Rozdział 10 - Zwalnianie z zawodowej służby wojskowej - Służba wojskowa żołnierzy zawodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.7.38

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 2004 r.

Rozdział  10

Zwalnianie z zawodowej służby wojskowej

§  122.
Z zawodowej służby wojskowej zwalniają, w wypadkach określonych w art. 75, 76 ust. 1 lub ust. 3 i art. 77 ust. 1:
1)
Minister Obrony Narodowej - oficerów;
2) 50
dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, dowódca okręgu wojskowego, dowódca korpusu, Szef Wojskowych Służb Informacyjnych i Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej - chorążych zawodowych i podoficerów zawodowych w przypadkach, gdy pełnią służbę w podległych im jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 3;
3) 51
dowódca dywizji, flotylii i brygady niewchodzącej w skład dywizji, komendant wyższej szkoły wojskowej oraz dowódca Garnizonu Warszawa - podoficerów zawodowych w przypadkach, gdy pełnią służbę w podległych im jednostkach wojskowych;
4) 52
dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - pozostałych chorążych zawodowych i podoficerów zawodowych w przypadkach, gdy pełnią służbę w Ministerstwie Obrony Narodowej, jednostkach wojskowych niewymienionych w pkt 2 i 3 albo na stanowiskach służbowych w jednostkach organizacyjnych poza działem obrony narodowej.
§  123.
1. 53
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej następuje rozkazem personalnym (wydanym w formie zbiorowej lub indywidualnej) Ministra Obrony Narodowej lub dowódcy (szefa) wymienionego w § 122 pkt 2-4, zwanych dalej "organem zwalniającym".
2.
Rozkaz personalny lub wyciąg z tego rozkazu, sporządzonego w formie zbiorowej, organ zwalniający przesyła do dowódcy jednostki wojskowej, w której zwalniany żołnierz zawodowy pełnił służbę.
§  124.
Dowódca jednostki wojskowej doręcza rozkaz personalny lub wyciąg z tego rozkazu zwalnianemu żołnierzowi zawodowemu. Żołnierz zawodowy potwierdza podpisem otrzymanie rozkazu (wyciągu), podając jednocześnie datę jego otrzymania.
§  125.
1.
Żołnierza zawodowego, który utracił obywatelstwo polskie lub nabył obywatelstwo innego państwa, zwalnia się na podstawie art. 75 ust. 1 pkt 1 ustawy z zawodowej służby wojskowej z dniem wydania orzeczenia o utracie obywatelstwa polskiego lub z dniem nabycia obywatelstwa innego państwa.
2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, w przypadkach określonych w ust. 1, stanowi orzeczenie o utracie obywatelstwa polskiego lub stwierdzenie nabycia obywatelstwa innego państwa przez organ właściwy do orzekania w sprawach obywatelstwa.
§  126.
1.
W razie ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności żołnierza do zawodowej służby wojskowej, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, zwalnia go od wykonywania obowiązków służbowych. Fakt zwolnienia od wykonywania obowiązków służbowych dowódca jednostki wojskowej stwierdza w rozkazie.
2.
Dowódca jednostki wojskowej przedstawia zatwierdzone orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej, stwierdzające trwałą niezdolność żołnierza do zawodowej służby wojskowej, organowi zwalniającemu, a w przypadku, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy, wraz z wnioskiem o przeniesienie żołnierza zawodowego w stan nieczynny lub o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej - organowi wojskowemu określonemu odpowiednio w § 65 lub § 122.
3. 54
Organ zwalniający żołnierza z przyczyn, o których mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2-4, 6 i 8 oraz ust. 2 ustawy, wydaje rozkaz personalny o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej z urzędu, gdy dowódca jednostki wojskowej nie wystąpi z wnioskiem wymienionym w ust. 2, § 127 ust. 2, § 128, 130, 139 ust. 4 i § 147 ust. 1.
§  127.
1.
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza, który osiągnął wiek określony w art. 75 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy, następuje z dniem osiągnięcia odpowiedniego wieku.
2.
Na sześć miesięcy przed osiągnięciem przez żołnierza zawodowego wieku, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 ustawy, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe, występuje z wnioskiem o zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej.
§  128.
W razie otrzymania dwóch kolejnych niedostatecznych ogólnych ocen w opiniach służbowych, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, niezwłocznie występuje z wnioskiem o zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Do wniosku dołącza się akta personalne żołnierza zawodowego.
§  129.
1.
Zwolnienie żołnierza zawodowego ze służby kontraktowej, jeżeli nie nastąpi zawarcie kolejnego kontraktu lub powołanie do służby stałej, następuje w dniu określonym w kontrakcie.
2.
Fakt zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby kontraktowej stwierdza się w rozkazie dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni tę służbę. Rozkazu personalnego o zwolnieniu nie wydaje się.
§  130.
W razie niewyrażenia przez żołnierza w służbie kontraktowej zgody na wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe (art. 75 ust. 1 pkt 6 ustawy), dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, przesyła do organu zwalniającego wniosek o zwolnienie, wraz z oświadczeniem żołnierza o niewyrażeniu zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe, oraz akta personalne żołnierza.
§  131.
1.
Wypowiedzenie stosunku służbowego przez żołnierza zawodowego uważa się za dokonane, jeżeli zostało doręczone za pokwitowaniem w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.
2.
Wypowiedzenie stosunku służbowego przez organ zwalniający uważa się za dokonane, jeżeli zostało doręczone za pokwitowaniem żołnierzowi zawodowemu.
3.
Wycofanie wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, może nastąpić na pisemny wniosek strony, z zgodą drugiej strony (organu zwalniającego lub żołnierza), do której było skierowane.
§  132.
1.
Wypowiedzenie stosunku służbowego przez żołnierza zawodowego, w przypadku określonym w art. 75 ust. 1 pkt 7 ustawy, następuje w formie pisemnej i powinno zawierać oświadczenie woli żołnierza wskazujące jednoznacznie na zamiar wypowiedzenia przez niego stosunku służbowego.
2.
Żołnierz zawodowy wnosi wypowiedzenie stosunku służbowego do organu zwalniającego.
3.
Do wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej dołącza pisemną informację o faktach mających wpływ na realizację wypowiedzenia, a w szczególności, czy żołnierz pełni służbę obowiązkową, odbywa okres próbny oraz czy otrzymał osobną kwaterę stałą.
4. 55
W przypadku wniesienia przez żołnierza zawodowego wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1, organ zwalniający wydaje dla celów ewidencyjnych rozkaz personalny o zwolnieniu żołnierza, w którym określa datę zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej wynikającą z wypowiedzenia.
5. 56
Rozkaz, o którym mowa w ust. 4, w przypadku zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej w okresie pełnienia przez niego służby obowiązkowej dodatkowo określa:
1)
zastrzeżenie, że wypowiedzenie będzie skuteczne, jeżeli żołnierz przekaże do dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej przydzieloną mu osobną kwaterę stałą,
2)
informację o konieczności zwrotu równowartości kosztów zakwaterowania, wyżywienia i umundurowania otrzymanych w czasie studiów lub nauki, o ile żołnierz nie został zwolniony z obowiązku zwrotu tych kosztów w trybie § 136.
6. 57
W przypadku niespełnienia warunku przekazania kwatery, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, dowódca jednostki wojskowej zawiadamia o tym fakcie organ zwalniający, który wydaje - dla celów ewidencyjnych - rozkaz personalny stwierdzający wygaśnięcie rozkazu o zwolnieniu tego żołnierza.
§  133-136. 58
(uchylone).
§  137.
1.
Dokonanie wypowiedzenia stosunku służbowego przez organ wojskowy może nastąpić w przypadkach określonych w art. 78 ust. 2 ustawy na wniosek dowódcy jednostki wojskowej skierowany do organu zwalniającego żołnierza z zawodowej służby wojskowej.
2. 59
Jeżeli organ zwalniający (w odniesieniu do oficerów - dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr) uznał zasadność wniosku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje wypowiedzenia stosunku służbowego; uznanie zasadności wypowiedzenia z przyczyn określonych w art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy nie może nastąpić, jeżeli żołnierzowi zawodowemu właściwy organ wojskowy nie zaproponował dwukrotnie (w odrębnych terminach) objęcia równorzędnego lub wyższego stanowiska służbowego, a żołnierz na piśmie odmówił ich przyjęcia; dwa egzemplarze wypowiedzenia przesyła się dowódcy jednostki wojskowej.
3.
Dowódca jednostki wojskowej doręcza żołnierzowi zawodowemu za pokwitowaniem odbioru wypowiedzenie określające datę, od której biegnie okres wypowiedzenia.
4.
Egzemplarz wypowiedzenia z potwierdzeniem, o którym mowa w ust. 3, dowódca jednostki wojskowej przesyła do organu zwalniającego w celu wydania - dla celów ewidencyjnych - rozkazu personalnego o zwolnieniu tego żołnierza z zawodowej służby wojskowej.
5.
Rozliczenie, o którym mowa w § 159, następuje na podstawie wyciągu z rozkazu o zwolnieniu przed dniem upływu okresu wypowiedzenia.
§  138.
1.
Z wnioskiem o skrócenie okresu wypowiedzenia może wystąpić żołnierz zawodowy lub organ zwalniający. Wniosek taki może być zgłoszony w wypowiedzeniu stosunku służbowego, o którym mowa w § 132 lub 137, albo w trakcie okresu wypowiedzenia.
2.
W przypadku skrócenia okresu wypowiedzenia ustala się datę zwolnienia żołnierza. Oświadczenia woli żołnierza i organu zwalniającego w tym przedmiocie składa się na piśmie.
3.
Przed upływem skróconego okresu wypowiedzenia muszą być spełnione ustawowe warunki zwolnienia oraz dokonane czynności określone w § 155 i 160.
§  139.
1.
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej wskutek upływu okresu próbnego, określone w art. 75 ust. 1 pkt 8 ustawy, następuje, jeżeli żołnierz zawodowy najpóźniej na jeden miesiąc przed końcem okresu próbnego złoży pisemne oświadczenie o zamiarze rozwiązania stosunku służbowego lub dowódca jednostki wojskowej w tym samym terminie wręczy żołnierzowi wyciąg z rozkazu o jego zwolnieniu.
2.
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej niezwłocznie przesyła wraz z aktami personalnymi bezpośrednio do:
1) 60
Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego - jeżeli złożył je oficer;
2)
właściwego organu zwalniającego - jeżeli złożył je chorąży lub podoficer.
3.
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, dowódca jednostki wojskowej zwalnia żołnierza zawodowego z dniem upływu okresu próbnego także wówczas, gdy nie otrzymał wyciągu z rozkazu o zwolnieniu żołnierza.
4.
W celu zwolnienia żołnierza zawodowego z upływem okresu próbnego dowódca jednostki wojskowej występuje z wnioskiem o zwolnienie do organów wojskowych wymienionych w ust. 2, najpóźniej na trzy miesiące przed upływem okresu próbnego.
§  140. 61
 
1.
Żołnierza zawodowego, wobec którego zastosowano prawomocnym wyrokiem sądu środek karny pozbawienia praw publicznych lub degradacji, zwalnia się z zawodowej służby wojskowej z dniem uprawomocnienia się wyroku.
2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej stanowi prawomocny wyrok sądu.
§  141. 62
 
1.
Żołnierza zawodowego, którego pozbawiono posiadanego stopnia oficerskiego, wyższego niż stopień pułkownika (komandora), zwalnia się z zawodowej służby wojskowej z dniem wydania przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej postanowienia o pozbawieniu tego stopnia wojskowego.
2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej stanowi postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o pozbawieniu stopnia wojskowego.
§  142.
1. 63
Żołnierza zawodowego, który:
1)
zmarł lub został uznany za zmarłego albo
2)
zaginął

- skreśla z ewidencji rozkazem personalnym w odniesieniu do oficerów dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, a w odniesieniu do chorążych zawodowych i podoficerów zawodowych - organ zwalniający.

2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o skreśleniu z ewidencji stanowi:
1)
w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 - akt zgonu lub orzeczenie sądu o uznaniu za zmarłego;
2)
w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2, gdy nie może być jeszcze wydane orzeczenie sądu o uznaniu za zmarłego - postanowienie prokuratora wojskowego o zawieszeniu postępowania karnego, prowadzonego w sprawie zaginięcia żołnierza zawodowego w okolicznościach, które wskazują, że żołnierz nie żyje.
§  143. 64
 
1.
Żołnierza zawodowego, wobec którego zastosowano prawomocnym wyrokiem sądu środek karny wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego, zwalnia się z zawodowej służby wojskowej z dniem uprawomocnienia się wyroku.
2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej stanowi prawomocny wyrok sądu.
§  144.
1.
Żołnierza zawodowego ukaranego karą dyscyplinarną usunięcia z zawodowej służby wojskowej zwalnia się rozkazem personalnym właściwego dowódcy (szefa), uprawnionego do zwolnienia żołnierza z tej służby.
2. 65
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej stanowi prawomocne orzeczenie o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej.
§  145.
Żołnierza zawodowego skazanego prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego), bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, zwalnia się rozkazem personalnym wydanym na podstawie prawomocnego wyroku sądu.
§  146.
W celu zwolnienia żołnierza w służbie stałej, który osiągnął w posiadanym stopniu wojskowym wiek określony w art. 76 ust. 1 pkt 1 ustawy, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, występuje do organu zwalniającego z wnioskiem o zwolnienie.
§  147.
1.
W razie skazania żołnierza zawodowego prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) w przypadkach nie wymienionych w art. 75 ust. 1 pkt 12 ustawy, dowódca jednostki wojskowej, po otrzymaniu prawomocnego wyroku o skazaniu, występuje do organu zwalniającego, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 2, z wnioskiem o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej; do wniosku załącza się wyrok.
2.
W przypadku gdy przestępstwo żołnierza nie zostało popełnione z niskich pobudek albo w razie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) lub darowania tej kary na podstawie amnestii, dowódca jednostki wojskowej może wystąpić z wnioskiem o pozostawienie żołnierza zawodowego w służbie.
§  148.
W razie prawomocnego ukarania żołnierza zawodowego przez organ właściwego samorządu zawodowego karą zawieszenia albo pozbawienia prawa wykonywania zawodu lub specjalności zawodowej (art. 76 ust. 1 pkt 4 ustawy), dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, w razie braku możliwości wykorzystania go na innym stanowisku służbowym, występuje do organu zwalniającego z wnioskiem o zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Do wniosku dołącza się prawomocne orzeczenie stwierdzające ukaranie przez samorząd zawodowy oraz akta personalne żołnierza.
§  149.
Z wnioskiem o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza w służbie stałej w przypadku, o którym mowa w art. 76 ust. 3 ustawy, może wystąpić dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, jeżeli żołnierz nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego z tytułu wysługi lat oraz wyraził pisemną zgodę na zwolnienie.
§  150.
Z wnioskiem o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza w służbie stałej odbywającego okres próbny lub żołnierza w służbie kontraktowej w ramach pierwszego kontraktu może wystąpić dowódca jednostki wojskowej w przypadkach określonych w art. 77 ust. 1 ustawy, dołączając opinię służbową lub dokumenty stwierdzające chorobę żołnierza.
§  151. 66
W razie uchylenia prawomocnego wyroku sądu, w którym zastosowano środek karny wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego, albo uchylenia wymierzonej przez organ właściwego samorządu zawodowego kary zawieszenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu albo specjalności zawodowej, przywrócenie do zawodowej służby wojskowej może nastąpić na wniosek żołnierza, jeżeli spełnia on wymogi w zakresie wieku oraz zdolności fizycznej i psychicznej.
§  152.
Żołnierzy zawodowych zajmujących stanowisko prokuratora, sędziego sądu wojskowego lub sędziego Izby Wojskowej Sądu Najwyższego nie można zwolnić z zawodowej służby wojskowej przed zwolnieniem z zajmowanych przez nich stanowisk służbowych.
§  153.
Rozkaz personalny o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej wykonuje:
1)
dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni służbę;
2) 67
dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - w stosunku do żołnierza zawodowego pełniącego służbę na stanowisku służbowym w jednostce organizacyjnej poza Ministerstwem Obrony Narodowej.
§  154.
1.
W przypadku zwolnienia z zawodowej służby wojskowej żołnierza, do którego zastosowano tymczasowe aresztowanie albo odbywającego karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego), wyciąg z rozkazu personalnego o zwolnieniu przesyła się do jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, a ponadto:
1) 68
w odniesieniu do żołnierzy zawodowych, wobec których zastosowano tymczasowe aresztowanie - do sądu, który zastosował ten środek zapobiegawczy;
2)
w odniesieniu do żołnierzy zawodowych odbywających karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) - do sądu wojskowego, który wydał wyrok w pierwszej instancji.
2.
Dowódca jednostki wojskowej, wykonujący rozkaz o zwolnieniu, doręcza za pokwitowaniem tymczasowo aresztowanemu lub skazanemu żołnierzowi zawodowemu wyciąg z rozkazu personalnego o zwolnieniu go z zawodowej służby wojskowej.
§  155.
1. 69
Zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 75 ust. 1 pkt 1, 3, 5, 5a, 7, 8, 9 i 10 ustawy, powinno nastąpić z dniem określonym w rozkazie o zwolnieniu.
2.
W razie gdy z ważnych powodów dowódca jednostki wojskowej nie może wykonać rozkazu o zwolnieniu w terminie określonym w ust. 1, informuje niezwłocznie o tym organ zwalniający, podając faktyczne przyczyny.
3.
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, decyzję ostateczną określającą termin zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej podejmuje organ zwalniający.
§  156.
Zasady kierowania do wojskowej komisji lekarskiej żołnierzy, w stosunku do których jest wykonywany rozkaz o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, określają odrębne przepisy, z tym że skierowanie takiego żołnierza przez dowódcę jednostki wojskowej wykonującego ten rozkaz następuje na wniosek żołnierza. Skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej nie wpływa na rozliczenie żołnierza z jednostką wojskową oraz zwolnienie go z zawodowej służby wojskowej w terminach określonych w § 155.
§  157.
Jeżeli żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej przebywa w wojskowym zakładzie opieki zdrowotnej, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz ten ostatnio pełnił służbę, przesyła komendantowi tego zakładu wyciąg z rozkazu personalnego o zwolnieniu oraz zaświadczenie o rozliczeniu żołnierza.
§  158.
Wykonanie rozkazu personalnego o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej żołnierza przebywającego na leczeniu w wojskowym zakładzie opieki zdrowotnej następuje niezwłocznie.
§  159.
W ramach rozliczenia związanego ze zwolnieniem żołnierza z zawodowej służby wojskowej dowódca jednostki wojskowej w szczególności odbiera od niego broń osobistą i inne uzbrojenie oraz wyekwipowanie, dokumenty służbowe, a także wyposażenie wojskowe, wydane mu na czas pełnienia służby, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.
§  160.
1.
Najpóźniej w dniu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej żołnierz otrzymuje wszystkie przysługujące mu należności pieniężne, wynikające ze stosunku służbowego.
2.
Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej wydaje się przysługujące mu dokumenty zgodnie z odrębnymi przepisami.
§  161.
1.
Dniem zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej jest dzień określony w decyzji (rozkazie) o zwolnieniu, z zastrzeżeniem przepisu § 155 ust. 3. Skierowanie do wojskowej komendy uzupełnień następuje w dniu zwolnienia.
2.
Dniem zwolnienia z zawodowej służby wojskowej żołnierza, o którym mowa w ust. 1, odbywającego karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) oraz w stosunku do którego zastosowano tymczasowe aresztowanie, jest dzień doręczenia mu wyciągu z rozkazu personalnego o zwolnieniu z tej służby.
§  162.
Dowódca jednostki wojskowej, wykonujący rozkaz o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej, wysyła niezwłocznie do Departamentu Kadr i szkolnictwa Wojskowego oraz organów prowadzących ewidencję żołnierza meldunek o zwolnieniu żołnierza.
50 § 122 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 15 lit. a) rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
51 § 122 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 15 lit. a) rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
52 § 122 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 15 lit. b) rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
53 § 123 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
54 § 126 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
55 § 132 ust. 4:

- został uznany za niezgodny z art. 32 Konstytucji RP oraz art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U.97.10.55), a tym samym jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 lutego 1999 r. (Dz.U.98.20.182). Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc z dniem 10 marca 1999 r.

- dodany przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia z dnia 5 października 1999 r. (Dz.U.99.82.925) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 października 1999 r.

56 § 132 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia 5 października 1999 r. (Dz.U.99.82.925) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 października 1999 r.
57 § 132 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia z dnia 5 października 1999 r. (Dz.U.99.82.925) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 października 1999 r.
58 § 133-136 uchylone przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 9 stycznia 2003 r. (Dz.U.03.7.83) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 lutego 2003 r.
59 § 137 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
60 § 139 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r. Jednakże zmiana nie została naniesiona na tekst, gdyż wyrazy Dyrektor Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego nie występują w wymienionym przepisie.
61 § 140 zmieniony przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
62 § 141 zmieniony przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
63 § 142 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
64 § 143 zmieniony przez § 1 pkt 19 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
65 § 144 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
66 § 151 zmieniony przez § 1 pkt 21 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
67 § 153 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
68 § 154 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 22 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.
69 § 155 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 2002 r. (Dz.U.02.5.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lutego 2002 r.