Rozdział 4 - Mianowanie na stopnie wojskowe - Służba wojskowa żołnierzy zawodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.7.38

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 2004 r.

Rozdział  4

Mianowanie na stopnie wojskowe

§  27.
Na pierwszy stopień wojskowy mianuje:
1) 16
w korpusie oficerów zawodowych - na podstawie art. 76 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205) - Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Obrony Narodowej;
2)
w korpusie chorążych zawodowych - Minister Obrony Narodowej;
3)
w korpusie podoficerów zawodowych - dowódca (szef) uprawniony do powoływania podoficerów do zawodowej służby wojskowej.
§  28.
Słuchacza szkoły kształcącej kandydatów na oficerów zawodowych, który nie ukończył nauki w tej szkole oraz nie złożył z wynikiem pomyślnym egzaminu końcowego, mianuje się na stopień młodszego chorążego (młodszego chorążego marynarki), jeżeli jego wniosek o powołanie do służby stałej w korpusie chorążych został rozpatrzony pozytywnie.
§  29.
Słuchacza szkoły kształcącej kandydatów na chorążych zawodowych, który nie ukończył nauki w tej szkole oraz nie złożył z wynikiem pomyślnym egzaminu końcowego, mianuje się na stopień plutonowego (bosmanmata), jeżeli jego wniosek o powołanie do służby stałej w korpusie podoficerów został rozpatrzony pozytywnie.
§  30.
1.
Na stopień podporucznika mianuje się, w związku z powołaniem do służby kontraktowej w trybie art. 17 ust. 1 ustawy, osobę posiadającą wyższe wykształcenie bądź szczególne kwalifikacje, o których mowa w art. 35 ust. 4 ustawy.
2.
Na stopień młodszego chorążego (młodszego chorążego marynarki) lub plutonowego (bosmanmata) mianuje się, w związku z powołaniem do służby kontraktowej, żołnierzy spełniających warunki określone odpowiednio w art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. b) i c) lub pkt 3 ustawy.
§  31.
1. 17
W celu skierowania chorążego zawodowego lub podoficera zawodowego na egzamin na oficera, dowódca jednostki wojskowej przesyła do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr wniosek żołnierza i dołącza jego akta personalne.
2. 18
Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, w zależności od potrzeb Sił Zbrojnych, kwalifikuje żołnierza do egzaminu na oficera we właściwej wyższej szkole wojskowej, a w razie nieuwzględnienia wniosku - odmawia zakwalifikowania żołnierza do takiego egzaminu.
3.
Egzamin na oficera organizuje komendant wyższej szkoły wojskowej według obowiązujących programów szkolenia.
4.
O terminie egzaminu na oficera komendant wyższej szkoły wojskowej zawiadamia dowódcę jednostki wojskowej co najmniej na trzy miesiące przed terminem egzaminu. Dowódca jednostki wojskowej zawiadamia o tym żołnierza co najmniej na dwa miesiące przed terminem egzaminu i kieruje na egzamin.
§  32.
1.
Na kolejne stopnie wojskowe do stopnia pułkownika (komandora) włącznie mianuje się żołnierzy zawodowych, z uwzględnieniem warunków określonych w art. 29 ustawy, w ramach danego korpusu kadry zawodowej, raz w roku, z okazji Święta Wojska Polskiego.
2.
Mianowanie żołnierza zawodowego w drodze wyróżnienia może nastąpić w innym terminie niż określony w ust. 1.
§  33.
Dowódca jednostki wojskowej przedstawia wniosek o mianowanie żołnierza zawodowego na kolejny stopień wojskowy, do stopnia kapitana (kapitana marynarki) włącznie - w formie wykazów zbiorczych, a na kolejne stopnie wojskowe, do stopnia pułkownika (komandora) włącznie - w formie indywidualnych wniosków.
§  34.
Żołnierz zawodowy będący słuchaczem akademii wojskowej może być mianowany w czasie studiów na kolejny stopień wojskowy, jeżeli posiada kwalifikacje do pełnienia służby na stanowisku służbowym o stopniu etatowym, na który ma być mianowany, i spełnia warunki określone w art. 29 ustawy.
§  35. 19
Na kolejny stopień wojskowy mianuje:
1)
oficera zawodowego od stopnia porucznika (porucznika marynarki) do stopnia pułkownika (komandora) włącznie - Minister Obrony Narodowej;
2)
chorążego zawodowego i podoficera zawodowego - dowódca, który wyznaczył żołnierza na stanowisko służbowe.
§  36.
1.
Mianowanie, z zastrzeżeniem przypadków określonych w art. 76 ust. 4 i 6 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, następuje rozkazem personalnym uprawnionego dowódcy (szefa).
2.
Dniem mianowania żołnierza zawodowego na kolejny stopień wojskowy jest data rozkazu personalnego o mianowaniu, jeżeli w rozkazie nie został określony inny dzień mianowania.
3.
Żołnierza, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. c) oraz pkt 3 lit. c) ustawy, powołanego do służby kontraktowej, mianuje się na pierwszy stopień wojskowy w odpowiednim korpusie z dniem rozpoczęcia pełnienia służby kontraktowej.
§  37.
Przełożony, który wystąpił z wnioskiem o mianowanie żołnierza, jest obowiązany niezwłocznie powiadomić organ, do którego wystąpił z tym wnioskiem, o ujawnionych faktach powodujących niezasadność mianowania.
§  38.
1. 20
W razie zastosowania wobec żołnierza zawodowego prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego obniżenia stopnia wojskowego, fakt ten dla celów ewidencyjnych podaje w rozkazie personalnym w stosunku do:
1) 21
oficera - dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr;
2) 22
chorążego zawodowego i podoficera zawodowego - dowódca, który wyznaczył żołnierza na stanowisko służbowe.
3) 23
(skreślony).
2. 24
Żołnierzowi zawodowemu, któremu obniżono stopień wojskowy, okres służby w posiadanym stopniu wojskowym, wymagany do mianowania na wyższy stopień wojskowy, o którym mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy, biegnie od dnia uprawomocnienia się wyroku sądu, w którym zastosowano ten środek karny.
3.
Fakt odzyskania lub przywrócenia stopnia wojskowego podaje w rozkazie personalnym odpowiedni organ wojskowy określony w ust. 1.
16 § 27 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 27 maja 2002 r. (Dz.U.02.71.660) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 czerwca 2002 r.
17 § 31 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
18 § 31 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
19 § 35 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 27 maja 2002 r. (Dz.U.02.71.660) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 czerwca 2002 r.
20 § 38 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
21 § 38 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
22 § 38 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia z dnia 27 maja 2002 r. (Dz.U.02.71.660) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 czerwca 2002 r.
23 § 38 ust. 1 pkt 3 skreślony przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia z dnia 27 maja 2002 r. (Dz.U.02.71.660) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 czerwca 2002 r.
24 § 38 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.