Społeczna opieka nad zabytkami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.56.508

Akt utracił moc
Wersja od: 15 maja 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KULTURY
z dnia 8 kwietnia 2002 r.
w sprawie społecznej opieki nad zabytkami.

Na podstawie art. 71 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i z 2002 r. Nr 25, poz. 253) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa szczegółowy zakres, organizację i formy działania społecznej opieki nad zabytkami.
1. 
Społeczną opiekę nad zabytkami sprawują społeczni opiekunowie zabytków, zwani dalej "opiekunami", wpisani na listę społecznej opieki nad zabytkami, którą prowadzi zarząd powiatu.
2. 
Opiekunem może być osoba fizyczna, która wystąpiła z wnioskiem do zarządu powiatu o nadanie jej uprawnień opiekuna wybranego zabytku lub wybranej grupy zabytków, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych oraz wiedzę w zakresie ochrony zabytków.
3. 
Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, może również wystąpić osoba prawna, której cele statutowe przewidują realizację zadań związanych z ochroną zabytków.
4. 
Osobom zorganizowanym w instytucjach, stowarzyszeniach lub szkołach mogą być nadane uprawnienia opiekunów dla wybranego przez nich zabytku lub wybranej grupy zabytków, jeżeli osoby te wystąpią z wnioskiem o nadanie im uprawnień opiekuna i spełniają wymagania określone w ust. 2.
5. 
Działalność opiekuna nie może wynikać z jego obowiązków służbowych.
1. 
Uprawnienia opiekuna nadaje zarząd powiatu właściwego dla miejsca położenia zabytku.
2. 
Zarząd powiatu nadaje uprawnienia, o których mowa w ust. 1, po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków.
3. 
Opinia, o której mowa w ust. 2, powinna potwierdzać w szczególności posiadanie przez wnioskodawcę wiedzy w zakresie ochrony zabytków niezbędną do sprawowania funkcji opiekuna.
4. 
Zarząd powiatu zawiadamia opiekuna o wpisaniu go na listę społecznej opieki nad zabytkami, przesyłając odpis zawiadomienia do wiadomości właścicielowi i użytkownikowi zabytku oraz właściwemu wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków.
1. 
Zarząd powiatu na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków cofa opiekunowi uprawnienia, jeżeli opiekun nie wypełnia należycie swoich obowiązków.
2. 
Zarząd powiatu cofa opiekunowi uprawnienia, jeżeli opiekun przestał spełniać wymagania określone w § 2 ust. 2.
3. 
Na wniosek opiekuna zarząd powiatu cofa nadane mu uprawnienia.
4. 
W wypadkach, o których mowa w ust. 1-3, zarząd powiatu skreśla opiekuna z listy społecznej opieki nad zabytkami i zawiadamia o tym właściciela i użytkownika zabytku oraz właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków.
1. 
Osobie fizycznej, będącej opiekunem, zarząd powiatu wydaje legitymację opiekuna, która zawiera zdjęcie opiekuna, jego imię, nazwisko i miejsce zamieszkania, wskazanie zabytku lub grupy zabytków powierzonych opiece, datę wydania legitymacji oraz podpis z podaniem imienia i nazwiska, a także stanowiska służbowego osoby uprawnionej do wydania legitymacji.
2. 
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do opiekunów, o których mowa w § 2 ust. 4.
3. 
Osobie prawnej, będącej opiekunem, zarząd powiatu wydaje zaświadczenie, które zawiera informację o nadaniu uprawnień opiekuna, jej nazwę i siedzibę, wskazanie zabytku lub grupy zabytków powierzonych opiece, datę wydania zaświadczenia oraz podpis z podaniem imienia i nazwiska, a także stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania zaświadczenia.
1. 
Opiekun:
1)
zawiadamia zarząd powiatu i wojewódzkiego konserwatora zabytków o zagrożeniach mogących powstać lub powstałych dla zabytku,
2)
występuje do wojewódzkiego konserwatora zabytków o zastosowanie środków zmierzających do usunięcia zagrożenia dla zabytku.
2. 
Opiekun może:
1)
uczestniczyć w kontrolach stanu zachowania zabytku i jego oględzinach przeprowadzanych przez wojewódzkiego konserwatora zabytków,
2)
korzystać z dokumentacji zabytku prowadzonej przez wojewódzkiego konserwatora zabytków,
3)
udzielać ustnych pouczeń osobie naruszającej przepisy dotyczące ochrony zabytków,
4)
popularyzować wiedzę o historycznym, naukowym lub artystycznym znaczeniu zabytku,
5)
zwracać się o pomoc do funkcjonariuszy Policji i straży gminnej (straży miejskiej) przy wykonywaniu swoich obowiązków.
3. 
Zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, opiekun wykonuje w stosunku do zabytku lub grupy zabytków powierzonych jego opiece.
1. 
W swojej działalności opiekun stosuje się do wskazań wojewódzkiego konserwatora zabytków.
2. 
Opiekun składa raz w roku zarządowi powiatu i wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków sprawozdanie ze swojej działalności.
1. 
Opiekun sprawuje swoją funkcję nieodpłatnie.
2. 
W wypadku odbycia podróży na zlecenie zarządu powiatu lub wojewódzkiego konserwatora zabytków opiekunowi przysługuje zwrot kosztów tej podróży oraz diety w wysokości i na zasadach określonych w przepisach dotyczących zasad oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, ze środków finansowych odpowiednio zarządu powiatu lub wojewódzkiego konserwatora zabytków.
Traci moc zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 stycznia 1963 r. w sprawie społecznej opieki nad zabytkami (Monitor Polski Nr 17, poz. 97).
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.