§ 31. - Specjalizacje lekarzy i lekarzy stomatologów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.83.905

Akt utracił moc
Wersja od: 19 października 2004 r.
§  31.
1. 62
Lekarz ubiegający się o uznanie równoważności tytułu specjalisty uzyskanego za granicą występuje z wnioskiem do ministra właściwego do spraw zdrowia, za pośrednictwem Centrum.
2.
Do wniosku należy dołączyć:
1)
odpis prawa wykonywania zawodu,
2)
potwierdzenie uprawnienia do wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa w kraju, w którym uzyskał tytuł specjalisty,
3)
oryginał dokumentu o nadaniu tytułu specjalisty,
4)
dokument zawierający dane o miejscu odbycia szkolenia specjalizacyjnego, okresie jego trwania i programie,
5)
informacje o sposobie i trybie złożenia egzaminu lub innej formie potwierdzenia nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych,
6)
zaświadczenia o miejscu, okresie trwania i rodzaju czynności zawodowych wykonywanych po uzyskaniu tytułu specjalisty.
3.
Minister właściwy do spraw zdrowia uznaje równoważność tytułu specjalisty uzyskanego za granicą, jeżeli na podstawie przedstawionych przez lekarza dokumentów stwierdzi, że okres trwania szkolenia oraz formy nabywania wiedzy i umiejętności praktycznych odpowiadają w istotnych elementach programowi specjalizacji w danej specjalności w Rzeczypospolitej Polskiej, albo odmawia uznania tego tytułu.
4. 63
Minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje decyzję, o której mowa w ust. 3, na podstawie opinii Dyrektora Centrum, wynikającej z oceny merytorycznej wniosku lekarza wydanej przez zespół ekspertów powołany przez niego, w skład którego wchodzą lekarze posiadający tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny:
1)
konsultant krajowy lub jego przedstawiciel,
2)
dwaj lekarze posiadający tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego,
3)
przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej,
4)
przedstawiciel towarzystwa naukowego właściwego dla dziedziny medycyny, w której lekarz ubiega się o uznanie równoważności tytułu specjalisty.
5. 64
Lekarz ubiegający się o uznanie równoważności tytułu specjalisty uzyskanego za granicą, na podstawie opinii zespołu, o którym mowa w ust. 4, może zostać skierowany na wniosek Dyrektora Centrum przez ministra właściwego do spraw zdrowia na staż adaptacyjny, trwający nie dłużej niż 3 miesiące, w jednostce organizacyjnej prowadzącej specjalizację w danej dziedzinie medycyny, wskazanej przez ten zespół, który powinien być zakończony uzyskaniem opinii zawodowej, wystawionej przez kierownika właściwej komórki organizacyjnej tej jednostki.
6.
Staż adaptacyjny, o którym mowa w ust. 5, lekarz odbywa na podstawie umowy o pracę ze wskazaną jednostką organizacyjną albo umowy o odbycie stażu adaptacyjnego zawartej z tą jednostką, na warunkach określonych w umowie.
7.
W sytuacji określonej w ust. 5 minister właściwy do spraw zdrowia uznaje równoważność tytułu specjalisty uzyskanego za granicą lub odmawia uznania tego tytułu, biorąc pod uwagę również opinię zawodową, o której mowa w ust. 5.
8.
Minister właściwy do spraw zdrowia uznaje lub odmawia uznania tytułu specjalisty uzyskanego za granicą za równoważny z tytułem specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze decyzji administracyjnej.
62 § 31 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 16 lit. a) rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2001 r. (Dz.U.01.148.1661) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 2001 r.
63 § 31 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 16 lit. b) rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2001 r. (Dz.U.01.148.1661) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 2001 r.
64 § 31 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 16 lit. c) rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2001 r. (Dz.U.01.148.1661) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 2001 r.