Rozdział 2 - Odpowiedzialność karna. - Służba w Policji Województwa Śląskiego.
Dz.U.1933.86.662
Akt utracił mocRozdział II.
Odpowiedzialność karna.
Odpowiedzialność karna.
Oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, winny umyślnego niewykonania polecenia służbowego właściwej władzy administracji ogólnej albo właściwej władzy sądowej lub prokuratorskiej, podlega karze aresztu do 6 miesięcy.
Oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, który samowolnie celem uchylenia się od służby oddali się czasowo ze swego oddziału, opuści czasowo swe stanowisko służbowe, przekroczy udzielony mu urlop lub nie stawi się do pełnienia włożonego nań obowiązku, podlega karze aresztu do 6 miesięcy.
Jeżeli samowolne oddalenie się z oddziału, opuszczenie stanowiska służbowego lub przekroczenie urlopu nastąpiło w zamiarze trwałego uchylenia się od obowiązku służby, winny podlega karze więzienia do roku.
Oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, który w czasie pełnienia czynności służbowych, połączonych z niebezpieczeństwem dla niego, z tchórzostwa nie spełni powierzonego mu zadania służbowego albo opuści lub pozostawi współdziałających z nim lub osoby trzecie w niebezpieczeństwie, podlega karze więzienia do lat 2.
Oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, który przez odezwanie lub zachowanie się znieważa (obraża) przełożonego lub starszego stopniem, podlega karze aresztu do 6 miesięcy.
Jeżeli oficer lub szeregowy Policji Województwa śląskiego czynnie targnie się na przełożonego lub starszego stopniem, podlega karze więzienia do lat 2.
Jeżeli zniewaga przełożonego lub starszego stopniem nastąpiła w czasie, gdy oni pełnili służbę, lub z powodu wykonywania przez nich obowiązków służbowych, winny podlega w przypadku przewidzianym w ust. 4 - karze aresztu do roku, w przypadku zaś przewidzianym w ust. 2 - karze więzienia do lat 3.
Pod temi samemi warunkami tym samym karom podlega oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, winny zniewagi lub czynnego targnięcia się na kierownika władzy administracji ogólnej albo sędziego lub prokuratora, w okręgu którego pełni służbę, lub który w rejonie oficera czy szeregowego Policji Województwa Śląskiego spełnia czynności urzędowe.
Wzajemność zniewagi nie może skutkować zwolnienia od kary.
Oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, który rozkazowi wydanemu przez przełożonego policyjnego jest nieposłuszny przez samowolne niewykonanie, przekroczenie lub zmianę rozkazu, podlega karze aresztu do 6 miesięcy.
Oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, który takiemu rozkazowi wyraźnie odmówi posłuszeństwa lub wyrazi swe nieposłuszeństwo słowami, gestami lub innemi działaniami, również oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, który mimo powtórzenia rozkazu trwa w nieposłuszeństwie, podlega karze aresztu do roku.
Jeżeli jeden z czynów, wskazanych powyżej, spełniono wobec zebranych szeregowych Policji Województwa Śląskiego lub odmówiono rozkazowi stawania pod broń albo pod bronią, winny podlega karze więzienia do lat 3.
Oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, winny świadomego działania w kierunku spowodowania zbiorowego wystąpienia oficerów czy szeregowych Policji Województwa Śląskiego w sprawach związanych ze służbą, czy to przez urządzenie zebrania, czy zbieranie podpisów w celu wspólnego przedstawienia lub zażalenia, czy przez szerzenie wśród oficerów i szeregowych Policji Województwa Śląskiego niezadowolenia ze służby i jej warunków, podlega karze aresztu do roku.
Uczestnicy takiego zebrania, zażalenia lub przedstawienia podlegają karze aresztu do 6 miesięcy.
Oficerowie i szeregowi Policji Województwa Śląskiego, winni skupiania się i wspólnej odmowy posłuszeństwa przełożonemu, oporu lub targnięcia się na przełożonego, podlegają karze więzienia do lat 5.
Przywódcy i podżegacze zbiegowiska, tudzież uczestnicy zbiegowiska, którzy dopuszczą się czynnego gwałtu na przełożonych, podlegają karze więzienia do lat 10.
Oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, który groźbą niekorzystnych następstw służbowych usiłuje powstrzymać podwładnego od wniesienia lub popierania zażalenia, albo udaremnia lub usiłuje udaremnić zażalenie, wniesione doń przepisowo, a które jest on obowiązany dalej przedłożyć lub zbadać, podlega karze aresztu do roku.
Udział w przestępstwach przewidzianych w rozporządzeniu niniejszem osób, nie będących oficerami lub szeregowymi Policji Województwa Śląskiego, jest karany w wymiarze, wynoszącym do połowy wymiaru najwyższego, przewidzianego za odnośne przestępstwa.
Postanowienia art. 85 - 93 rozporządzenia niniejszego stosuje się, o ile czyn przestępny nie podpada pod postanowienia art. 286-291 kodeksu karnego.
Przestępstwa, określone w art. 85 - 90 i 92, ścigane są tylko na wniosek Wojewody Śląskiego, powzięty z własnej inicjatywy lub na polecenie Ministra Spraw Wewnętrznych.
Wojewoda Śląski nie postawi wniosku o ukaranie przez sąd, jeżeli uważa, że ukaranie dyscyplinarne ze względu na szczególne okoliczności przypadku jest wystarczające.
W przypadkach przestępstw, przewidzianych w art. 85 i 88 ust. 4 rozporządzenia niniejszego, wniosek może złożyć także prezes sądu apelacyjnego i prokurator apelacyjny w zależności od tego, czyje polecenie nie zostało wykonane, lub której władzy jest podporządkowany sędzia lub prokurator. Do wniosku tego stosuje się przepisy, dotyczące wniosku Wojewody Śląskiego.
Art. 88 ust. 4 i odnoszących się do niego postanowień art. 95 ust, 3 nie stosuje się do oficerów i szeregowych Policji Województwa Śląskiego w chwili popełnienia przestępstwa będących na etacie Głównej Komendy Policji Województwa Śląskiego, lub do niej przykomenderowanych.
Za czyny, określone w art. 88 ust. 4, oficerowie i szeregowi Policji Województwa Śląskiego wymienionej kategorji odpowiadają według postanowień ogólnych ustaw karnych.
Jeżeli jednak oficer lub szeregowy Policji Województwa Śląskiego, należący do wymienionej kategorii, został odkomenderowany do służby w jednostce wykonawczej Policji Województwa Śląskiego, to za czyny, przewidziane w art. 88 ust. 4, popełnione w czasie odkomenderowania, odpowiada narówni z oficerami lub też szeregowymi Policji Województwa Śląskiego tej jednostki.
Oficerowie i szeregowi Policji Województwa Śląskiego, będący na etacie specjalnych oddziałów, utworzonych przy Głównym Komendancie Policji Województwa Śląskiego, a przeznaczonych także do czynności dochodzenia i ścigania przestępstw, lub do takich oddziałów przykomenderowani, odpowiadają w trybie, przewidzianym w art. 95 ust. 3, za zniewagę sędziego lub prokuratora, albo za czynne targnięcie się na nich (art. 88), jeżeli taki czyn przestępny został dokonany w czasie pełnienia wymienionych czynności, lub z związku z pełnieniem tych czynności.
Wniosek pisemny o ukaranie należy złożyć prokuratorowi właściwemu lub najbliższemu, który skieruje go do prokuratora właściwego.
Ściganie jest wykluczone, jeżeli Wojewoda Śląski lub uprawniona władza (art. 95) nie złożyli wniosku w ciągu trzech miesięcy. Termin ten liczy się od dnia, w którym osoba, uprawniona do wniosku, otrzymała wiadomość o czynie i osobie sprawcy.
Postępowanie sądowe obejmuje wszystkich, którzy mieli w czynie udział, niemniej popleczników popierających przestępcę i ukrywaczy, choćby wniesiono o ukaranie tylko jednej z powyższych osób.
Cofnięcie wniosku nie jest dopuszczalne.
Prokurator działa na podstawie wniosku z urzędu, jako oskarżyciel publiczny.
Brak wniosku, wymienionego w artykułach poprzednich, nie stoi na przeszkodzie zaaresztowaniu zapobiegawczemu (tymczasowemu przytrzymaniu) sprawcy, jak niemniej przeprowadzeniu dochodzeń.
O wydaniu sędziowskiego nakazu zaaresztowania należy jednak zawiadomić bezzwłocznie osobę, uprawnioną do złożenia wniosku, przytaczając okoliczności faktyczne przestępstwa, o ile są wiadome. Nakaz należy uchylić, jeżeli w ciągu dni czternastu od doręczenia tego zawiadomienia nie oznajmiono sądowi, że wniosek złożono lub że zostanie złożony.
Zaaresztowanego należy wypuścić na wolność, jeżeli prokurator o to wniesie, albo jeżeli w ciągu dwóch miesięcy po wykonaniu zaaresztowania nie złoży sądowi (sędziemu śledczemu) właściwego wniosku prokuratorskiego, dołączając wniosek osoby uprawnionej (art. 95).
Jeżeli czyn oficera lub szeregowego Policji Województwa Śląskiego ma cechy przestępstwa, ulegającego ukaraniu na wniosek według niniejszego rozporządzenia, oraz cechy przestępstwa, ulegającego ukaraniu według innych ustaw karnych, wówczas mimo to ściganie może nastąpić tylko w razie złożenia wniosku w myśl art. 95 rozporządzenia niniejszego; ograniczenia tego nie stosuje się jednak wzglądem czynów, zagrożonych w innych ustawach karnych karą cięższą, albo ściganych z oskarżenia prywatnego.
Przepisy, wydane przez Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych co do miejsca i sposobu wykonania kar pozbawienia wolności na oficerach i szeregowych Policji Państwowej, będą miały zastosowanie do oficerów i szeregowych Policji Województwa Śląskiego.
Sprawy o przestępstwa, przewidziane w rozporządzeniu niniejszem (art. 85 - 93) należą do właściwości sądów okręgowych.
W sprawach przeciwko oficerom i szeregowym. Policji Województwa Śląskiego o przestępstwa, popełnione w związku z pełnieniem służby:
Do oficerów i szeregowych Policji Województwa Śląskiego stosuje się przepisy, odnoszące się do Policji Państwowej w zakresie odpowiedzialności karnej przed sądami wojskowemi.