Rozdział 5 - Doprowadzanie osób przez funkcjonariuszy Straży Granicznej - Sposób i tryb postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień przez funkcjonariuszy Straży Granicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2009.190.1476

Akt utracił moc

Wersja od: 23 stycznia 2014 r.

Rozdział  5

Doprowadzanie osób przez funkcjonariuszy Straży Granicznej

§  18.

1. Doprowadzenie osób przez funkcjonariuszy jest realizowane na podstawie nakazu doprowadzenia.

2. Wzór nakazu doprowadzenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Osoby są doprowadzane przez funkcjonariuszy, którzy pełnią służbę w pomieszczeniach przeznaczonych dla osób zatrzymanych albo w komórkach właściwych w sprawach konwojowo-ochronnych jednostek organizacyjnych Straży Granicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w § 20.

4. Gdy doprowadzenie osób przez funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 3, jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, osoby te są doprowadzane przez funkcjonariuszy przeszkolonych w zakresie doprowadzeń, wyznaczonych imiennie przez zarządzającego doprowadzenie.

5. Gdy doprowadzenie osób jest realizowane także na obszarze wykraczającym poza zasięg terytorialny jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, której funkcjonariusze doprowadzają osoby, powiadamia się o tym niezwłocznie jednostki organizacyjne Straży Granicznej oraz jednostki organizacyjne Policji, w których zasięgu terytorialnym doprowadzenie jest dokonywane.

6. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 5, dokonuje zarządzający doprowadzenie, o którym mowa w § 19, lub funkcjonariusz, który w zakresie swoich obowiązków jest odpowiedzialny za organizację doprowadzenia.

7. W uzasadnionych przypadkach, gdy powiadomienie, o którym mowa w ust. 5, nie może być dokonane przez osoby, o których mowa w ust. 6, powiadomienia dokonuje funkcjonariusz dowodzący konwojem.

§ 19. Doprowadzenie osób zarządzają:

1) kierownik jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub jego zastępca, z wyłączeniem komendanta ośrodka szkolenia Straży Granicznej i jego zastępcy,

2) kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej właściwej w sprawach prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych albo kierownik jej komórki wewnętrznej,

3) kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej właściwej do spraw cudzoziemców albo kierownik jej komórki wewnętrznej,

4) kierownik komórki organizacyjnej komendy oddziału Straży Granicznej właściwej w sprawach prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych lub jego zastępca,

5) kierownik komórki organizacyjnej komendy oddziału Straży Granicznej właściwej do spraw cudzoziemców lub jego zastępca,

6) kierownik komórki organizacyjnej komendy oddziału Straży Granicznej właściwej w sprawach organizowania pobytu cudzoziemcom w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia lub jego zastępca,

6a) 8 kierownik komórki organizacyjnej ośrodka Straży Granicznej właściwej w sprawach prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych lub jego zastępca,

7) dyżurny operacyjny oddziału Straży Granicznej,

7a) 9 dyżurny operacyjny ośrodka Straży Granicznej,

8) dyżurny operacyjny, kierownik zmiany lub funkcjonariusz wykonujący zadania kierownika zespołu służby granicznej w placówce Straży Granicznej,

9) dowódca jednostki pływającej Straży Granicznej

- zwani dalej "zarządzającymi doprowadzenie".

§  20.

1. Nakaz doprowadzenia nie jest wymagany w przypadku, gdy doprowadzane są osoby zatrzymane przez funkcjonariuszy:

1) pełniących służbę, którzy:

a) dokonali zatrzymania i zgody na doprowadzenie udzielił komendant placówki Straży Granicznej, jego zastępca, kierownik zmiany lub funkcjonariusz wykonujący zadania kierownika zespołu służby granicznej placówki Straży Granicznej,

b) zostali wyznaczeni przez komendanta placówki Straży Granicznej, jego zastępcę, kierownika zmiany lub funkcjonariusza wykonującego zadania kierownika zespołu służby granicznej placówki Straży Granicznej, jeżeli doprowadzenie w sposób, o którym mowa w lit. a, jest niemożliwe lub znacznie utrudnione;

2) wchodzących w skład załogi jednostki pływającej Straży Granicznej, wyznaczonych przez dowódcę tej jednostki, gdy doprowadzają osoby zatrzymane:

a) na pokładzie jednostki pływającej Straży Granicznej,

b) na pokładzie statku, na którym zatrzymano te osoby, jeżeli przyjęcie osób zatrzymanych na pokład jednostki pływającej Straży Granicznej jest niemożliwe lub znacznie utrudnione oraz gdy zachodzą przesłanki do zmuszenia statku, na którego pokładzie zatrzymano te osoby, do zawinięcia do wskazanego portu;

3) którzy dokonali zatrzymania w toku realizacji czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych, administracyjnych lub administracyjno-porządkowych.

2. Wyznaczenie funkcjonariuszy do doprowadzenia osób lub udzielenie im zgody na doprowadzenie rejestruje się w dokumentacji służbowej.

§  21.

1. Doprowadzenie osób rozpoczyna się po ich zatrzymaniu przez funkcjonariuszy lub przekazaniu funkcjonariuszom.

2. Doprowadzeniem osób kieruje funkcjonariusz:

1) wskazany w nakazie doprowadzenia jako dowódca,

2) wyznaczony na dowódcę przez:

a) komendanta placówki Straży Granicznej, jego zastępcę, kierownika zmiany lub funkcjonariusza wykonującego zadania kierownika zespołu służby granicznej placówki Straży Granicznej - w przypadku, o którym mowa w § 20 ust. 1 pkt 1,

b) dowódcę jednostki pływającej Straży Granicznej - w przypadku, o którym mowa w § 20 ust. 1 pkt 2,

c) zarządzającego doprowadzenie - w przypadku, o którym mowa w § 20 ust. 1 pkt 3

- zwany dalej "dowódcą".

2a. 10 Obowiązek uprzedzenia osoby doprowadzanej, o którym mowa w art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. poz. 628 i 1165 oraz z 2014 r. poz. 24), przed rozpoczęciem doprowadzania realizuje dowódca.

3. Dowódca w chwili rozpoczęcia doprowadzenia osób w szczególności:

1) sprawdza tożsamość osób doprowadzanych;

2) sprawdza zgodność przekazanych mu dowodów rzeczowych i depozytu z dokumentacją zawierającą ich wykaz;

3) poleca funkcjonariuszom sprawdzenie, czy osoby doprowadzane posiadają przy sobie broń lub inne przedmioty niebezpieczne mogące w szczególności służyć do popełnienia czynu zabronionego albo przedmioty mogące stanowić dowody w postępowaniu lub podlegające przepadkowi, a w przypadku posiadania broni lub takich przedmiotów - ich odebranie.

4. Po dokonaniu czynności, o których mowa w ust. 3, dowódca:

1) zapewnia bezpieczeństwo osób doprowadzanych, funkcjonariuszy i innych osób przez wyznaczenie zadań funkcjonariuszom dokonującym doprowadzenia, w tym wyznaczenie funkcjonariuszy imiennie odpowiedzialnych za poszczególne osoby doprowadzane;

2) zapewnia wyposażenie i uzbrojenie funkcjonariuszy odpowiednie do mogących zaistnieć zagrożeń, w tym w środki łączności, broń palną, środki przymusu bezpośredniego, kamizelki kuloodporne, kaski ochronne, opatrunki osobiste i środki ochronne przed zakażeniem chorobami zakaźnymi;

3) wskazuje funkcjonariuszom realizującym doprowadzenie osób, wobec których stosuje się wzmożone środki ostrożności;

4) informuje bezpośredniego przełożonego, dostępnymi środkami łączności, o każdorazowej zmianie trasy doprowadzenia osób;

5) przekazuje informacje o osobie doprowadzanej, które mogą mieć wpływ na stan bezpieczeństwa podczas wykonywania pozostałych czynności lub podczas pobytu w pomieszczeniach dla osób zatrzymanych, a w przypadku cudzoziemców również w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia.

5. Dowódca może odmówić wykonania doprowadzenia osób, jeżeli podczas przejmowania osób ujawniono dodatkowe okoliczności mogące mieć bezpośredni wpływ na prawidłowy przebieg doprowadzenia lub bezpieczeństwo jego uczestników.

6. O odmowie wykonania doprowadzenia dowódca niezwłocznie informuje bezpośredniego przełożonego, który powiadamia o tym fakcie zarządzającego doprowadzenie.

7. W przypadku odmowy wykonania doprowadzenia osób, dowódca sporządza notatkę służbową zawierającą opis okoliczności uzasadniających odmowę i przekazuje ją zarządzającemu doprowadzenie osób za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego.

§  22.

1. Doprowadzenie osób przy użyciu samochodu specjalnego (więźniarki) jest realizowane przez co najmniej dwóch funkcjonariuszy.

2. Jeżeli zachodzą okoliczności uniemożliwiające doprowadzenie osób samochodem specjalnym (więźniarką), osoby mogą być doprowadzane innymi środkami transportu Straży Granicznej, publicznego transportu zbiorowego, z wyłączeniem środków komunikacji miejskiej, lub pieszo.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, liczba funkcjonariuszy powinna być większa od liczby osób doprowadzanych.

§  23.

1. Osoby doprowadzane samochodem specjalnym (więźniarką) umieszcza się w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych.

2. Po umieszczeniu osób w samochodzie specjalnym (więźniarce), w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych, funkcjonariusze zajmują przeznaczone dla nich miejsca, a dowódca zajmuje siedzenie obok kierowcy.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach funkcjonariusze, po uprzednim przekazaniu broni palnej dowódcy, mogą zająć miejsca w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych.

§ 24. Osoby doprowadzane samochodem osobowym umieszcza się na tylnym siedzeniu, pomiędzy funkcjonariuszami, w sposób uniemożliwiający odebranie funkcjonariuszom broni palnej.

§  25.

1. Osoby doprowadzane autobusem umieszcza się na siedzeniach najbardziej oddalonych od drzwi, przy oknach. Funkcjonariusze zajmują siedzenia znajdujące się obok siedzeń zajmowanych przez te osoby, w sposób uniemożliwiający odebranie funkcjonariuszom broni palnej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dwie osoby można umieścić na siedzeniach znajdujących się obok siebie. Funkcjonariusze zajmują siedzenia znajdujące się obok lub bezpośrednio za siedzeniami zajmowanymi przez osoby doprowadzane.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, dowódca zajmuje miejsce znajdujące się obok lub bezpośrednio za siedzeniami zajmowanymi przez funkcjonariuszy.

§ 26. Osoby doprowadzane pociągiem powinno się umieszczać tyłem do kierunku jazdy, pomiędzy funkcjonariuszami, w sposób uniemożliwiający odebranie funkcjonariuszom broni palnej. Dowódca zajmuje miejsce obok siedzenia zajętego przez jednego z funkcjonariuszy.

§  27.

1. Podczas doprowadzenia funkcjonariusze wykonują polecenia dowódcy, a ponadto w szczególności:

1) obserwują zachowanie osób doprowadzanych;

2) uniemożliwiają kontaktowanie się osób doprowadzanych między sobą lub z innymi osobami;

3) nie udzielają informacji o osobach doprowadzanych innym osobom;

4) nie prowadzą rozmów z osobami doprowadzanymi;

5) nie pozostawiają osób doprowadzanych bez nadzoru lub pod nadzorem innych osób;

6) nie zdejmują osobie doprowadzanej kajdanek lub prowadnicy bez zgody dowódcy;

7) nie wykonują czynności niezwiązanych z realizacją doprowadzenia.

2. Dowódca odnotowuje w notatniku służbowym istotne zdarzenia mające wpływ na przebieg doprowadzenia.

§  28.

1. Gdy doprowadzane są osoby, co do których zachodzi podejrzenie, że mogą dokonać zamachu na życie lub zdrowie własne, funkcjonariusza lub innych osób, podjąć próbę ucieczki albo w przypadku osób zachowujących się agresywnie, stosuje się następujące wzmożone środki ostrożności:

1) wyznaczenie większej liczby funkcjonariuszy lub funkcjonariuszy przeszkolonych do realizacji zadań mających na celu zabezpieczenie działań Straży Granicznej;

2) doprowadzenie wyłącznie samochodem specjalnym (więźniarką).

2. Gdy zachodzi podejrzenie, że podczas doprowadzenia może dojść do ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osób doprowadzanych, co najmniej jeden z funkcjonariuszy może zostać uzbrojony w broń maszynową.

3. W przypadku ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osób doprowadzanych, dowódca zarządza umieszczenie osób doprowadzanych w miejscu najbardziej bezpiecznym i uniemożliwiającym ucieczkę oraz organizuje obronę.

§ 29. Gdy osoby doprowadzane są poddawane badaniom lekarskim, dowódca lub upoważniony przez niego funkcjonariusz zapewnia warunki uniemożliwiające im ucieczkę z miejsca prowadzenia badań. W tym celu dowódca lub upoważniony przez niego funkcjonariusz może zwrócić się o pomoc do najbliższej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub jednostki organizacyjnej Policji.

§  30.

1. W przypadku ucieczki osób doprowadzanych dowódca zarządza umieszczenie pozostałych osób doprowadzanych w miejscu uniemożliwiającym ucieczkę i organizuje bezpośredni pościg.

2. Wobec osób doprowadzanych, których ucieczkę udaremniono, stosuje się środki ostrożności, o których mowa w § 28 ust. 1.

§ 31. W przypadkach określonych w § 28 ust. 3 i § 30 ust. 1 dowódca powiadamia niezwłocznie najbliższą jednostkę organizacyjną Straży Granicznej lub jednostkę organizacyjną Policji i w razie potrzeby zwraca się do niej o pomoc.

§  32.

1. Jeżeli podczas doprowadzenia osób zajdą okoliczności uniemożliwiające kontynuację doprowadzenia, dowódca, wykorzystując dostępne środki łączności, niezwłocznie zawiadamia bezpośredniego przełożonego, który powiadamia o tym fakcie zarządzającego doprowadzenie.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dowódca sporządza pisemny meldunek o okolicznościach uniemożliwiających kontynuację doprowadzenia osób i przekazuje go zarządzającemu doprowadzenie osób za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego.

§ 33. Doprowadzenie osób realizowane na podstawie nakazu doprowadzenia kończy się z chwilą uzyskania w nakazie pisemnego potwierdzenia dokonania tej czynności.

⁸ § 19 pkt 6a dodany przez § 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia z dnia 3 stycznia 2014 r. (Dz.U.2014.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 stycznia 2014 r.

⁹ § 19 pkt 7a dodany przez § 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia z dnia 3 stycznia 2014 r. (Dz.U.2014.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 stycznia 2014 r.

¹⁰ § 21 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 3 stycznia 2014 r. (Dz.U.2014.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 stycznia 2014 r.