Służba w organach bezpieczeństwa publicznego.
Dz.U.1954.34.142
Akt utracił mocDEKRET
z dnia 20 lipca 1954 r.
o służbie w organach bezpieczeństwa publicznego.
Działając na podstawie prawa ludowego organy bezpieczeństwa publicznego prowadzą nieugiętą walkę z agentami imperializmu, szpiegami, dywersantami, sabotażystami i innymi elementami godzącymi w ustrój demokracji ludowej oraz z wszelką wrogą działalnością wymierzoną przeciw budownictwu socjalistycznemu w Polsce.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Przepisy niniejszego dekretu normują stosunki służbowe w organach bezpieczeństwa publicznego: Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego i urzędach bezpieczeństwa publicznego.
Organy bezpieczeństwa publicznego stanowią formację zorganizowaną na wzór wojskowy i uzbrojoną.
Stosunek służbowy w organach bezpieczeństwa publicznego powstaje przez mianowanie na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się kandydata.
Funkcjonariuszem organów bezpieczeństwa publicznego może być mianowany, kto:
Funkcjonariuszów mianuje na stanowiska służbowe Minister Bezpieczeństwa Publicznego lub upoważnieni przez niego przełożeni.
Przed objęciem służby funkcjonariusz składa wobec właściwego przełożonego ślubowanie w przepisanej formie.
Funkcjonariusze podlegają służbowemu opiniowaniu na zasadach określonych przez Ministra Bezpieczeństwa Publicznego.
Na wyższe stanowisko służbowe mianuje się funkcjonariusza w ramach wolnych stanowisk w zależności od opinii służbowej i posiadanych kwalifikacji.
Stopnie podoficerskie, oficerskie i generalskie.
Stopnie podoficerskie, oficerskie i generalskie.
Funkcjonariuszom nadaje się stopień podoficera, oficera lub generała bezpieczeństwa publicznego.
Ustanawia się następujące kolejne stopnie:
kapral bezpieczeństwa publicznego
plutonowy "
sierżant "
starszy sierżant "
chorąży bezpieczeństwa publicznego
podporucznik "
porucznik "
kapitan "
major "
podpułkownik "
pułkownik "
generał brygady bezpieczeństwa publicznego
generał dywizji "
generał broni "
generał armii "
Stopnie podoficerskie nadają przełożeni upoważnieni przez Ministra Bezpieczeństwa Publicznego.
Warunkiem mianowania na pierwszy stopień podoficerski jest ukończenie szkoły podoficerskiej lub kursu albo złożenie egzaminu na podoficera.
Podoficer może być mianowany na wyższy stopień podoficerski, jeżeli posiada odpowiednią opinię służbową i przesłużył w posiadanym stopniu podoficerskim czasokres, który wynosi w stopniu:
kaprala - 9 miesięcy,
plutonowego - 1 rok,
sierżanta - 18 miesięcy.
Warunkiem mianowania na pierwszy stopień oficerski jest ukończenie szkoły oficerskiej lub kursu albo złożenie egzaminu na oficera.
Oficer może być mianowany na wyższy stopień oficerski, jeżeli posiada odpowiednią opinię służbową i przesłużył w posiadanym stopniu oficerskim czasokres, który wynosi w stopniu:
chorążego - 1 rok,
podporucznika - 2 lata,
porucznika - 3 lata,
kapitana -4 lata,
majora - 4 lata,
podpułkownika - 5 lat.
Mianowanie na pierwszy lub wyższy stopień podoficerski lub oficerski może nastąpić bez zachowania warunków przewidzianych w art. 14 - 17, jeżeli funkcjonariusz posiada szczególne kwalifikacje i umiejętności oraz odpowiednią opinię służbową.
Minister Bezpieczeństwa Publicznego określi szkoły i kursy, których ukończenie jest warunkiem mianowania na pierwszy stopień podoficerski lub oficerski, oraz zasady i warunki złożenia egzaminu na te stopnie.
Obowiązki funkcjonariuszów.
Obowiązki funkcjonariuszów.
- ze wszystkich sił służyć Ojczyźnie, stać na straży ustroju ludowo-demokratycznego, ustalonego w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,
- działać w ścisłej zgodności z przepisami prawa,
- być odważnym i nieugiętym w walce z wrogami ustroju demokracji ludowej, z agentami imperializmu, szpiegami, dywersantami, sabotażystami i wszelkimi wrogami klasowymi dążącymi do przywrócenia ustroju kapitalistyczno-obszarniczego,
- ściśle przestrzegać dyscypliny służbowej, wypełniać swe obowiązki sumiennie i gorliwie, w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości,
- wykonywać dokładnie i wiernie rozkazy i polecenia przełożonych, stale podnosić poziom swego uświadomienia politycznego oraz wiedzy ogólnej i zawodowej.
Warunki publikacji lub rozpowszechniania przez funkcjonariusza jego twórczości oraz warunki działalności naukowej, literackiej, artystycznej lub publicystycznej funkcjonariusza określi Minister Bezpieczeństwa Publicznego.
Prawa funkcjonariuszów.
Prawa funkcjonariuszów.
Funkcjonariusz otrzymuje uposażenie, umundurowanie, mieszkanie służbowe, opiekę lekarską, ulgi przy przejazdach państwowymi środkami komunikacyjnymi oraz świadczenia i należności służbowe przewidziane w osobnych przepisach.
Funkcjonariuszowi, któremu wstrzymano udzielenie urlopu wypoczynkowego albo którego odwołano z urlopu, należy udzielić urlopu w tym samym roku kalendarzowym, a najpóźniej w pierwszych trzech miesiącach następnego roku kalendarzowego.
Funkcjonariuszowi można udzielić urlopu ze względów służbowych lub z innych ważnych przyczyn.
Prawa funkcjonariuszów do zaopatrzenia emerytalnego, inwalidzkiego, odprawy i innych świadczeń w przypadkach zwolnienia ze służby normują osobne przepisy.
Funkcjonariusz-kobieta korzysta ze szczególnych uprawnień, które przysługują pracownikom według przepisów prawa pracy.
Przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej i wyróżnieniach.
Przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej i wyróżnieniach.
Funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie dyscypliny służbowej.
Minister Bezpieczeństwa Publicznego określi zasady i tryb wymierzania i wykonywania kar dyscyplinarnych oraz udzielania wyróżnień.
Oficerowie ponoszą odpowiedzialność przed oficerskimi sądami honorowymi za czyny, które godzą w honor i godność oficera bezpieczeństwa publicznego.
Minister Bezpieczeństwa Publicznego określi organizację oficerskich sądów honorowych oraz zasady i tryb postępowania przed tymi sądami.
Zmiany w stosunku służbowym i zwolnienie ze służby.
Zmiany w stosunku służbowym i zwolnienie ze służby.
Funkcjonariusz może być przeniesiony do innej miejscowości z urzędu lub na własną prośbę albo delegowany do czasowego pełnienia służby poza miejscem stałej służby.
Zasady wypłaty uposażenia funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych określają osobne przepisy.
Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadku:
Funkcjonariusza można zwolnić ze służby:
Zwolnienie funkcjonariusza ze służby z przyczyn określonych w art. 45 pkt 1 i art. 46 pkt 1, 2 i 3 nie może nastąpić w okresie obłożnej choroby przed upływem 6 miesięcy od dnia zachorowania.
Przepisy końcowe.
Przepisy końcowe.
Zasady i tryb wykonywania przez funkcjonariuszów powszechnego obowiązku wojskowego określi Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Bezpieczeństwa Publicznego.
W art. 17 § 1 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz. U. Nr 38, poz. 348) pod lit. d) skreśla się wyrazy "i pracownicy".
W art. IV ust. 1 przepisów wprowadzających Kodeks Karny Wojska Polskiego (Dz. U. z 1944 r. Nr 6, poz. 28 i z 1951 r. Nr 6, poz. 55) skreśla się wyrazy "oraz funkcjonariusze i pracownicy bezpieczeństwa publicznego".
W ustawie z dnia 18 stycznia 1951 r. o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej (Dz. U. Nr 6, poz. 55) art. 20 otrzymuje brzmienie:
"Art. 20. Określone w niniejszej ustawie uprawnienia Ministra Obrony Narodowej przysługują w odniesieniu do Wojsk Wewnętrznych Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego".
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »