Rozdział 1 - Szeregowi marynarki wojennej służby czynnej. Postanowienia ogólne. - Służba wojskowa podoficerów i szeregowców marynarki wojennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.12.85 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 18 lipca 1936 r.

Rozdział  I.

Szeregowi marynarki wojennej służby czynnej.

Postanowienia ogólne.

Art.  22.

Szeregowym marynarki wojennej służby czynnej staje się każdy, kto został przyjęty do służby Wojskowej w myśl ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym, z chwilą zaliczenia do stanu Faktycznego jednej z formacyj marynarki w sposób, który ustali rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych.

Art.  23.

Szeregowi, którzy ukończą z pomyślnym wynikiem szkołę podchorążych rezerwy marynarki wojennej, otrzymują tytuł podchorążego rezerwy marynarki wojennej.

Z tytułu tego nie korzystają wymienieni szeregowi w czasie należenia ich do grupy szeregowych uczniów oficerskiej szkoły marynarki wojennej lub do grupy szeregowych uczniów szkół wojskowych.

U szeregowych pospolitego ruszenia marynarki wojennej zmienia się ten tytuł na tytuł podchorążego pospolitego ruszenia marynarki wojennej.

Osoby, którym przysługuje tytuł podchorążego rezerwy marynarki wojennej lub pospolitego ruszenia marynarki wojennej, tracą ten tytuł na skutek:

1) osiągnięcia stopnia oficerskiego,

2) prawomocnego wyroku sądowego, pociągającego za sobą degradację,

3) orzeczenia komisji dyscyplinarnej, pociągającego za sobą degradację.

Obowiązki i prawa szkolne szeregowych podchorążych rezerwy marynarki wojennej ustala rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych.

Art.  24.

Wykonywanie zawodów cywilnych oraz oddawanie się jakimkolwiek ubocznym zajęciom jest szeregowym marynarki wojennej służby czynnej wzbronione.

Art.  25.

Starsi marynarze i podoficerowie marynarki wojennej mogą być zdegradowani jedynie wskutek:

1) prawomocnego wyroku sądowego,

2) orzeczenia dyscyplinarnego.

Degradacja pociąga za sobą powrót do stopnia marynarza, a u szeregowego nadterminowego lub zawodowego marynarki wojennej również zwolnienie ze służby zawodowej.

Art.  26.

Czasu trwania kary pozbawienia wolności, orzeczonej prawomocnym wyrokiem sadu karnego powszechnego lub wojskowego, nie wlicza się zasadniczo szeregowym marynarki wojennej do czasu służby wojskowej, ustalonej ustawą o powszechnym obowiązku wojskowym.

Art.  27.

Szeregowi marynarki wojennej zostają przeniesieni do rezerwy względnie pospolitego ruszenia:

1) po odbyciu służby czynnej, o ile n e pozostają nadal w marynarce wojennej w charakterze szeregowych nadterminowych lub zawodowych marynarki wojennej,

2) wskutek orzeczenia wojskowo-lekarskiej komisji rewizyjnej,

3) w myśl art. 15.

Art.  28.

Szeregowy marynarki wojennej zostaje zwolniony od obowiązku służby wojskowej na zasadzie:

1) ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym,

2) orzeczenia wojskowej komisji rewizyjno-lekarskiej,

3) prawomocnego wyroku sądowego.

Awanse.

Art.  29.

Awansowanie szeregowego marynarki wojennej do stopnia chorążego marynarki włącznie następuje zarówno w czasie pokoju, jak i w czasie wojny o jeden stopień, o ile rozporządzenie niniejsze nie stanowi inaczej.

Art.  30.

Awanse szeregowych marynarki wojennej następują w zależności od stopnia w myśl zasad, ustalonych w niniejszym rozdziale, po przesłużeniu w każdym poszczególnym stopniu co najmniej tego okresu czasu, który jest określony w niniejszym rozdziale dla każdego stopnia, na podstawie wniosków, opartych jedynie na kwalifikacjach, przedstawionych w drodze służbowej odnośnie do każdego kandydata przez jego przełożonych i w miarę wakansów, przewidzianych etatami marynarki wojennej.

Art.  31.

Okres czasu i warunki wymagane dla awansu w poszczególnych stopniach ustala się w następujący sposób:

1) na starszego marynarza - po przesłużeniu w stopniu marynarza co najmniej 4 miesięcy i po otrzymaniu zasadniczego wyszkolenia w swojej specjalności;

2) na mata - po ukończeniu z pomyślnym wynikiem szkoły podoficerskiej względnie po otrzymaniu wyszkolenia, odpowiadającego szkole podoficerskiej danej specjalności;

3) na bosmanmata - po przesłużeniu w stopniu mata co najmniej 24 miesięcy;

4) na bosmana - po ukończeniu z pomyślnym wynikiem kursu bosmańskiego i po przesłużeniu w stopniu bosmanmata co najmniej 24 miesięcy;

5) na starszego bosmana - po przesłużeniu w stopniu bosmana co najmniej 36 miesięcy;

6) na chorążego marynarki - po przesłużeniu w stopniu starszego bosmana co najmniej 4 lat i po ukończeniu specjalnego kursu.

Ministrowi Spraw Wojskowych (organom przez niego upoważnionym) przysługuje prawo skrócenia okresu czasu, wymienionego w punkcie 3, do 12 miesięcy, a w punkcie 5 - 24 miesięcy.

Art.  32.

Szeregowi marynarki wojennej, którzy ukończyli z pomyślnym wynikiem co najmniej:

1) 6 klas szkoły państwowej lub prywatnej, posiadającej uprawnienia gimnazjum państwowego,

2) 3 kursy seminarjum nauczycielskiego lub

3) taką ilość klas (kursów) szkół zawodowych, jaką rozporządzenie właściwych ministrów, wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych, uzna za równoznaczne z cenzusem wykształcenia, przewidzianym w punktach 1) i 2) niniejszego artykułu, - mogą być awansowani niezależnie od wakansów w stopniach, przewidzianych etatami marynarki wojennej.

Art.  33.

Szeregowym marynarki wojennej, którzy odbywają skróconą czynną służbę wojskową w myśl. ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym, może być nadany wyższy stopień na podstawie zasad, które ustali rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych, przyczem postanowienia art. 29 i 31 nie mają zastosowania.

Art.  34.

Niezależnie od niezbędnych okresów czasu, przewidzianych w art. 31, może każdy szeregowy marynarki wojennej awansować za czyn wyjątkowego męstwa na polu bitwy.

Art.  35.

W razie śmierci szeregowego marynarki wojennej wskutek przyczyn, związanych ze służbą wojskową, w wypadkach, w których stwierdzono wyjątkowe zasługi szeregowego, może on być mianowany po śmierci podporucznikiem marynarki wojennej.

Art.  36. ³

Prawo awansowania szeregowych marynarki wojennej do stopnia starszego bosmana włącznie przysługuje przełożonemu o uprawnieniach co najmniej dowódcy pułku, zaś na stopień chorążego marynarki Szefowi Kierownictwa Marynarki Wojennej.

Art.  37.

Każdorazowy awans szeregowego marynarki wojennej powinien być stwierdzony przez ogłoszenie go w rozkazie, wydanym przez dowódcę, uprawnionego do awansowania, przyczem powinna być podana data, od jakiej awans nastąpił.

Art.  38. ⁴

W czasie wojny warunki dla awansu mogą być przez Ministra Spraw Wojskowych zmienione w kierunku zmniejszenia wymaganego czasu służby, potrzebnego do awansu.

Art.  39.

Szeregowi, ukarani sądownie przed służbą lub podczas służby za przestępstwa z chęci zysku lub inne przestępstwa hańbiące, nie mogą być awansowani.

Szeregowi, przeciw którym wszczęto postępowanie sądowe lub dyscyplinarne, są wyłączeni od awansów na czas postępowania.

W razie zaniechania, umorzenia postępowania lub uniewinnienia przez sąd karny, lub też ukarania dyscyplinarnego, o ile karą nie jest degradacja, awansują szeregowi na podstawę ogólnych przepisów.

Zasadzonym wyrokiem na karę pozbawienia wolności - czasu pozbawienia wolności nie wlicza się do okresu czasu, wymaganego dla awansu.

Awanse tytularne.

Art.  40.

Szeregowy marynarki wojennej może otrzymać tytularny stopień podoficerski niezależnie od wakansów w stopniach, przewidzianych etatami marynarki wojennej.

Art.  41.

Przy nadawaniu tytularnych stopni podoficerskich obowiązują okresy czasu, przewidziane w art. 31.

Art.  42.

Starszy marynarz, posiadający tytularny stopień podoficerski, lub podoficer marynarki wojennej, posiadający wyższy stopień tytularny, pełni w miarę wolnego etatu funkcję podoficera posiadanego stopnia tytularnego, zaś w braku wolnego etatu - funkcję podoficera rzeczywiście posiadanego stopnia, względnie starszego marynarza.

Art.  43.

Podoficer tytularny pobiera uposażenie według posiadanego rzeczywistego stopnia.

³ Art. 36 zmieniony przez art. 27 pkt 1 rozporządzenia z mocą ustawy z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.

⁴ Art. 38:

- zmieniony przez art. 27 pkt 2 rozporządzenia z mocą ustawy z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 26 czerwca 1936 r. (Dz.U.36.55.400) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 18 lipca 1936 r.