Specjalizacja z zakresu organizacji pomocy społecznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.21.187

Akt utracił moc
Wersja od: 10 czerwca 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 26 lutego 1999 r.
w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej.

Na podstawie art. 51a ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa minimum programowe specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, podmioty uprawnione do prowadzenia specjalizacji oraz tryb postępowania w nadawaniu specjalizacji.
1.
Specjalizacja z zakresu organizacji pomocy społecznej, zwana dalej "specjalizacją", przeznaczona jest dla osób kierujących lub przygotowujących się do kierowania jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej.
2.
Dla specjalizacji, o której mowa w ust. 1, ustala się minimum programowe, zawierające niżej wymienione bloki tematyczne oraz liczbę godzin przeznaczonych do ich realizacji:
1)
współczesne kierunki rozwoju polityki społecznej - 10 godzin,
2)
pomoc społeczna jako instytucja, w tym zasady finansowania pomocy społecznej - 20 godzin,
3)
wybrane zagadnienia prawne z zakresu prawa rodzinnego, karnego penitencjarnego, administracyjnego, prawa pracy, zabezpieczenia społecznego, systemu prawnego pomocy społecznej - 30 godzin,
4)
wybrane elementy socjologii oraz teorii organizacji i zarządzania - 20 godzin,
5)
kierowanie i zarządzanie superwizyjne w pomocy społecznej - 20 godzin,
6)
metody statystyczne w pomocy społecznej - 10 godzin,
7)
etyka pracy socjalnej - 10 godzin,
8)
instytucje i organizacje realizujące cele pomocy społecznej z uwzględnieniem organizacji pozarządowych - 10 godzin,
9) 1
zadania jednostek organizacyjnych pomocy społecznej:
a)
gminy - 25 godzin,
b)
powiatu - 30 godzin,
c)
samorządu województwa - 5 godzin,
10)
pomoc społeczna wobec różnych kategorii podopiecznych - 20 godzin,
11) 2
(skreślony).
Ukończenie studiów podyplomowych, w których programie uwzględniono minimum programowe określone w § 2 ust. 2, jest równoznaczne z uzyskaniem przez absolwentów tych studiów specjalizacji.
Specjalizację mogą prowadzić, po uzyskaniu zgody Ministra Pracy i Polityki Socjalnej:
1) 3
publiczne dzienne policealne szkoły pracowników służb społecznych - dla kadry kierowniczej pomocy społecznej posiadającej wykształcenie średnie,
2)
Instytut Rozwoju Służb Społecznych - dla kadry kierowniczej pomocy społecznej posiadającej wykształcenie wyższe lub średnie,

zwane dalej "podmiotami uprawnionymi".

1.
Podmioty uprawnione prowadzące specjalizację, o których mowa w § 4, powołują komisje egzaminacyjne do spraw specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, zwane dalej "komisjami". W skład komisji wchodzą specjaliści z dziedziny pomocy społecznej i praktycy pracy socjalnej.
2.
Do zadań komisji należy podejmowanie decyzji o dopuszczeniu kandydata do egzaminu końcowego oraz przeprowadzanie egzaminów końcowych.
1.
Dla uzyskania specjalizacji jest wymagane:
1)
napisanie pracy dyplomowej na wybrany temat i przyjęcie jej przez kierownika specjalizacji,
2)
zaliczenie minimum programowego określonego dla tej specjalizacji,
3)
złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu końcowego przed komisją, o której mowa w § 5 ust. 1.
2.
Uzyskanie specjalizacji podmiot uprawniony potwierdza dyplomem, który powinien w szczególności zawierać:
1)
imię, nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia uczestnika specjalizacji,
2)
wykaz bloków tematycznych oraz liczbę godzin ich realizacji,
3)
numer i datę decyzji komisji o uzyskaniu specjalizacji,
4)
numer rejestru, o którym mowa w § 7 pkt 4,
5)
podpisy przewodniczącego i członków komisji,
6)
pieczęć urzędową podmiotu wydającego dyplom.
Podmioty uprawnione prowadzące specjalizację obowiązane są posiadać dokumentację związaną z prowadzeniem specjalizacji, w tym:
1)
program nauczania,
2)
dzienniki zajęć,
3)
protokoły przebiegu egzaminów,
4)
rejestr wydanych dyplomów.
1.
Przepisy § 6 stosuje się także do osób, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia rozpoczęły specjalizację w Centrum Rozwoju Służb Społecznych i ukończyły tę specjalizację w Instytucie Rozwoju Służb Społecznych.
2.
Przepis § 6 ust. 2 stosuje się także do osób, które przed dniem 29 marca 1997 r. otrzymały zaświadczenie o ukończeniu specjalizacji, wydane przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego lub Centrum Rozwoju Służb Społecznych.
Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 5 marca 1997 r. w sprawie specjalizacji w zakresie organizacji pomocy społecznej (Dz. U. Nr 24, poz. 126).
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1 § 2 ust. 2 pkt 9 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 10 maja 2001 r. (Dz.U.01.52.548) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 czerwca 2001 r.
2 § 2 ust. 2 pkt 11 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 10 maja 2001 r. (Dz.U.01.52.548) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 czerwca 2001 r.
3 § 4 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 10 maja 2001 r. (Dz.U.01.52.548) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 czerwca 2001 r.