§ 5. - Sposób i tryb umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.117.791

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 2006 r.

§  5.

1. Jeżeli wartość należności głównej nie przekracza dwudziestokrotności kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku poprzedzającym umorzenie, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" do celów naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, do umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności są uprawnieni:

1) kierownik państwowej jednostki budżetowej - w odniesieniu do należności przypadających jednostkom, o których mowa w § 1 pkt 1, z tym że w odniesieniu do należności Skarbu Państwa o charakterze cywilnoprawnym, wynikających ze stosunków prawnych, w zakresie których właściwy jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa - uprawniony jest ten minister;

2) kierownik państwowego zakładu budżetowego - w odniesieniu do należności przypadających jednostce, o której mowa w § 1 pkt 2;

3) zarząd jednostki samorządu terytorialnego, w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych - w odniesieniu do należności związanych z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami.

2. Jeżeli wartość należności głównej jest wyższa niż kwota, o której mowa w ust. 1, oraz w odniesieniu do należności przypadającej państwowym funduszom celowym bez względu na jej wysokość, do umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności jest uprawniony dysponent części budżetowej, w rozumieniu art. 103 ust. 1 i 4 ustawy o finansach publicznych.