Rozdział 8 - Uposażenie i inne świadczenia pieniężne. - Służba Więzienna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.29.149 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 marca 1995 r.

Rozdział  8

Uposażenie i inne świadczenia pieniężne.

1.  11
 Funkcjonariusz otrzymuje uposażenie i inne świadczenia pieniężne.
2.  12
 Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej.
3.  13
 Wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 2, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.
1. 
Uposażenie funkcjonariusza składa się:
1)
z uposażenia zasadniczego,
2)
z dodatku za wysługę lat w wysokości:

po 2 latach służby - 5% uposażenia zasadniczego,

po 5 latach służby - 10% uposażenia zasadniczego,

po 10 latach służby - 15% uposażenia zasadniczego,

po 15 latach służby - 20% uposażenia zasadniczego,

po 20 latach służby - 25% uposażenia zasadniczego,

3)
z innych dodatków do uposażenia.
2. 
Inne świadczenia pieniężne obejmują:
1)
należności za podróże służbowe i przeniesienia,
2)
nagrody i zapomogi,
3)
należności w związku ze zwolnieniem ze służby,
4)
należności pośmiertne przysługujące osobom uprawnionym.

Za czynności zlecone, przekraczające zwykłe obowiązki służbowe, funkcjonariusz może otrzymać dodatkowe wynagrodzenie na zasadach ustalonych przez Ministra Sprawiedliwości.

1. 
Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym płatne są miesięcznie; dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone w stawkach miesięcznych.
2. 
Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych określa terminy wypłaty uposażenia, dodatków do uposażenia i innych świadczeń pieniężnych.
1. 
Prawo do uposażenia powstaje z dniem mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe; zmiana uposażenia następuje z dniem powstania okoliczności uzasadniających tę zmianę.
2. 
Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub zmiana uposażenia nastąpiła w ciągu miesiąca, uposażenie za czas do końca miesiąca oblicza się za każdy dzień w wysokości odpowiadającej 1/30 części miesięcznego uposażenia.
3. 
Prawo do uposażenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub powstały inne okoliczności uzasadniające wygaśnięcie tego prawa.
1. 
Roszczenie z tytułu uposażenia przedawnia się z upływem trzech lat od terminu płatności uposażenia.
2. 
Bieg przedawnienia przerywa się:
1)
przez każdą czynność przed organem Służby Więziennej właściwym do rozpatrywania roszczeń, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia,
2)
przez uznanie roszczenia.

Uposażenie pobrane przez funkcjonariusza, należne mu według zasad obowiązujących w dniu wypłaty, nie podlega zwrotowi; przepis art. 72 stosuje się odpowiednio.

Przepisy dotyczące przedawnienia roszczeń z tytułu uposażenia, jak również zwrotu pobranego uposażenia stosuje się odpowiednio do innych należności pieniężnych, w szczególności określonych w art. 69 ust. 2 oraz należności z tytułu umundurowania.

1.  14
 Minister Sprawiedliwości określa uposażenie zasadnicze i stawki uposażenia przywiązane do typowych stanowisk służbowych.
2. 
Minister Sprawiedliwości zalicza poszczególne stanowiska służbowe do odpowiednich stanowisk typowych w zależności od wymaganych kwalifikacji fachowych, zakresu wykonywanych obowiązków służbowych i ponoszonej odpowiedzialności.

Minister Sprawiedliwości określa zasady i tryb zaliczania okresów służby (pracy) podlegających uwzględnieniu przy ustalaniu stawek uposażenia oraz dodatku za wysługę lat.

1.  15
 Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia: dodatek za stopień służbowy oraz dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami lub warunkami służby albo kwalifikacjami.
2. 
Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych określa zasady i warunki otrzymywania dodatków do uposażenia oraz ich wysokość.
1. 
Funkcjonariusz przeniesiony na inne stanowisko służbowe, do którego przywiązane jest uposażenie zasadnicze niższe od pobieranego na poprzednio zajmowanym, zachowuje dotychczasowe uposażenie zasadnicze - do czasu uzyskania uposażenia zasadniczego równego dotychczas pobieranemu lub wyższego.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariuszy przeniesionych na niższe stanowisko służbowe:
1)
w trybie dyscyplinarnym,
2)
w razie niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku,
3)
w razie stwierdzenia nieprzydatności na zajmowanym stanowisku,
4)
na prośbę funkcjonariusza.

Minister Sprawiedliwości określa zasady przyznawania funkcjonariuszom nagród i zapomóg oraz ich wysokość.

1. 
Funkcjonariusz zwolniony ze służby z przyczyn określonych w art. 60 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 pkt 1-4 i 6-8 otrzymuje:
1)
odprawę,
2)
ekwiwalent za urlop wypoczynkowy nie wykorzystany w roku zwolnienia ze służby,
3)
równoważnik pieniężny za przejazd na koszt Ministerstwa Sprawiedliwości nie wykorzystany w roku zwolnienia ze służby,
4)
zwrot kosztów przejazdu do obranego miejsca zamieszkania dla siebie i członków rodziny oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego według zasad obowiązujących przy przeniesieniach służbowych.
2. 
Funkcjonariusz zwolniony ze służby z przyczyny określonej w art. 60 ust. 1 pkt 2 otrzymuje 50% odprawy.
3. 
Minister Sprawiedliwości lub upoważniony przez niego przełożony może przyznać funkcjonariuszowi, w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, odprawę w wysokości nie przekraczającej 50% w razie zwolnienia go ze służby z przyczyn określonych w art. 60 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 5.
1. 
Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie stałej odpowiada wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, pobieranego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Odprawę zwiększa się o 20% za każdy dalszy pełny rok wysługi ponad pięć lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości pięciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres służby przekraczający sześć miesięcy liczy się jako pełny rok.
2. 
Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej odpowiada wysokości uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, pobieranego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym:
1)
jednomiesięcznego - przy wysłudze do jednego roku,
2)
dwumiesięcznego - przy wysłudze do dwóch lat,
3)
trzymiesięcznego - przy wysłudze ponad dwa lata.
3. 
Wysokość odprawy dla funkcjonariusza ponownie przyjętego do służby ustala się według zasad określonych w ust. 1 i 2, z tym że wysługę lat liczy się od dnia ponownego przyjęcia do służby.
1. 
Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby stałej z przyczyn określonych w art. 60 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 6-8 wypłaca się co miesiąc przez okres jednego roku po zwolnieniu ze służby świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu zasadniczemu pobieranemu na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym wraz z dodatkami o charakterze stałym; świadczenie to wypłaca się także funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby stałej na własną prośbę, jeżeli osiągnął wiek: mężczyzna - 55 lat, kobieta - 50 lat.
2. 
Świadczenie określone w ust. 1 przysługuje również funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby stałej na skutek niewyrażenia przez niego zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z przyczyn wymienionych w art. 57 ust. 2 pkt 1 i 4.
3. 
Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby stałej na skutek niewyrażenia przez niego zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z przyczyn wymienionych w art. 57 ust. 2 pkt 3 wypłaca się świadczenie określone w ust. 1 przez okres sześciu miesięcy, jeżeli funkcjonariusz ten posiada co najmniej dziesięć lat nieprzerwanej służby. W wyjątkowych przypadkach Minister Sprawiedliwości może okres ten przedłużyć do jednego roku.
4. 
Funkcjonariuszowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1, który nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych świadczeń.
1. 
W razie śmierci funkcjonariusza pozostałej po nim rodzinie przysługuje ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystany przez niego urlop wypoczynkowy oraz odprawa pieniężna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu funkcjonariuszowi, gdyby był zwolniony ze służby.
2. 
Należności, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, bez względu na wiek i zdolność do pracy, a w dalszej kolejności - dzieciom i rodzicom funkcjonariusza, jeżeli pozostawali na jego utrzymaniu we wspólnym gospodarstwie domowym.
1. 
W razie śmierci funkcjonariusza przysługuje zasiłek na pokrycie kosztów pogrzebu w wysokości:
1)
trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego przysługującego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym wraz z dodatkami o charakterze stałym, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice,
2)
kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2. 
Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa Ministerstwo Sprawiedliwości. W uzasadnionych przypadkach Minister Sprawiedliwości może wyrazić zgodę na pokrycie przez Ministerstwo Sprawiedliwości kosztów pogrzebu funkcjonariusza zmarłego w związku ze służbą, jeżeli śmierć nie nastąpiła wskutek wypadku.
3. 
W razie pokrycia przez Ministerstwo Sprawiedliwości kosztów pogrzebu funkcjonariusza małżonkowi, dzieciom lub rodzicom przysługuje połowa zasiłku określonego w ust. 1 pkt 1.
4. 
W razie śmierci członka rodziny funkcjonariusza przysługuje zasiłek na pokrycie kosztów pogrzebu w wysokości:
1)
dwumiesięcznego uposażenia zasadniczego przysługującego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym wraz z dodatkami o charakterze stałym - jeżeli koszty pogrzebu ponosi funkcjonariusz,
2)
rzeczywistych kosztów, lecz najwyżej do wysokości określonej w pkt 1 - jeżeli ponosi je inna osoba.
5. 
Minister Sprawiedliwości określa szczegółowe zasady pokrywania przez Ministerstwo Sprawiedliwości kosztów pogrzebu funkcjonariusza oraz osoby, z tytułu śmierci których przysługuje zasiłek określony w ust. 4.
6. 
W razie zbiegu uprawnień do zasiłku na pokrycie kosztów pogrzebu na podstawie ust. 4 oraz na podstawie innych odrębnych przepisów, funkcjonariuszowi przysługuje prawo wyboru jednego z tych zasiłków.

Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych określi należności przysługujące funkcjonariuszowi oddelegowanemu lub przeniesionemu służbowo do innej miejscowości oraz ich wysokość.

1. 
W okresie choroby, urlopów, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie pozostawania bez przydziału służbowego funkcjonariusz otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne należności pieniężne przysługujące mu na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.
2. 
Minister Sprawiedliwości może ograniczyć w całości lub w części wypłatę niektórych dodatków do uposażenia w okresie choroby lub urlopu zdrowotnego albo w okresie pozostawania funkcjonariusza bez przydziału służbowego.
3.  16
 Funkcjonariusz korzystający z urlopu w celu wykonania prac w dziedzinie literackiej lub artystycznej, jak również w celu odbywania studiów lub praktyki albo z innych ważnych przyczyn, nie otrzymuje uposażenia przez czas pozostawania na tym urlopie. Przysługujące funkcjonariuszowi inne należności pieniężne nie podlegają ograniczeniu.
4. 
W przypadkach uzasadnionych Minister Sprawiedliwości może przyznać funkcjonariuszowi pozostającemu na urlopie wymienionym w ust. 3 uposażenie w całości lub w części.

Minister Sprawiedliwości określi uposażenie oraz inne należności pieniężne przysługujące funkcjonariuszowi skierowanemu do szkoły lub na przeszkolenie albo na studia w kraju.

1.  17
 Funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych zawiesza się od najbliższego terminu płatności wypłatę połowy uposażenia zasadniczego oraz dodatki do uposażenia.
2. 
W razie uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszoną część uposażenia, chyba że został on skazany prawomocnym wyrokiem sądu albo ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby. W tych przypadkach funkcjonariusz traci prawo do zawieszonej części uposażenia.
1.  18
 Funkcjonariuszowi tymczasowo aresztowanemu zawiesza się od najbliższego terminu płatności wypłatę połowy uposażenia zasadniczego, pobieranego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, oraz dodatki do uposażenia.
2. 
W razie prawomocnego umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu, funkcjonariuszowi wypłaca się zawieszoną część uposażenia, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby. W razie skazania prawomocnym wyrokiem sądu funkcjonariusz traci prawo do zawieszonej części uposażenia.
1. 
Funkcjonariuszowi, który samowolnie opuścił miejsce służbowe albo poza nim pozostaje, zawiesza się wypłatę uposażenia do najbliższego terminu płatności. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już za czas nieusprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie.
2. 
W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone uposażenie, w przeciwnym razie funkcjonariusz traci za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności 1/30 część miesięcznego uposażenia.
3. 
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie zawinionej niemożności pełnienia przez funkcjonariusza obowiązków służbowych.
1. 
Z uposażenia funkcjonariusza mogą być dokonywane potrącenia na podstawie tytułów wykonawczych sądowych i administracyjnych oraz na podstawie przepisów szczególnych - na zasadach określonych w przepisach o egzekucji sądowej lub egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych albo w przepisach szczególnych - jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej.
2. 
Przy zachowaniu zasad określonych w ust. 1, potrąceń na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych dokonuje się również bez postępowania egzekucyjnego, z wyjątkiem przypadków, gdy świadczenia alimentacyjne mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącona, nie wystarcza na pełne pokrycie wszystkich należności alimentacyjnych, albo gdy wynagrodzenie za pracę zostało zajęte w trybie egzekucji sądowej lub administracyjnej. Potrąceń dokonuje się na wniosek wierzyciela na podstawie przedłożonego przez niego tytułu wykonawczego.
3.  19
 Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia oraz odprawę określoną w art. 81 ust. 1 pkt 1. Potrąceń nie dokonuje się z należności z tytułu zwrotu kosztów przejazdu i przewozu urządzenia domowego.
4.  20
 (skreślony).

Przy zbiegu należności z tytułu odpowiedzialności materialnej funkcjonariuszy za szkody wyrządzone jednostce organizacyjnej Służby Więziennej z innymi należnościami, z wyjątkiem należności alimentacyjnych, należnościom z tytułu odpowiedzialności materialnej funkcjonariuszy służy pierwszeństwo zaspokojenia.

Minister Sprawiedliwości określa organy właściwe do dokonywania potrąceń z uposażenia oraz tryb postępowania w tych sprawach.

Przepisów art. 92 i 93 nie stosuje się do zaliczek pobieranych do rozliczenia, w szczególności na koszty podróży służbowej, delegacji i przeniesienia. Należności te potrąca się z uposażenia w pełnej wysokości niezależnie od potrąceń z innych tytułów.

11 Art. 68 ust. 1 zmieniony przez art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.95.34.163) z dniem 1 stycznia 1995 r.
12 Art. 68 ust. 2 zmieniony przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.95.34.163) z dniem 1 stycznia 1995 r.
13 Art. 68 ust. 3 zmieniony przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.95.34.163) z dniem 1 stycznia 1995 r.
14 Art. 76 ust. 1 zmieniony przez art. 14 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.
15 Art. 78 ust. 1 zmieniony przez art. 36 pkt 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U.95.4.17) z dniem 1 marca 1995 r.
16 Art. 87 ust. 3 zmieniony przez art. 36 pkt 2 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U.95.4.17) z dniem 1 marca 1995 r.
17 Art. 89 ust. 1 zmieniony przez art. 36 pkt 3 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U.95.4.17) z dniem 1 marca 1995 r.
18 Art. 90 ust. 1 zmieniony przez art. 36 pkt 4 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U.95.4.17) z dniem 1 marca 1995 r.
19 Art. 92 ust. 3 zmieniony przez art. 36 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U.95.4.17) z dniem 1 marca 1995 r.
20 Art. 92 ust. 4 skreślony przez art. 36 pkt 5 lit. b) ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U.95.4.17) z dniem 1 marca 1995 r.