§ 6. - Specjalizacje lekarzy i lekarzy stomatologów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.31.302

Akt utracił moc

Wersja od: 31 stycznia 2000 r.

§  6.

1. Specjalizacja może być prowadzona przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115), zwanej dalej "ustawą", po uzyskaniu wpisu na listę prowadzoną przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, jeżeli odpowiadają następującym warunkom:

1) mają w swojej strukturze organizacyjnej oddziały szpitalne lub inne komórki organizacyjne o profilu odpowiadającym prowadzonej specjalizacji, a w przypadku prowadzenia specjalizacji w dziedzinie medycyny rodzinnej - ośrodki kształcenia lekarza rodzinnego,

2) zatrudniają w oddziałach szpitalnych lub w komórkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 1, co najmniej dwóch lekarzy z tytułem specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny,

3) posiadają sprzęt i aparaturę medyczną niezbędną do realizacji zadań określonych programem specjalizacji,

4) udzielają świadczeń zdrowotnych umożliwiających zrealizowanie programu specjalizacji,

5) posiadają odpowiedni sprzęt i bazę dydaktyczną.

2. Informację zawierającą dane określone w ust. 1 pkt 1-5 oraz dane o podmiotach organizacyjnych, w których będą odbywane staże kierunkowe, jednostka organizacyjna przedstawia Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej, który na tej podstawie określa maksymalną liczbę miejsc szkoleniowych dla poszczególnych specjalizacji w tej jednostce, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Specjalizacji Lekarskich.

3. Staże kierunkowe mogą być prowadzone przez jednostki organizacyjne wpisane na listę, o której mowa w ust. 1, lub przez osoby fizyczne posiadające zezwolenie na prowadzenie kształcenia podyplomowego lekarzy, wydane przez właściwą okręgową izbę lekarską, w trybie określonym w odrębnych przepisach.