Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Służba Więzienna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.34.144

Akt utracił moc

Wersja od: 22 kwietnia 1959 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

Służba Więzienna jest zorganizowaną na wzór wojskowy i uzbrojoną formacją służby bezpieczeństwa publicznego.

Art.  2.

1. Minister Bezpieczeństwa Publicznego określi szczegółową organizację Służby Więziennej.

2. Rada Ministrów określi umundurowanie i oznaki Służby Więziennej.

Art.  3.

Stosunek służbowy w Służbie Więziennej powstaje przez mianowanie na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się kandydata.

Art.  4.

Pierwszeństwo przy przyjęciu do służby przy równych kwalifikacjach mają osoby zgłaszające się bezpośrednio po zwolnieniu z czynnej służby w Siłach Zbrojnych.

Art.  5.

Funkcjonariuszem Służby Więziennej może być mianowany, kto:

1) posiada obywatelstwo polskie,

2) jest na odpowiednim poziomie polityczno-moralnym,

3) posiada odpowiednia wykształcenie ogólne i przygotowanie zawodowe,

4) odbył zasadniczą służbę wojskową albo został przeniesiony do rezerwy lub zwolniony od powszechnego obowiązku wojskowego,

5) posiada odpowiedni stan zdrowia stwierdzony orzeczeniem lekarskim.

Art.  6.

Funkcjonariuszów mianuje na stanowiska służbowe Minister Bezpieczeństwa Publicznego lub upoważnieni przez niego przełożeni.

Art.  7.

Przed objęciem służby funkcjonariusz składa wobec właściwego przełożonego ślubowanie w przepisanej formie.

Art.  8.

Funkcjonariusze podlegają służbowemu opiniowaniu na zasadach określonych przez Ministra Bezpieczeństwa Publicznego.

Art.  9.

Na wyższe stanowisko służbowe mianuje się funkcjonariusza w ramach wolnych stanowisk w zależności od opinii służbowej i posiadanych kwalifikacji.