Rozdział 9 - Zwalnianie z zawodowej służby wojskowej - Służba wojskowa żołnierzy zawodowych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1992.60.305
Akt utracił moc Wersja od: 24 lutego 1996 r.
Rozdział 9
Zwalnianie z zawodowej służby wojskowej
Zwalnianie z zawodowej służby wojskowej
§ 134.
Z zawodowej służby wojskowej zwalniają:1)
oficerów - Minister Obrony Narodowej, a w przypadkach określonych w § 137 ust. 3, § 138 ust. 3, § 153 ust. 5, § 154 ust. 3, § 155 ust. 4, § 157 ust. 3 i § 159 ust. 2 - Szef Departamentu Kadr;2)
chorążych - wiceminister obrony narodowej (sekretarz i podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej), Szef Sztabu Generalnego WP, Szef Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego WP, Główny Inspektor Obrony Terytorialnej, Główny Kwatermistrz WP, Główny Inspektor Techniki WP, Szef Departamentu Wychowania WP, Szef Wojskowych Służb Informacyjnych, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, Komendant Akademii Obrony Narodowej lub dowódca okręgu wojskowego (rodzaju sił zbrojnych) - w zależności od podległości lub podporządkowania kadrowego jednostki wojskowej, w której pełnią służbę, a Szef Departamentu Kadr - chorążych pełniących służbę w pozostałych jednostkach wojskowych podległych bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej oraz chorążych pełniących służbę na stanowiskach służbowych w jednostkach organizacyjnych poza Ministerstwem Obrony Narodowej;3)
podoficerów - dowódca korpusu, flotylli, dywizji, brygady, komendant wyższej szkoły wojskowej, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego, w zależności od podległości lub podporządkowania kadrowego jednostki wojskowej, w której pełnią służbę, a w przypadku innej podległości - dowódca (szef) wymieniony w pkt 2.§ 135.
1.
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej następuje rozkazem personalnym (w formie zbiorowej lub indywidualnej) Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Departamentu Kadr albo dowódcy (szefa) wymienionego w § 134 pkt 2 i 3, zwanego dalej "organem zwalniającym".2.
Rozkaz personalny lub wyciąg z tego rozkazu sporządzony w formie zbiorowej organ zwalniający przesyła do dowódcy jednostki wojskowej, w której zwalniany żołnierz zawodowy pełni służbę.§ 136.
Dowódca jednostki wojskowej doręcza rozkaz personalny lub wyciąg z tego rozkazu zwalnianemu żołnierzowi zawodowemu. Żołnierz zawodowy potwierdza podpisem otrzymanie rozkazu (wyciągu), podając jednocześnie datę jego otrzymania.§ 137.
1.
Żołnierza zawodowego, który utracił obywatelstwo polskie lub nabył obywatelstwo innego państwa, zwalnia się na podstawie art. 75 ust. 1 pkt 1 ustawy z zawodowej służby wojskowej z dniem wydania orzeczenia o utracie obywatelstwa polskiego lub z dniem nabycia obywatelstwa innego państwa.2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, w przypadkach określonych w ust. 1, stanowi orzeczenie o utracie obywatelstwa polskiego lub stwierdzenie nabycia obywatelstwa innego państwa przez organ właściwy do orzekania w sprawach obywatelstwa.3.
Rozkazy personalne o zwolnieniu oficerów w trybie określonym w ust. 1 wydaje Szef Departamentu Kadr.§ 138.
1.
W razie ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności żołnierza do zawodowej służby wojskowej, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, zwalnia go od wykonywania obowiązków służbowych.2.
Dowódca jednostki wojskowej przedstawia zatwierdzone orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej wraz z wnioskiem o zwolnienie organowi zwalniającemu.3.
Oficerów uznanych przez wojskowe komisje lekarskie za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej zwalnia rozkazem personalnym Szef Departamentu Kadr, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy.§ 139.
1.
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza, który osiągnął wiek określony w art. 75 ust. 1 pkt 3 ustawy, następuje nie później niż przed upływem 30 dni od dnia osiągnięcia odpowiedniego wieku.2.
Na trzy miesiące przed:1)
osiągnięciem przez żołnierza zawodowego wieku, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 3 ustawy;2)
końcem roku akademickiego w przypadkach, o których mowa w art. 75 ust. 2 i 5 ustawy;3)
końcem roku kalendarzowego w przypadku, o którym mowa w art. 75 ust. 4 ustawy- dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe, występuje z wnioskiem o zwolnienie go z zawodowej służby wojskowej.
§ 140.
Wniosek lub zgodę żołnierza na zatrzymanie w zawodowej służbie wojskowej, w przypadku określonym w art. 75 ust. 4 lub 5 ustawy, dowódca jednostki wojskowej przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej. W przypadkach tych nie sporządza się wniosków o zwolnienie, lecz wypowiada się co do celowości zatrzymania żołnierza w zawodowej służbie wojskowej.§ 141.
1.
Żołnierz, którego zatrzymano w zawodowej służbie wojskowej, po osiągnięciu odpowiedniego wieku, może złożyć w każdym czasie wniosek o zwolnienie z tej służby. Wniosek żołnierza przedstawia się bezpośrednio do organu zwalniającego.2.
Żołnierza zwalnia się z zawodowej służby wojskowej najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od dnia wniesienia wniosku, o którym mowa w ust. 1. Zwolnienie następuje na podstawie odpowiednio art. 75 ust. 1 pkt 3 lub ust. 2 ustawy.§ 142.
W razie stwierdzenia w dwóch kolejnych opiniach służbowych niewywiązywania się żołnierza zawodowego z obowiązków służbowych, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, niezwłocznie występuje z wnioskiem o zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Do wniosku dołącza się akta personalne żołnierza zawodowego.§ 143.
1.
Zwolnienie żołnierza zawodowego ze służby kontraktowej - jeżeli nie nastąpi zawarcie kolejnego kontraktu lub powołanie do służby stałej - następuje w dniu określonym w kontrakcie.2.
Fakt zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby kontraktowej stwierdza się w rozkazie dziennym dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni tę służbę. Rozkazu personalnego o zwolnieniu nie wydaje się.§ 144.
W razie niewyrażenia przez żołnierza w służbie kontraktowej zgody na wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe (art. 75 ust. 1 pkt 6 ustawy), dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, przesyła do organu zwalniającego wniosek o zwolnienie wraz z oświadczeniem żołnierza o niewyrażeniu zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe oraz akta personalne żołnierza.§ 145.
1.
Wypowiedzenie stosunku służbowego przez żołnierza zawodowego uważa się za dokonane, jeżeli zostało doręczone za pokwitowaniem w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.2.
Wypowiedzenie stosunku służbowego przez organ zwalniający uważa się za dokonane, jeżeli zostało doręczone za pokwitowaniem żołnierzowi zawodowemu.3.
Wycofanie wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, może nastąpić za zgodą strony (organu zwalniającego lub żołnierza), do której było skierowane.§ 146.
1.
Wypowiedzenie stosunku służbowego przez żołnierza zawodowego, w przypadku określonym w art. 75 ust. 1 pkt 7 ustawy, następuje w formie pisemnej i powinno zawierać oświadczenie woli żołnierza wskazujące jednoznacznie na zamiar wypowiedzenia przez niego stosunku służbowego, a ponadto stwierdzenie, iż żołnierzowi znane są ustawowe warunki wypowiedzenia.2.
Żołnierz zawodowy wnosi wypowiedzenie stosunku służbowego do organu zwalniającego.3.
Do wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej dołącza pisemną informację o faktach mających wpływ na realizację wypowiedzenia, a w szczególności czy żołnierz pełni służbę obowiązkową, odbywa okres próbny oraz czy otrzymał osobną kwaterę stałą.4.
Organ zwalniający wydaje rozkaz personalny o zwolnieniu żołnierza. Rozkaz ten dodatkowo określa datę zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej, wynikającą z wypowiedzenia, a w przypadku zwolnienia żołnierza w okresie pełnienia przez niego służby obowiązkowej - ponadto zastrzeżenie, że wypowiedzenie będzie skuteczne, jeżeli żołnierz przekaże do dyspozycji organów wojskowych przydzieloną mu osobną kwaterę stałą oraz zwróci równowartość kosztów zakwaterowania, wyżywienia i umundurowania otrzymanych w czasie studiów lub nauki.5.
Żołnierz zawodowy będący w okresie służby obowiązkowej po otrzymaniu wyciągu z rozkazu personalnego składa pisemne oświadczenie, iż przyjmuje do wiadomości, że w przypadku nieprzekazania w okresie wypowiedzenia do dyspozycji organów wojskowych osobnej kwatery stałej przydzielonej przez te organy i niezwrócenia równowartości kosztów, o których mowa w art. 80 ust. 1 ustawy - dokonane przez niego wypowiedzenie stosunku służbowego stanie się bezskuteczne.6.
W przypadku bezskuteczności wypowiedzenia stosunku służbowego (ust. 5), dowódca jednostki wojskowej zawiadamia o tym fakcie organ zwalniający, który wydaje rozkaz personalny uchylający rozkaz (stwierdzając jego wygaśnięcie) o zwolnieniu tego żołnierza.§ 147.
Wysokość kosztów, o których mowa w art. 80 ust. 1 ustawy, zwanych dalej "kosztami", ustala się na podstawie wynikających z odrębnych przepisów norm budżetowych określających jednostkowe wskaźniki kosztów utrzymania żołnierza - w zakresie zakwaterowania, wyżywienia i umundurowania, obowiązujących w dniu zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej.§ 148.
Przy ustalaniu kosztów podlegających zwrotowi stosuje się następujące zasady:1)
całkowite koszty dzieli się przez liczbę lat służby obowiązkowej, a następnie mnoży się przez liczbę lat, których żołnierz nie przesłużył;2)
każdy rozpoczęty rok służby obowiązkowej zaokrągla się w górę do pełnego roku.§ 149.
Decyzję w sprawie ustalenia wysokości kosztów, które żołnierz zawodowy powinien zwrócić, wydaje dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni lub ostatnio pełnił służbę.§ 150.
1.
Żołnierz w służbie stałej może być zwolniony od obowiązku zwrotu kosztów:1)
w szczególnie uzasadnionych, nie zawinionych przez żołnierza przypadkach losowych;2)
z uwagi na bardzo trudną sytuację rodzinną żołnierza;3)
gdy zwolnienie z wojska następuje w związku z przejściem do administracji państwowej lub innej służby.2.
Decyzję w sprawie zwolnienia od obowiązku zwrotu kosztów wydaje organ, który jest uprawniony do zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej, na wniosek żołnierza zawodowego lub z urzędu.3.
Wniosek żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 2, może być złożony nie później niż:1)
trzy miesiące przed upływem terminu wypowiedzenia stosunku służbowego dokonanego przez żołnierza zawodowego;2)
czternaście dni od otrzymania przez żołnierza zawodowego wyciągu z rozkazu o zwolnieniu.§ 151.
1.
Dokonanie wypowiedzenia stosunku służbowego przez organ wojskowy może nastąpić w przypadkach określonych w art. 78 ust. 2 ustawy na wniosek dowódcy jednostki wojskowej skierowany do organu zwalniającego żołnierza z zawodowej służby wojskowej.2.
Jeżeli organ zwalniający (w odniesieniu do oficerów - Szef Departamentu Kadr) uznał zasadność wniosku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje wypowiedzenia stosunku służbowego; dwa egzemplarze wypowiedzenia przesyła się dowódcy jednostki wojskowej.3.
Dowódca jednostki wojskowej doręcza żołnierzowi zawodowemu wypowiedzenie, określające datę, od której biegnie okres wypowiedzenia. Na drugim egzemplarzu żołnierz zawodowy potwierdza jego doręczenie z podaniem daty tego doręczenia.4.
Egzemplarz wypowiedzenia z potwierdzeniem, o którym mowa w ust. 3, dowódca jednostki wojskowej przesyła do organu zwalniającego w celu wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu tego żołnierza z zawodowej służby wojskowej.5.
Rozliczenie żołnierza zawodowego następuje na podstawie wyciągu z rozkazu o zwolnieniu i powinno być dokonane przed dniem upływu okresu wypowiedzenia.§ 152.
1.
Okresy wypowiedzenia stosunku służbowego określone w art. 79 ustawy mogą być skracane za wspólną zgodą zwalnianego żołnierza zawodowego i organu zwalniającego, wyrażoną w formie pisemnej.2.
Z wnioskiem o skrócenie okresu wypowiedzenia może wystąpić żołnierz zawodowy lub organ zwalniający. Wniosek taki może być zgłoszony w wypowiedzeniu stosunku służbowego, o którym mowa w § 146 lub 151, albo w trakcie okresu wypowiedzenia.3.
W przypadku skrócenia okresu wypowiedzenia ustala się datę zwolnienia żołnierza. Oświadczenia woli żołnierza i organu zwalniającego w tym przedmiocie składa się na piśmie.4.
Przed upływem skróconego okresu wypowiedzenia muszą być spełnione ustawowe warunki zwolnienia oraz dokonane czynności określone w § 172 i 177.§ 153.
1.
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej wskutek upływu okresu próbnego, określone w art. 75 ust. 1 pkt 8 ustawy, następuje, jeżeli żołnierz zawodowy najpóźniej na jeden miesiąc przed końcem okresu próbnego złoży pisemne oświadczenie o zamiarze rozwiązania stosunku służbowego lub dowódca jednostki wojskowej w tym samym terminie wręczy żołnierzowi wyciąg z rozkazu o jego zwolnieniu.2.
Oświadczenie żołnierza zawodowego dowódca jednostki wojskowej niezwłocznie przesyła wraz z aktami personalnymi bezpośrednio do:1)
Departamentu Kadr - jeżeli złożył je oficer;2)
właściwego organu zwalniającego - jeżeli złożył je chorąży lub podoficer.3.
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, dowódca jednostki wojskowej zwalnia żołnierza zawodowego z dniem upływu okresu próbnego, także wówczas, gdy nie otrzymał wyciągu z rozkazu o zwolnieniu żołnierza.4.
W celu zwolnienia żołnierza zawodowego z upływem okresu próbnego dowódca jednostki wojskowej występuje z wnioskiem o zwolnienie do organów wojskowych wymienionych w ust. 2 najpóźniej na trzy miesiące przed upływem okresu próbnego.5.
Rozkazy personalne o zwolnieniu oficerów w trybie określonym w ust. 1 wydaje Szef Departamentu Kadr.§ 154.
1.
Żołnierza zawodowego skazanego prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia praw publicznych lub degradacji zwalnia się z zawodowej służby wojskowej z dniem uprawomocnienia się wyroku.2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej żołnierza skazanego na karę wymienioną w ust. 1 stanowi prawomocny wyrok sądu.3.
Rozkazy personalne o zwolnieniu oficerów w trybie określonym w ust. 1 wydaje Szef Departamentu Kadr.§ 155.
1.
Żołnierza zawodowego, którego pozbawiono posiadanego stopnia wojskowego na wniosek sądu honorowego, zwalnia się z zawodowej służby wojskowej z dniem podjęcia decyzji o pozbawieniu tego stopnia przez:1)
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - w stosunku do generałów (admirałów);2)
Ministra Obrony Narodowej - w stosunku do oficerów w stopniu do pułkownika (komandora) włącznie;3)
dowódcę (szefa) uprawnionego do mianowania na ten stopień, z wyjątkiem dowódcy pułku i samodzielnego batalionu (równorzędnego) - w stosunku do chorążego lub podoficera.2.
Decyzję, o której mowa w ust. 1, w stosunku do młodszego chorążego podejmuje dowódca (szef) wymieniony w § 32 ust. 1 pkt 2.3.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej żołnierza, którego pozbawiono posiadanego stopnia wojskowego, w przypadku wymienionym w ust. 1 stanowi decyzja (rozkaz, postanowienie) o pozbawieniu tego stopnia.4.
Rozkazy personalne o zwolnieniu oficerów w trybie określonym w ust. 1 wydaje Szef Departamentu Kadr.§ 156.
1.
Żołnierza zawodowego, który:1)
zmarł lub został uznany za zmarłego albo2)
zaginął- skreśla z ewidencji rozkazem personalnym w odniesieniu do oficerów Szef Departamentu Kadr, a w odniesieniu do chorążych i podoficerów - organ zwalniający.
2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o skreśleniu z ewidencji stanowi:1)
w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 - akt zgonu lub orzeczenie o uznaniu za zmarłego;2)
w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 - postanowienie prokuratora wojskowego o zawieszeniu postępowania karnego.§ 157.
1.
Żołnierza zawodowego, w stosunku do którego sąd orzekł karę zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego (art. 75 ust. 1 pkt 10 ustawy), zwalnia się z dniem uprawomocnienia się wyroku.2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu żołnierza zawodowego stanowi prawomocny wyrok sądu.3.
Rozkazy personalne o zwolnieniu oficerów w trybie określonym w ust. 1 wydaje Szef Departamentu Kadr.§ 158.
1.
Żołnierza ukaranego karą dyscyplinarną usunięcia z zawodowej służby wojskowej zwalnia się rozkazem personalnym właściwego dowódcy (szefa), który tę karę wymierzył.2.
Podstawę wydania rozkazu personalnego o zwolnieniu stanowi rozkaz o wymierzeniu kary dyscyplinarnej.§ 159.
1.
Żołnierza zawodowego skazanego prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) bez warunkowego zawieszenia jej wykonania zwalnia się rozkazem personalnym wydanym na podstawie prawomocnego wyroku sądu.2.
Rozkaz personalny o zwolnieniu oficerów w trybie określonym w ust. 1 wyda je Szef Departamentu Kadr.§ 160.
W celu zwolnienia żołnierza w służbie stałej, który nabył prawo do emerytury w pełnej wysokości określonej w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych (art. 76 ust. 1 pkt 1 ustawy), dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, występuje do organu zwalniającego z wnioskiem o zwolnienie.§ 161.
W celu zwolnienia żołnierza w służbie stałej, który osiągnął w posiadanym stopniu wojskowym wiek określony w art. 76 ust. 1 pkt 2 ustawy, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, występuje do organu zwalniającego z wnioskiem o zwolnienie.§ 162.
Wniosek o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej, w przypadku określonym w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy, żołnierz wnosi do organu zwalniającego.§ 163.
1.
Zwolnienie żołnierza zawodowego w przypadkach określonych w art. 76 ust. 1 pkt 4 ustawy może nastąpić na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni służbę. Do wniosku dowódca dołącza pisemne oświadczenie żołnierza o niewyrażeniu zgody na wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe w przypadku, o którym mowa w art. 36 ust. 4 ustawy, albo na wyższe, równorzędne lub niższe stanowisko służbowe w przypadku, o którym mowa w art. 37 ust. 2 pkt 2 ustawy.2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, w razie pozostawienia żołnierza w służbie nie można wyznaczyć go na stanowisko służbowe niższe od dotychczas zajmowanego ani na stanowisko, na którego objęcie żołnierz nie wyraził zgody.§ 164.
1.
W razie skazania żołnierza zawodowego prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) w przypadkach nie wymienionych w art. 75 ust. 1 pkt 12 ustawy, dowódca jednostki wojskowej, po otrzymaniu prawomocnego wyroku o skazaniu, występuje do organu zwalniającego - z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 2 - z wnioskiem o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej; do wniosku załącza się wyrok.2.
W przypadku gdy przestępstwo żołnierza nie zostało popełnione z niskich pobudek albo w razie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) lub darowania tej kary na podstawie amnestii, dowódca jednostki wojskowej może wystąpić z wnioskiem o pozostawienie żołnierza zawodowego w służbie.§ 165.
W razie prawomocnego ukarania żołnierza zawodowego przez organ właściwego samorządu zawodowego karą zawieszenia albo pozbawienia prawa wykonywania zawodu lub specjalności zawodowej (art. 76 ust. 1 pkt 6 ustawy), dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, w przypadku braku możliwości wykorzystania go na innym stanowisku służbowym, występuje do organu zwalniającego z wnioskiem o zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Do wniosku dołącza się prawomocne orzeczenie stwierdzające ukaranie przez samorząd zawodowy oraz akta personalne żołnierza.§ 166.
1.
Z wnioskiem o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza w służbie stałej w przypadku, o którym mowa w art. 76 ust. 3 ustawy, może wystąpić dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, jeżeli żołnierz nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego z tytułu wysługi lat oraz wyraził zgodę na zwolnienie.2.
Do wniosku dołącza się pisemną zgodę żołnierza na zwolnienie z zawodowej służby wojskowej oraz akta personalne żołnierza.§ 167.
1.
Z wnioskiem o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza w służbie stałej odbywającego okres próbny lub żołnierza w służbie kontraktowej w ramach pierwszego kontraktu może wystąpić dowódca jednostki wojskowej w przypadkach określonych w art. 77 ust. 1 ustawy.2.
Do wniosku dołącza się opinię służbową lub dokumenty stwierdzające chorobę oraz akta personalne żołnierza.§ 168.
W razie uchylenia prawomocnego orzeczenia sądu skazującego żołnierza na karę zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego lub uchylenia wymierzonej przez organ właściwego samorządu zawodowego kary zawieszenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu albo specjalności zawodowej, przepis art. 81 ustawy stosuje się odpowiednio.§ 169.
Żołnierzy zawodowych zajmujących stanowisko prokuratora, sędziego sądu wojskowego lub sędziego Izby Wojskowej Sądu Najwyższego nie można zwolnić z zawodowej służby wojskowej przed zwolnieniem z zajmowanych przez nich stanowisk służbowych.§ 170.
Rozkaz personalny o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej wykonuje:1)
dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni służbę;2)
Szef Departamentu Kadr - w stosunku do żołnierza zawodowego pełniącego służbę na stanowisku służbowym w jednostce organizacyjnej poza Ministerstwem Obrony Narodowej;3)
komendant wojskowego zakładu opieki zdrowotnej - w stosunku do żołnierza zawodowego przebywającego na leczeniu w tym zakładzie.§ 171.
1.
W przypadku zwolnienia z zawodowej służby wojskowej żołnierza, do którego zastosowano tymczasowe aresztowanie albo odbywającego karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego), wyciąg z rozkazu personalnego o zwolnieniu przesyła się do jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, a ponadto:1)
w odniesieniu do żołnierzy zawodowych, do których zastosowano tymczasowe aresztowanie - do sądu lub prokuratora, w którego dyspozycji pozostaje żołnierz po zastosowaniu tego środka zapobiegawczego;2)
w odniesieniu do żołnierzy zawodowych odbywających karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) - do sądu wojskowego, który wydał wyrok w pierwszej instancji.2.
Dowódca jednostki wojskowej wykonujący rozkaz o zwolnieniu doręcza za pokwitowaniem tymczasowo aresztowanemu lub skazanemu żołnierzowi zawodowemu wyciąg z rozkazu personalnego o zwolnieniu go z zawodowej służby wojskowej.§ 172.
Żołnierza zawodowego zwalnianego z zawodowej służby wojskowej rozlicza się w trybie i terminie określonych w § 62. Zwolnienie, z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 75 ust. 1 pkt 1, 5 oraz 7-10 ustawy, powinno nastąpić nie później niż w ciągu 30 dni od dnia otrzymania przez jednostkę wojskową wyciągu z rozkazu personalnego o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Jeżeli z ważnych przyczyn dowódca jednostki wojskowej nie może wykonać rozkazu o zwolnieniu w tym terminie, informuje niezwłocznie o tym organ zwalniający, podając faktyczne przyczyny i proponując termin zwolnienia.§ 173.
Zasady kierowania do wojskowej komisji lekarskiej żołnierzy, w stosunku do których jest wykonywany rozkaz o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, określają odrębne przepisy, z tym że skierowanie takiego żołnierza przez dowódcę jednostki wojskowej wykonującego ten rozkaz następuje na wniosek żołnierza. Skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej nie wpływa na rozliczenie żołnierza z jednostką wojskową oraz zwolnienie go z zawodowej służby wojskowej w terminach określonych w § 172.§ 174.
Jeżeli żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej przebywa w wojskowym zakładzie opieki zdrowotnej, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz ten ostatnio pełnił służbę, przesyła komendantowi tego zakładu wyciąg z rozkazu personalnego o zwolnieniu oraz zaświadczenie o rozliczeniu żołnierza.§ 175.
1.
Wykonanie rozkazu personalnego o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej żołnierza przebywającego na leczeniu w wojskowym zakładzie opieki zdrowotnej powinno nastąpić niezwłocznie.2.
Wykonanie rozkazu personalnego o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 75 ust. 1 pkt 7 ustawy, w przypadku gdy wypowiedzenia dokonał organ wojskowy, oraz na podstawie art. 77 ust. 1 pkt 2 ustawy powinno nastąpić po zakończeniu leczenia, nie później jednak niż po upływie 6 miesięcy od dnia zachorowania, chyba że żołnierz mimo choroby wnosi o zwolnienie.3.
Jeżeli zakończenie leczenia żołnierza, o którym mowa w ust. 2, nastąpiło przed upływem 6 miesięcy, komendant wojskowego zakładu opieki zdrowotnej kieruje żołnierza do jednostki wojskowej, której dowódca wykonuje rozkaz o zwolnieniu.4.
Jeżeli leczenie żołnierza, o którym mowa w ust. 2, nie zostało zakończone w ciągu 6 miesięcy, komendant wojskowego zakładu opieki zdrowotnej wykonuje rozkaz o zwolnieniu.§ 176.
W ramach rozliczenia związanego ze zwolnieniem żołnierza z zawodowej służby wojskowej dowódca jednostki wojskowej (komendant wojskowego zakładu opieki zdrowotnej) odbiera od niego broń osobistą i inne uzbrojenie oraz wyekwipowanie, dokumenty służbowe, a także wyposażenie wojskowe, wydane mu na czas pełnienia służby, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.§ 177.
1.
Najpóźniej w dniu zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej powinny być uregulowane wszystkie należności pieniężne przysługujące żołnierzowi, wynikające ze stosunku służbowego.2.
Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej wydaje się przysługujące mu dokumenty zgodnie z odrębnymi przepisami.§ 178.
1.
Dniem zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej, z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 75 ust. 1 pkt 1, 5 i 7-10 ustawy, jest dzień doręczenia skierowania do wojskowej komendy uzupełnień, ogłoszony w rozkazie dziennym dowódcy jednostki wojskowej.2.
Dniem zwolnienia z zawodowej służby wojskowej żołnierza, o którym mowa w ust. 1, odbywającego karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) oraz w stosunku do którego zastosowano tymczasowe aresztowanie, jest dzień doręczenia mu wyciągu z rozkazu personalnego o zwolnieniu z tej służby.§ 179.
1.
Dowódca jednostki wojskowej (komendant wojskowego zakładu opieki zdrowotnej) wykonujący rozkaz o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej wysyła niezwłocznie do Departamentu Kadr i organów prowadzących ewidencję żołnierza meldunek o zwolnieniu żołnierza.2.
W przypadkach, w których wykonanie rozkazu personalnego o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej należy do komendanta wojskowego zakładu opieki zdrowotnej, zawiadamia on o zwolnieniu również dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.