeniach w miejscu uniemożliwiającym kontakt z pozostałymi gatunkami zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie,

c) zabezpieczenie produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych ze świń w okresie między prawdopodobnym wprowadzeniem choroby do gospodarstwa, ustalonym na podstawie dochodzenia epizootycznego, a zgłoszeniem podejrzenia wystąpienia choroby, w sposób uniemożliwiający szerzenie się choroby i sprawuje nadzór nad tym zabezpieczeniem,

d) stosowanie, w sposób określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w wejściach i wyjściach, we wjazdach i wyjazdach z gospodarstwa oraz z pomieszczeń lub innych miejsc, gdzie są utrzymywane świnie, mat odkażających nasączonych wskazanymi przez niego produktami biobójczymi w rozumieniu przepisów o produktach biobójczych, zwanych dalej "produktami biobójczymi",

e) zniszczenie zwłok świń oraz ubocznych produktów zwierzęcych pochodzących od tych świń, w sposób określony w rozporządzeniu (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 92, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1774/2002";

4) zakazuje bez jego zgody:

a) wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z gospodarstwa świń oraz zwierząt z gatunków innych niż świnie,

b) przemieszczania osób i środków transportu do gospodarstwa oraz z gospodarstwa, w którym są utrzymywane świnie podejrzane o chorobę lub zakażenie,

c) przemieszczania z gospodarstwa zwłok świń, produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych ze świń, ubocznych produktów zwierzęcych pochodzących od świń, materiału biologicznego świń, pasz, ściółki, nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, zwanych dalej "nawozami naturalnymi", oraz przedmiotów i sprzętu, które mogłyby spowodować rozprzestrzenianie czynnika zakaźnego wywołującego chorobę.

2. Powiatowy lekarz weterynarii, w uzasadnionych przypadkach, może wyrazić zgodę na przemieszczanie się osób lub wprowadzanie do gospodarstwa i wyprowadzanie z gospodarstwa zwierząt z gatunków innych niż świnie, produktów pochodzenia zwierzęcego, ubocznych produktów zwierzęcych, zwłok zwierzęcych, materiału biologicznego, pasz, ściółki, nawozów naturalnych oraz przedmiotów i sprzętu, które mogłyby spowodować rozprzestrzenianie czynnika zakaźnego wywołującego chorobę, określając sposób postępowania uniemożliwiający dalsze jego rozprzestrzenianie.

3. Powiatowy lekarz weterynarii może zastosować środki, o których mowa w ust. 1, w innych gospodarstwach, jeżeli położenie tych gospodarstw, ukształtowanie terenu, na którym się znajdują, lub kontakt z gospodarstwem, o którym mowa w ust. 1, wskazują na możliwość przeniesienia choroby do tych gospodarstw.

4. Środki określone w ust. 1 stosuje się w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 1, i gospodarstwach, o których mowa w ust. 3, do czasu wykluczenia choroby przez powiatowego lekarza weterynarii.

5. Jeżeli powiatowy lekarz weterynarii podejrzewa, że świnie utrzymywane w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 1, mogły zostać zakażone w wyniku przemieszczenia do tego gospodarstwa osób, zwierząt lub środków transportu, zakazuje przemieszczania tych świń do czasu przeprowadzenia, nie wcześniej niż przed upływem 28 dni od dnia prawdopodobnego wprowadzenia do gospodarstwa czynnika zakaźnego wywołującego chorobę, badania:

1) klinicznego świń, którego wynik nie wykazał objawów klinicznych choroby;

2) serologicznego próbek pobranych od reprezentatywnej grupy świń, którego wynik był ujemny.